Με τους χάρτες των τουρκικών παραβιάσεων και διεκδικήσεων ανά χείρας πήγε, λέει, στις συναντήσεις του στις ΗΠΑ ο υπουργός Αμυνας, όπως δεν κουράστηκαν να λένε και να ξαναλένε τα αστικά επιτελεία. Και τι του απάντησε ο Αμερικανός ομόλογός του, Λόιντ Οστιν; Οτι θα μιλήσει τηλεφωνικά με τον Τούρκο υπουργό Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ, προτρέποντας τις δύο πλευρές «να διερευνήσουν πραγματιστικές λύσεις σε μακροχρόνιες διαφορές»! «Μακροχρόνιες διαφορές» λοιπόν οι μακροχρόνιες απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, το γκριζάρισμα του μισού Αιγαίου, η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των μισών νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης. Αλήθεια, τι είδους «πραγματιστικές λύσεις» σηκώνουν όλα αυτά, πέρα από επώδυνες διευθετήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, για να εξασφαλιστεί η ΝΑΤΟική συνοχή; Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα δηλαδή... Γιατί, τι αλήθεια να έβλεπαν οι Αμερικανοί στον χάρτη; Τον ελληνικό εναέριο χώρο το εύρος του οποίου δεν αναγνωρίζουν; `Η μήπως τον «ενιαίο επιχειρησιακά χώρο» του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και ευρύτερα; Αλλά και οι άλλες προσπάθειες εφησυχασμού, όπως η περιβόητη «στρατηγική σχέση» με τη Γαλλία, την ίδια τύχη έχουν: Χαρακτηριστικό το «παζάρι» στην προχτεσινή συνομιλία Ερντογάν - Μακρόν για την προμήθεια πυραυλικών συστημάτων, ακόμα και «Ραφάλ» στην τουρκική κυβέρνηση. Τα «χαστούκια» λοιπόν, για τα οποία μιλάνε τόσες μέρες με αφορμή την τροπολογία στο Κογκρέσο για την προμήθεια των F-16 στην Τουρκία, τα τρώει η αμερικανοΝΑΤΟική προπαγάνδα και η προσπάθεια εφησυχασμού. Οι εξελίξεις κάνουν ακόμα πιο απαραίτητη την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για απεμπλοκή της χώρας από τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και όσα τη συνοδεύουν.