Εκεί που ο λαός έζησε την εγκατάλειψη του από το αστικό κράτος, με αποτέλεσμα να χαθούν ανθρώπινες ζωές και κόποι μιας ζωής, ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι αναγκαίος όρος για να μην ξεχαστούν, όταν τα φώτα σβήσουν και κοπάσει ο πόλεμος των εντυπώσεων από τα κυβερνητικά επιτελεία και τα αστικά ΜΜΕ, είναι η λαϊκή οργανωμένη διεκδίκηση και δράση, η αλληλεγγύη.

Αλλωστε η όποια αποκατάσταση ζημιών που έχει γίνει σε άλλες περιοχές που πληγήκαν από παρόμοιες καταστροφές, ήταν αποτέλεσμα λαϊκής, οργανωμένης πίεσης και διεκδίκησης.

Είναι πολλά τα παραδείγματα, όπου τα ανεπαρκέστατα μέτρα μπροστά στο μέγεθος των καταστροφών, που κάθε φορά παίρνουν οι κυβερνήσεις, κολλάνε σε μακροχρόνιες διαδικασίες, ενώ μεγάλος μέρος των πληγέντων δεν αποζημιώνονται καν. Οι πληγέντες του «Ιανού» (3 χρόνια πριν), οι σεισμόπληκτοι της Λάρισας και των Τρικάλων (30 μήνες πριν) το γνωρίζουν καλά.

Σημεία αναφοράς για τον λαό που παραμένει αβοήθητος από κράτος και κυβέρνηση είναι τα Στέκια Αλληλεγγύης που έχουν στηθεί σε μια σειρά από πόλεις: Στον Παλαμά, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στον Βόλο. Εκεί συγκεντρώνονται καθημερινά χιλιάδες σακούλες με νερά, είδη πρώτης ανάγκης, φαγητό, ρούχα, φάρμακα και στέλνονται στους κατοίκους που τα έχουν ανάγκη.

Παράλληλα, σε μια σειρά από περιοχές έχουν γίνει μαζικές συνελεύσεις και συγκροτήθηκαν επιτροπές πληγέντων. Οι επιτροπές αυτές έχουν αναλάβει την καταγραφή των προβλημάτων, την οργάνωση και τον συντονισμό της αλληλεγγύης, την εξασφάλιση όρων επιβίωσης για εκατοντάδες ανθρώπους που δίνουν ακόμα τη μάχη με τις λάσπες. Ταυτόχρονα δυναμώνουν την πίεση προς την κυβέρνηση και την τοπική διοίκηση για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων.

Ενδεικτικά, στη Λάρισα έχουν συγκροτηθεί επιτροπές πληγέντων στις συνοικίες του Αγίου Θωμά, της Νέας Σμύρνης, στην περιοχή γύρω από το ΑΤΑ και των εργατικών κατοικιών Γιάννουλης. Οι επιτροπές πληγέντων έχουν ήδη πραγματοποιήσει παραστάσεις διαμαρτυρίας στη δημοτική αρχή, καταφέρνοντας να αποσπάσουν ορισμένες δεσμεύσεις για άμεσα αιτήματά τους.

Σημαντική είναι και η δράση της επιτροπής πληγέντων Μεγάλων Καλυβίων του νομού Τρικάλων, που συγκροτήθηκε την προηγούμενη Δευτέρα με τη συμμετοχή εκατοντάδων κατοίκων, σχεδόν του μισού χωριού. Ηδη έχει οργανωθεί μία κινητοποίηση σε δήμο και Περιφέρεια, ενώ η πολύμορφη δράση συνεχίζεται.

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την Μαριλένα Χαχάμη, μέλος της συντονιστικής επιτροπής, η οποία ανέφερε: «Σε αυτήν τη φάση εξελίσσεται η οργάνωση της αλληλεγγύης. Εχουμε φτιάξει δίκτυο διανομής νερών, τροφίμων, ειδών πρώτης ανάγκης - καθαριότητας, κλινοσκεπασμάτων κ.λπ. Υπάρχει πολύ μεγάλη ανταπόκριση από όλη τη χώρα, από σωματεία, από μαζικούς φορείς, ιδιώτες, εταιρείες. Εχουμε "επιτάξει" το παλιό δημαρχείο του χωριού, το ΚΑΠΗ και μία αποθήκη που μας παραχωρεί ένας συγχωριανός, γιατί έχουμε πρόβλημα αποθήκευσης των ειδών. Τεράστιο είναι το θέμα με την ταφή των ζώων και την περισυλλογή τους. Υπάρχει μεγάλη αναστάτωση των κατοίκων, αφού γίνονται σπασμωδικές κινήσεις από τον δήμο και την Περιφέρεια, χωρίς οργανωμένο σχέδιο. Είναι χαρακτηριστικό το πρόσφατο παράδειγμα, που από τον δήμο για την περισυλλογή ζώων στείλανε μετανάστες και η ...συνεννόηση ήταν ότι θα έπρεπε να τους πληρώσουν οι κτηνοτρόφοι. Η επιτροπή πλημμυροπαθών έγκαιρα παρενέβη και έκανε ξεκάθαρο ότι τα μεροκάματα είναι αποκλειστική ευθύνη του δήμου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το χωριό, όπως και τα υπόλοιπα χωριά της πονεμένης Θεσσαλίας, είναι λες και έπεσε βόμβα. Σε όλη τη διαδικασία της αλληλεγγύης, έμπρακτης στήριξης και βοήθειας, καθαρισμό σπιτιών, έλεγχο τροφοδοσίας, ζήτημα στέγασης και ό,τι άλλο μπορεί να προκύπτει κάθε φορά, η επιτροπή πλημμυροπαθών έχει στήσει ένα δίκτυο συγχωριανών αλλά και εθελοντών της πόλης των Τρικάλων, που με αυταπάρνηση προσπαθούν να αντεπεξέλθουν απέναντι στην κρατική γύμνια. Αφού οι ζωές μας είναι κόστος για το "σύγχρονο" - "επιτελικό" κράτος, ήρθε η ώρα να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας!».

«Πυροσβεστικό» ρόλο στην προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα έχουν αναλάβει στελέχη και εκπρόσωποι των κομμάτων που κυβερνούν και κυβέρνησαν τη χώρα, κυρίως μέσα από τον μηχανισμό της Τοπικής Διοίκησης.

Αυτοί που ευθύνονται για την ανυπαρξία ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας και πρόληψης, που προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους μιλώντας για «ακραία φαινόμενα», που άφησαν τόσες μέρες αβοήθητο τον λαό της περιοχής, προσπαθούν με διάφορους τρόπους να κατευνάσουν τις αντιδράσεις και τα δίκαια αιτήματα των λαϊκών δυνάμεων.

Ετσι, καλλιεργούν τον εφησυχασμό μοιράζοντας κούφιες υποσχέσεις για «άμεση υποστήριξη, κρατική αρωγή, με ελάχιστη γραφειοκρατία», λόγια που είχαν επαναλάβει και σε προηγούμενες καταστροφές, με τα γνωστά αποτελέσματα. Την ίδια ώρα δηλώνουν ότι η όποια βοήθεια δοθεί θα είναι «εντός δημοσιονομικών ορίων».

Ταυτόχρονα, συκοφαντούν και πολεμάνε την οργάνωση του λαού μέσα από τις επιτροπές πληγέντων, λέγοντας ότι υπάρχουν τα τοπικά συμβούλια, ότι θα τα λύσει ο δήμος ή οι τοπικοί βουλευτές κ.λπ. Οι πληγέντες όμως γνωρίζουν καλά ότι ήταν αυτές οι δημοτικές αρχές που κινήθηκαν στην πεπατημένη της «ατομικής ευθύνης», προσπαθώντας να απαλλάξουν από κάθε ευθύνη τον κρατικό μηχανισμό, που δεν μπορούσαν να διαθέσουν ούτε τα στοιχειώδη μέσα για να σωθεί ο κόσμος, όπως για παράδειγμα σακιά με άμμο στη Λάρισα, που έφτασαν στο σημείο να δηλώνουν ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε τη βοήθεια που συγκεντρώνει η αλληλεγγύη του κόσμου, με αποτέλεσμα η ΚΕΔΕ να ανακοινώνει ότι σταματάει το μάζεμα υλικού!

Οι υπεύθυνοι για την καταστροφή του λαού δεν μπορούν να παριστάνουν τους σωτήρες. Σε κάθε χωριό και πόλη οι κάτοικοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους! Οργανώνοντας επιτροπές αγώνα, αλληλεγγύης, διεκδίκησης, διαμορφώνοντας όρους πίεσης σε κυβέρνηση, Περιφέρεια και δήμους για 100% αποζημιώσεις, πλήρη αποκατάσταση, άμεσα μέτρα στέγασης, διατροφής και υγιεινής διαβίωσης για όλους τους πληγέντες, άμεση καταγραφή όλων των ζημιών, να ξεκινήσουν άμεσα τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και θωράκισης, να προστατευτεί η υγεία του λαού από την υγειονομική κρίση που βρίσκεται προ των πυλών.