Κλιμάκωση της καταστολής σε βάρος των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών, θυμάτων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, προβλέπει η συμφωνία στην οποία κατέληξε την Πέμπτη μετά από παζάρια το Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στο Λουξεμβούργο. Γίνεται λόγος για αυξημένες κρατήσεις στα σύνορα και για πολύ περισσότερους περιορισμούς στο δικαίωμα στο άσυλο.

Ετσι, προωθούνται «fast track» διαδικασίες για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου σε ολόκληρη την ΕΕ, που δεν θα ξεπερνούν τους έξι μήνες, και σύντμηση των διαδικασιών για την απέλαση όσων δεν παίρνουν άσυλο.

Η συνοριακή διαδικασία θα ισχύει όταν ένας αιτών άσυλο υποβάλλει αίτηση σε σημείο διέλευσης των εξωτερικών συνόρων, μετά από σύλληψη σε σχέση με «παράνομη διέλευση συνόρων» και μετά από αποβίβαση κατόπιν επιχείρησης έρευνας και διάσωσης. Προστίθεται μάλιστα ότι η διαδικασία είναι υποχρεωτική για τα κράτη - μέλη «εάν ο αιτών αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, έχει παραπλανήσει τις αρχές με ψευδείς πληροφορίες ή έχει αποκρύψει πληροφορίες, και αν ο αιτών έχει υπηκοότητα με ποσοστό αναγνώρισης κάτω του 20%». Το τελευταίο είναι ένα εφεύρημα της ΕΕ ώστε να απορρίπτονται μαζικά αιτήσεις ασύλου ακόμα και από ξεριζωμένους που προέρχονται από εμπόλεμες χώρες, καταστρατηγώντας ουσιαστικά τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες.

Παράλληλα, παραμένει η «ευελιξία» για τα κράτη - μέλη να κρίνουν εκείνα ποια τρίτη χώρα θεωρείται «ασφαλής».

Αναφορικά με τις «χώρες πρώτης γραμμής», όπως αποκαλούνται η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Μάλτα και η Κύπρος, αυτές καλούνται και να παίξουν ρόλο «δεσμοφύλακα» των κατατρεγμένων. Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει μια μορφή «ευέλικτης αλληλεγγύης», στο πλαίσιο της οποίας τα κράτη της «δεύτερης γραμμής» θα μπορούν να επιλέξουν είτε να δέχονται αιτούντες άσυλο στο έδαφός τους, είτε να δίνουν χρήματα στις χώρες υποδοχής ή στις χώρες προέλευσης.

Ετσι, όσα κράτη - μέλη δεν δέχονται να φιλοξενήσουν τον αριθμό που προβλέπουν οι ποσοστώσεις των μετεγκαταστάσεων (προσδιορίστηκε σε 30.000 ετησίως) θα υποχρεούνται να καταβάλλουν ένα ποσό περίπου 20.000 ευρώ ανά άτομο. Στο συγκεκριμένο ζήτημα εξέφρασαν τη διαφωνία τους Πολωνία και Ουγγαρία.