Οταν ήταν παιδί έπλαθε παραμύθια που θύμα τους ήταν και είναι η πραγματικότητα. Του έλεγε η μάνα του: «Εσύ, παιδί μου, λες παραμύθια σαν να ανασαίνεις. Καμιά φορά καλύτερα κι από το να ανασαίνεις». Το παιδί μεγαλώνει, στενοχωρεί τη μητέρα, γιατί ερωτεύεται την κόρη της δασκάλας, την οποία θέλει να παντρευτεί - «συμφορά!» φωνάζει η μαμά, αλλά το αποδέχεται - μετά ο νέος μπλέκει με επαναστάτες του Κομμουνιστικού Κόμματος, φεύγει στο εξωτερικό, γίνεται διδάκτορας του Πανεπιστημίου στο Παρίσι, γράφει, γράφει συνέχεια, επιστρέφει, γίνεται δήμαρχος για λίγο στη Θεσσαλονίκη και, τέλος, διορίζεται Μορφωτικός Σύμβουλος. Κι εκεί που περίμεναν όλοι να διαλέξει μια πρεσβεία κάπου στην Ευρώπη, ο Κωστής Μοσκώφ τους ξαφνιάζει όλους, διαλέγει την Αίγυπτο, όπου ετοιμάζει το μεγάλο του σχέδιο.
Μας μαζεύει γύρω όλους τους κολλητούς του φίλους και μας ανακοινώνει ότι αφοσιώνεται αποκλειστικά στην υπεράσπιση της ποίησης... Με τον Καβάφη και το διάλογο με το Ισλάμ.
Κάνουμε μια μικρή λίστα με ονόματα φίλων, που θα βοηθήσουν στο σχέδιο της απόδρασης. Ανάμεσά τους και γιατροί, που θα σηκώσουν το βάρος του υποτιθέμενου θανάτου, με τις υπογραφές τους. Ολα θα αρχίσουν με το Συμπόσιο των Καβαφείων, που θα διοργανωθεί για άλλη μια φορά. Εμείς εκεί θα δηλώσουμε ότι δεν είναι καλά και ότι πρέπει να φύγει για τη Θεσσαλονίκη.
Ολα λειτούργησαν ρολόι. Ο Μοσκώφ μπαίνει στο Λοιμωδών, όπου πήγαινε κάθε φορά που υποτροπίαζε από τον χρόνιο καρκίνο από τον οποίο έπασχε.
Εκεί, πριν από χρόνια, είχε παιχτεί και μια μοναδική σκηνή: Ο Κωστής σε πολύ κακή κατάσταση στο κρεβάτι, και εμείς οι φίλοι μαζεμένοι γύρω του νομίζοντας ότι δε θα τον ξαναδούμε ποτέ πια. Μπαίνει η μητέρα. Με πόνο μεγάλο, αγκαλιάζει τον γιο της και ψιθυρίζει: «Παιδί μου, τι μπορώ να κάνω για σένα;». Ο Κωστής ανοίγει τα θαυμάσια μάτια του και λέει: «Να βαφτιστείς ορθόδοξη» (η μητέρα του είχε καθολικό θρήσκευμα), αφήνοντας τους παρισταμένους άναυδους.
Οι γιατροί μας είπαν πως ό,τι είναι να γίνει να γίνει γρήγορα... Θα οδηγούσαν τον Μοσκώφ στο χειρουργείο και μετά θα ανακοίνωναν πως πέθανε!
Ετσι κι έγινε. Μόλις ανακοινώθηκε ο θάνατός του, έγινε χαμός. Μετά ταξιδέψαμε όλοι, συγγενείς και φίλοι, στη Θεσσαλονίκη για τη νεκρώσιμη ακολουθία. Στη συνέχεια μεταφέραμε την υποτιθέμενη σορό του για να ταφεί στο κτήμα της οικογένειας Μοσκώφ στον Πλαταμώνα.
Το ίδιο βράδυ, με πλαστό διαβατήριο που έγραφε ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Κωστής Μοσκώφ πέταγε προς άγνωστη κατεύθυνση...
Υ.Γ. Λυπάμαι που δεν κράτησα το μυστικό μας, αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ, δεν αντέχω τέτοιο φορτίο.