Eurokinissi |
Ταυτόχρονα, στον ρόλο του καλού μαθητή εντός ΝΑΤΟ έσπευσε να υπογραμμίσει ξανά τη στήριξη της κυβέρνησης στην υποψηφιότητα Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, χαρακτηρίζοντας «λάθος αν η Τουρκία συνεχίσει να χρησιμοποιεί αυτές τις διαπραγματεύσεις για να αποκομίσει κάποιου είδους όφελος για το δικό της εθνικό συμφέρον».
Στο μεταξύ, τα σχέδια της ελληνικής αστικής τάξης για την ανάδειξη της χώρας σε «κόμβο» για τον ενεργειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ στην περιοχή βρέθηκαν χτες στο επίκεντρο των επαφών του Κυρ. Μητσοτάκη στο Νταβός.
Ο πρωθυπουργός είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Isaac Herzog, με τον οποίο συζήτησαν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, «με έμφαση στα ενεργειακά ζητήματα και τη διαμόρφωση του νέου ενεργειακού χάρτη, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία», όπου «εξέτασαν τη δυνατότητα περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας σε διμερές επίπεδο και στο πλαίσιο περιφερειακών σχημάτων», την ώρα που αναθερμαίνονται και οι σχέσεις Ισραήλ - Τουρκίας.
Για τη «γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης» μίλησε ο πρωθυπουργός και στη συνάντησή του χτες με ηγέτες χωρών των Βαλκανίων, όσο και σε άλλες παρεμβάσεις του στο Νταβός, ενώ χτες σε συζήτηση που είχε με τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Borge Brende, κάλεσε «να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες όσο το δυνατόν γρηγορότερα», εστιάζοντας στις ΑΠΕ, ενώ «βραχυπρόθεσμα, πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις πηγές προμήθειας υδρογονανθράκων. Και η Ελλάδα έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξει σε αυτή τη διαδικασία, δεδομένου ότι είμαστε βασικός εταίρος στην Ανατολική Μεσόγειο. Kαι η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος τόσο για την Ευρώπη όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες», όπως είπε διεκδικώντας και εδώ τον ρόλο προτιμητέου εταίρου για τα σχέδια των ΕυρωΝΑΤΟικών.
Αναφερόμενος, άλλωστε, στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ, είπε ότι υφίσταται μια «πολύ ισχυρή στρατηγική εταιρική σχέση» «η οποία δεν επικεντρώνεται μόνο στον αμυντικό τομέα. Επεκτείνεται και στην Ενέργεια», αναφέροντας το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που όπως τόνισε «αποκτά μια πολύ ισχυρή στρατηγική σημασία για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και των Βαλκανίων».
Στο πλαίσιο των τέτοιων σχεδιασμών και ανταγωνισμών του κεφαλαίου για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους, στάθηκε στον ρόλο της ΕΕ ζητώντας στον τομέα της Αμυνας «να κάνουμε περισσότερα», αναπτύσσοντας την «ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία», καθώς «θα υπάρξουν στιγμές που θα χρειαστεί η Ευρώπη να δράσει μόνη της χωρίς πιθανώς τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ (...) Θα έχουμε δικά μας συμφέροντα ως Ευρωπαϊκή Ενωση. Και πιστεύω ότι η Ενέργεια, φυσικά, θα είναι το κρίσιμο "πεδίο μάχης" βραχυπρόθεσμα», το οποίο, όπως άφησε να εννοηθεί, θα έχει συγκρούσεις και στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού άξονα. Εξ ου και σημείωσε ότι «για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα για μεγάλες χώρες παραγωγής, το να έχουν πρόσβαση σε πολύ φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο έκανε τη διαφορά όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά τους. Και αυτό που επίσης γνωρίζουμε τώρα είναι ότι δεν πληρώναμε όλοι την ίδια τιμή για την ίδια ποσότητα αερίου. Τουλάχιστον αν πληρώναμε όλοι την ίδια τιμή, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι όλοι είχαμε το ίδιο όφελος. Αυτή όμως δεν ισχύει. Γι' αυτό είναι πραγματικά σημαντικό οι αποφάσεις αυτές να λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο», είπε «καρφώνοντας» επί της ουσίας τη Γερμανία.