Θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι και μουσικό αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με αφορμή τον έναν χρόνο από την απώλειά του, με τίτλο: «Μες στα σύρματα κλεισμένοι, μα η καρδιά μας πάντα ορθή» Ο Μίκης Θεοδωράκης την περίοδο της επταετίας (1967-1974).

Το αφιέρωμα πλαισιώνουν εμβληματικές δημιουργίες του Μίκη από τους δίσκους: «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Τα τραγούδια του αγώνα», «Τα τραγούδια του Αντρέα», «Serpico», «Στην Ανατολή».

Συμμετέχουν: Γιώργος Μαγαλιός, Σπύρος Μαγαλιός, Δέσποινα Μαύρου, Φώτης Παπανικολάου, Παναγιώτης Σδράλης, Δέσποινα Σωτηρούλη, Βαγγέλης Τσιμπανούδης. Σε ρόλο αφηγητή και ερμηνευτή ο ηθοποιός Βασίλης Καρμίρης. Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Σδράλης.

Ανάμεσα στη δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι Κομματικές Οργανώσεις Λάρισας, ξεχωρίζει αυτή για τα ζητήματα της υγείας του λαού. Η δραστηριότητα αυτή συμπίπτει με την περίοδο κατάθεσης και συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τη δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη του λαού, με το οποίο τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν - από το λεηλατημένο εισόδημά τους - για την υγεία τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι κομμουνιστές και όσοι συμπορεύονται μαζί τους, από τη μία δίνουν τη μάχη για να δυναμώσουν οι αποφάσεις καταδίκης, οι διεκδικήσεις και οι αγωνιστικές παρεμβάσεις σωματείων, όλων των φορέων του λαϊκού και του νεολαιίστικου κινήματος, για την επιτυχία των κινητοποιήσεων που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες και παράλληλα αναδεικνύουν ότι οι εξελίξεις στον τομέα της Υγείας επιβεβαιώνουν ότι δύο δρόμους ανάπτυξης έχει μπροστά του ο λαός. Τον δρόμο που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών ή τον σημερινό που αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα. Από την έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης θα κριθεί και η κατάκτηση του συστήματος Υγείας που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.

Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν ότι σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, ο λαός μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση, να διεκδικήσει να ζει και να εργάζεται, να έχει Υγεία και Πρόνοια δημόσιες και δωρεάν, σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής μας.

Η συζήτηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία με δεδομένο ότι οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα δύο δημόσια νοσοκομεία της Λάρισας χτυπάνε «κόκκινο». Ενδεικτικά, το Γενικό Νοσοκομείο αντί για 170 γιατρούς διαθέτει λίγο παραπάνω από 100, ενώ η κάλυψη των οργανικών θέσεων της νοσηλευτικής υπηρεσίας δεν υπερβαίνει το 60% του προβλεπόμενου, που κι αυτό είναι πίσω από τις ανάγκες.

Αυτή η κατάσταση βέβαια έχει ωφελήσει επιχειρηματικούς ομίλους στην ιδιωτική Υγεία που εξασφαλίζουν πελατεία. Αλλωστε, η πόλη της Λάρισας είναι πραγματικά περικυκλωμένη από μεγάλες ιδιωτικές δομές Υγείας, αριθμώντας 1.984 κλίνες, ιατροδιαγνωστικά κέντρα και θεραπευτήρια, που θησαυρίζουν σε βάρος του λαού.

Η Γεωργία Παπαδάμου, διευθύντρια του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας (ΠΓΝΛ), πρόεδρος του Συλλόγου Ιατρών ΕΣΥ και ειδικευόμενων ιατρών του ΠΓΝ, δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»:

«Από παντού βγαίνει στην επιφάνεια η μεγάλη αλήθεια, ότι το εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι το κριτήριο του κέρδους στην Υγεία, που πουλιέται κι αγοράζεται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα. Αυτό το κριτήριο καθορίζει τις "αντοχές" του δημόσιου συστήματος Υγείας. Αυτός είναι και ο λόγος που η πανδημία βρήκε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και όλες τις υγειονομικές μονάδες με τεράστιες ελλείψεις, σοβαρά υποστελεχωμένες, με παντελή απουσία ΠΦΥ, μια κατάσταση που έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων. Αυτή η κατεύθυνση ενισχύεται ακόμα περισσότερο με το αντιδραστικό νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για το σύστημα Υγείας, απογειώνοντας την επιχειρηματική λειτουργία που παρέλαβε από τους προκατόχους της.

Θέλουν να πείσουν τον λαό ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος γι' αυτόν και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο ψέμα. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

Το "μόνο ο λαός σώζει τον λαό" αποδεικνύεται περίτρανα και στην πάλη για την υγεία του λαού, που τίποτα δεν έχει να περιμένει από "σωτήρες", που ανεβάζουν μάλιστα στροφές στην κοροϊδία όσο επιταχύνεται η κούρσα της κυβερνητικής εναλλαγής. Αντίθετα μόνο στον αγώνα για την ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων, με μόνιμο προσωπικό και κρατική χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών, για να μπουν εμπόδια στην ένταση της επιχειρηματικής δράσης, ενισχύοντας τη γραμμή της σύγκρουσης με αυτή την εγκληματική πολιτική, θα βρει ο λαός την υγειά του.

Τον δρόμο αυτόν φωτίζει μόνο το ΚΚΕ. Γι' αυτόν τον λόγο και γιατί όπως λέει και ο ποιητής, "αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς", δηλώνω ακόμα μια φορά τη θέλησή μου για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ».