Ανεβαίνει στους 14 νεκρούς ο απολογισμός από τις σφοδρές βροχοπτώσεις που πλήττουν το ανατολικό τμήμα της βόρειας περιφέρειας Εμίλια Ρομάνια στην Ιταλία, ενώ παραμένει αδιευκρίνιστο αν εξακολουθούν να υπάρχουν αγνοούμενοι και οι άστεγοι ανέρχονται ήδη σε 20.000. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης ουσιαστικών υποδομών αντιπλημμυρικής προστασίας, σε μια περιοχή μάλιστα βιομηχανικά αναπτυγμένη, γιατί και εκεί τέτοιες υποδομές μπαίνουν στο «ζύγι» του κόστους - οφέλους.

Συνολικά έχουν καταγραφεί μεγάλες καταστροφές σε 42 δήμους που έχουν βυθιστεί στα λασπόνερα, ενώ σε 27.000 σπίτια έχει διακοπεί η ηλεκτροδότηση. Σχεδόν κάθε ποτάμι μεταξύ της βορειοανατολικής ακτής στο Ρίμινι και της πόλης της Μπολόνια, 115 χιλιόμετρα μακριά, έχει πλημμυρίσει, ενώ έγιναν περίπου 280 κατολισθήσεις και διατάχθηκαν περισσότερες εκκενώσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Πάνω από 13.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους με τη βοήθεια πυροσβεστών, σε αρκετές περιπτώσεις με μια λαστιχένια λέμβο.

Χτες το πρωί η πόλη Λούγκο ντι Ρομάνια, στην επαρχία της Ραβένα, πλημμύρισε από υπερχείλιση ποταμού και το απόγευμα έφτασε ο στρατός για υποστήριξη στον πληγέντα πληθυσμό. Παράλληλα, το πρωί σημειώθηκε σημαντική κατολίσθηση στα Απένινα Ορη, κοντά στον αυτοκινητόδρομο Α1, τον κύριο ιταλικό οδικό άξονα, σε τμήμα που συνδέει τη Μπολόνια με τη Φλωρεντία.

Σε ανακοίνωσή τους οι Κομματικές Οργανώσεις Ιταλίας του ΚΚΕ σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα:

«Ο λαός της Ιταλίας γίνεται έρμαιο φονικών πλημμυρών, όπως και σεισμών, μιας και τα μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής δεν είναι κερδοφόρα για το κεφάλαιο. Γι' αυτό και δεν επιλέγονται. Αντ' αυτού, με την επίκληση στον αόρατο εχθρό της "κλιματικής αλλαγής", βρίσκεται το πάτημα για τις πραγματικά κερδοφόρες επενδύσεις της "πράσινης" ανάπτυξης, με τα εκατομμύρια που μοιράζονται για έρευνα και υποδομές στο ιταλικό κεφάλαιο, χωρίς να έχουν καμία σχέση με την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της ζωής του λαού.

Την ίδια στιγμή, το ιταλικό κράτος ετοιμάζεται να μοιράσει ζεστό χρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Ζεστό χρήμα που θα κατευθυνθεί και στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στην Εμίλια Ρομάνια, μία από τις περιφέρειες με τη μεγαλύτερη συμβολή στο ΑΕΠ της χώρας (4% αύξηση σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα)».

Και προσθέτει: «Ολα τα παραπάνω θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί για την Ελλάδα, αλλάζοντας μόνο τα ονόματα. Η εξήγηση είναι απλή: `Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας. Οι αιτίες και οι ένοχοι είναι παντού οι ίδιοι, είτε μιλάμε για την Ελλάδα, είτε μιλάμε για την Ιταλία, χώρα μέλος του G7 που βρίσκεται στην τριάδα των ισχυρότερων οικονομιών της ΕΕ μαζί με τη Γερμανία και τη Γαλλία.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους Ιταλούς συναδέλφους μας και στις οικογένειες των θυμάτων. Σε κάθε χώρα αναδεικνύεται η ανάγκη ο λαός να συγκρουστεί με την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή του στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Να βαδίσει στον δρόμο της ανατροπής του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος».

Και καταλήγει: «Οι Ελληνες μετανάστες στην Ιταλία, όπως και σε όλη την Ευρώπη, που θα ψηφίσουν το Σάββατο στις κάλπες του εξωτερικού, και οι ακόμα περισσότεροι που θα πάνε να ψηφίσουν την Κυριακή στην Ελλάδα, πρέπει να κάνουν κριτήριο ψήφου και όλα όσα ζουν στις χώρες που εργάζονται και σπουδάζουν. Να καταδικάσουν αυτήν την πολιτική, να στείλουν το δικό τους μήνυμα δυναμώνοντας το ΚΚΕ».

Το ΠΑΜΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στο συνδικάτο USB και όλους τους εργαζόμενους της Ιταλίας για τα θύματα των μεγάλων πλημμυρών στην περιοχή της Εμίλια Ρομάνια.

«Σε Ελλάδα, σε Ιταλία κ.α. οι λαοί στα χιόνια παγώνουν, στις ζέστες καίγονται και στις βροχές πλημμυρίζουν, σαν να ζούμε αιώνες πίσω, ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες της τεχνολογίας και της επιστήμης για την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Σε ολόκληρο τον κόσμο οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός γίνεται το θύμα "φυσικών καταστροφών" που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αλλά για τις κυβερνήσεις η πολιτική πρόληψης και προστασίας της ζωής θεωρείται κόστος.

Η απώλεια τόσων ψυχών στην Ιταλία μάς γεμίζει θλίψη και οργή. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες βρίσκουμε τη δύναμη μέσα από την συλλογική, οργανωμένη πάλη και την αλληλεγγύη. Στεκόμαστε στο πλευρό των εργατών και του λαού της Ιταλίας».