Περίπου 1 στους 5 Ελληνες βρίσκεται κυριολεκτικά βυθισμένος στη φτώχεια, χωρίς καν να έχει κάποιο οικονομικό στήριγμα. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) και αφορούν το 2021. Επιπλέον, περίπου 1 στους 4 ζει με τις πενιχρές συντάξεις των 500 ή 600 ευρώ και τα διάφορα επιδόματα - ψίχουλα των 50, 100 ή 150 ευρώ, που μάλιστα στις σημερινές συνθήκες του κύματος ακρίβειας είναι προφανές ότι δεν μπορεί να καλύψει ούτε κατ' ελάχιστο τις βασικές του ανάγκες.

Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από τη μελέτη των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, αν και αυτό που προβλήθηκε περισσότερο από την έκθεση της Υπηρεσίας, ως στοιχείο, είναι ότι «το 28,3% του πληθυσμού της χώρας βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό το 2021, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 0,9% σε σχέση με το 2020».

Από μια καλύτερη ανάγνωση των στοιχείων βέβαια της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει το εξής: «Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 48,2%, ενώ όταν περιλαμβάνονται μόνο οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα, μειώνεται στο 24,7%. Αναφορικά με τα κοινωνικά επιδόματα, αυτά περιλαμβάνουν παροχές κοινωνικής βοήθειας (όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το επίδομα στέγασης, το επίδομα θέρμανσης κ.λπ.), οικογενειακά επιδόματα (όπως επιδόματα τέκνων), καθώς και επιδόματα ή βοηθήματα ανεργίας, ασθένειας, αναπηρίας ή ανικανότητας, ή και εκπαιδευτικές παροχές. Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ανέρχεται σε 19,6%, ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι τα κοινωνικά επιδόματα συμβάλλουν στη μείωση του ποσοστού του κινδύνου φτώχειας κατά 5,1 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ, εν συνεχεία, οι συντάξεις κατά 23,5 ποσοστιαίες μονάδες. Το σύνολο των κοινωνικών μεταβιβάσεων μειώνει το ποσοστό του κινδύνου φτώχειας κατά 28,6 ποσοστιαίες μονάδες».

Σε ό,τι αφορά το εισόδημα των νοικοκυριών για το 2021, προκύπτει πως μειώθηκε για το 26,3% των νοικοκυριών και παρέμεινε το ίδιο για το 66,7%. Το ποια είναι η κατάσταση για το 2022 είναι εύκολο να το αντιληφθεί κάποιος, με δεδομένο το ράλι του πληθωρισμού και την ενεργειακή φτώχεια. Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 765.372 και τα μέλη τους σε 2.054.015.

Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 23,7%, σημειώνοντας άνοδο κατά 2,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2020, ενώ για τις ομάδες ηλικιών 18-64 ετών και 65 ετών και άνω ανέρχεται σε 20,6% (18,4% το 2020) και 13,5% (13% το 2020), αντίστοιχα.

Σε τρεις Περιφέρειες (Αττική, Κρήτη και Νότιο Αιγαίο) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας, ενώ στις υπόλοιπες δέκα (10) Περιφέρειες (Θεσσαλία, Ιόνια Νησιά, Ηπειρος, Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Δυτική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.

Στο μεταξύ, από άλλη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι το 13,9% του πληθυσμού της χώρας στερείται τουλάχιστον 7 από έναν κατάλογο 13 αγαθών και υπηρεσιών. Τα στοιχεία αφορούν το 2021 και δείχνουν ανάμεσα σε άλλα ότι το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 28,5%. Ακόμα, το 33,8% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των μη φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται σε 6,1%.