Ιδιαίτερα εκφράζει τη θλίψη και τη συμπαράσταση στις μανάδες, στις αδελφές, τις συντρόφους, σε όλες και όλους αυτούς που θρηνούν για τα αδικοχαμένα παιδιά στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η ΚΕ εκφράζει την εναντίωση και την οργή της απέναντι στο οικονομικό - κοινωνικό - πολιτικό σύστημα, όπου με το μέτρο του «κόστους» τόσο η ιδιωτική όσο και η κρατική καπιταλιστική ιδιοκτησία στερεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς από τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια, από τις αναγκαίες επενδύσεις σε σύγχρονα μέσα, θυσιάζοντας ζωές. Αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της ταξικότητας της «ψηφιακής οικονομίας», που έχει ως κίνητρο το γρήγορο, μέγιστο επιχειρηματικό - καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις κοινωνικές ανάγκες.

Μπροστά στις επικείμενες εκλογές, το ΚΚΕ καλεί κάθε γυναίκα να κάνει μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή, ακολουθώντας έναν διαφορετικό δρόμο: Τον δρόμο της ελπίδας, της πάλης για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της οικογένειας, στον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, με βάση τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα.

Αυτόν τον δρόμο μπορεί να εγγυηθεί μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ παντού, στους καθημερινούς αγώνες και στην κάλπη, γιατί έχει θέσεις, Πρόγραμμα εξουσίας - διακυβέρνησης με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, σε σύγκρουση με το διαφθορείο της ΕΕ, το πολεμικό ΝΑΤΟ και κάθε πολιτική μορφή της καπιταλιστικής εξουσίας, που αναπαράγουν τις διακρίσεις και την πολύμορφη βία σε βάρος της γυναίκας.

• Οι «επενδυτικές» ευκαιρίες, στις οποίες δεσμεύονται η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, προϋποθέτουν την ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση του γυναικείου εργατικού, επιστημονικού και καλλιτεχνικού δυναμικού, με τα ακανόνιστα ωράρια, τις ολιγόμηνες συμβάσεις, τη γενίκευση της τηλεργασίας, που κάνει δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η ένταση της εκμετάλλευσης είναι προαπαιτούμενα για τις επενδύσεις, την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών κολοσσών, αξιοποιώντας τις διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας. Για αυτό τα προγράμματα των κομμάτων που διεκδικούν τον αποκλειστικό ρόλο ή τη συμμετοχή σε μια αστική κυβέρνηση έχουν ως «κοινό παρονομαστή» τους εκβιασμούς στις γυναίκες να θυσιάσουν τα δικαιώματά τους στο όνομα των «ίσων ευκαιριών» για άνδρες και γυναίκες και της «συμφιλίωσης επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής», φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμα στην εργασία με μέτρα κοινωνικής προστασίας της μητρότητας. Ακόμα, φέρνουν σε αντιπαράθεση τη μητρότητα με την πατρότητα, καλλιεργώντας τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, απέρριψαν την τροπολογία του ΚΚΕ που προέβλεπε την κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης, η οποία θέτει ως προϋπόθεση της άδειας και του επιδόματος μητρότητας τη συμπλήρωση 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια, αποκλείοντας χιλιάδες εργαζόμενες μητέρες από στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
• Το πρόγραμμα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ για την ενδυνάμωση της «επιχειρηματικότητας», ιδιαίτερα των γυναικών, δεν δίνει απάντηση στην ανασφάλεια που βιώνει η αυτοαπασχολούμενη επιστήμονας, επαγγελματίας, η αγρότισσα και κτηνοτρόφος. Οι προτάσεις τους στοχεύουν να ενισχυθεί το «άρωμα γυναίκας» στα ΔΣ των μετοχικών - καπιταλιστικών επιχειρήσεων, ενώ μεγεθύνουν τα οικονομικά αδιέξοδα, την ανασφάλεια για την επαγγελματική προοπτική των ελευθεροεπαγγελματιών γυναικών κι εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής για την αγροτική οικογένεια. Στις θέσεις τους δεν χωράει το επίδομα άδειας μητρότητας 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό, ανεξαρτήτως ασφαλιστικής ενημερότητας, στο ύψος του κατώτατου μισθού με ευθύνη του κράτους, με ταυτόχρονη απαλλαγή από ασφαλιστικές εισφορές, όπως κατέθεσε με τροπολογία το ΚΚΕ και απορρίφθηκε.
• Τόσο οι διακηρύξεις της ΝΔ για το «επιτελικό κράτος», όσο και αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ για το «κράτος δικαίου», δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ουσιαστική προστασία της οικογένειας, του παιδιού. Το καπιταλιστικό κράτος πάντα υπηρετεί ως υπέρτατο νόμο το επιχειρηματικό κέρδος, που είναι ασυμβίβαστο με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Γι' αυτό το παιδί - ιδιαίτερα το απροστάτευτο, το κακοποιημένο, το ανάπηρο, το παιδί ΑμεΑ - και οι ανάγκες του συνθλίβονται από τις τεράστιες ελλείψεις ή και ανύπαρκτες κρατικές δομές οργανωμένης φροντίδας και προστασίας. Συνθλίβονται από την ανάθεση αυτού του ευαίσθητου τομέα σε ιδιώτες και ΜΚΟ, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων. Κάθε κυβέρνηση στις συνθήκες του καπιταλισμού παίρνει τη σκυτάλη από την προηγούμενη, προχωρώντας παραπέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, την ιδιωτικοποίηση και το κλείσιμο δομών του δημόσιου συστήματος, την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των νοσοκομείων, την πολύπλευρη στήριξη των μεγαθηρίων της Ιδιωτικής Υγείας, όπως φάνηκε και αυτά τα τρία χρόνια πανδημίας. Ολες οι κυβερνήσεις ευθύνονται για τις ελάχιστες δομές προστασίας κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, που λειτουργούν με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση κι εργαζόμενους με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης.

Συμφέρον από μια σταθερή - δυνατή αστική κυβέρνηση έχουν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί που ετοιμάζονται να ροκανίσουν τα νέα πακέτα επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών του Ταμείου Ανάκαμψης. Ομως, για την εργατική - λαϊκή πλειοψηφία, μία τέτοια κυβέρνηση σημαίνει νέα μέτρα σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων, των συντάξεων, του εργασιακού εισοδήματος, ιδιαίτερα των γυναικών, των νέων.

Σταθερή - δυνατή αστική κυβέρνηση, επίσης, έχουν ανάγκη η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, για να συνεχίσουν την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στα επιθετικά, ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους. Εναν χρόνο μετά την τυπική έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, όπου συγκρούονται ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με τη Ρωσία και τους συμμάχους της, επιβεβαιώνεται ότι καμία ασφάλεια δεν μπορούν να νιώθουν οι γυναίκες, ο λαός μας μέσα στη «φυλακή» των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Για την προστασία των συμφερόντων των ανταγωνιζόμενων επιχειρηματικών ομίλων κάθε καπιταλιστικού κράτους και ένωσης, δεν διστάζουν να ματώσουν τους λαούς για την κυριαρχία σε νέες αγορές, σε πηγές και δρόμους μεταφοράς Ενέργειας. Γι' αυτό θέλουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα αδύναμο, να παραπαίει. Σταθερή αστική κυβέρνηση σημαίνει αστάθεια και ανασφάλεια για τις γυναίκες της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας, όπως επιβεβαιώνεται από τα αντιλαϊκά «έργα και ημέρες» κάθε τέτοιας κυβέρνησης μέχρι σήμερα, με τις υπογραφές και γυναικών υπουργών, βουλευτών.

Από τη θέληση και την ένταξη της γυναίκας στη συλλογική δράση, όπως και από την ψήφο της στις εκλογές, εξαρτάται πόσο δυνατή θα βγει η εργατική, λαϊκή, κοινωνική αντιπολίτευση για να μπορεί να αναμετρηθεί με την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση. Οσο πιο δυνατό ΚΚΕ τόσο πιο αδύναμο το διεφθαρμένο αστικό πολιτικό σύστημα, τόσο πιο δυνατό το εργατικό - λαϊκό κίνημα για να βάλει εμπόδια, για να αποσπά κατακτήσεις. Αυτό φοβούνται οι εκμεταλλευτές και τα κόμματά τους.

ΑΘΗΝA 08/03/2023

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ