Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση λέει ότι δεν αυξάνονται οι φόροι... αλλά τα φορολογικά έσοδα, ότι δεν είναι δηλαδή Γιάννης αλλά Γιαννάκης, με το υπουργείο Οικονομικών να πανηγυρίζει ότι «στον προϋπολογισμό του 2023 έγινε κατορθωτό να υπάρχει σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 9,1% σε σχέση με το 2022 χωρίς να αυξηθούν οι φόροι, εξέλιξη που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».

Τι εννοούν; Οτι δεν άλλαξαν οι φορολογικοί συντελεστές, αλλά εξαιτίας της εκτίναξης των τιμών το αστικό κράτος μάζεψε ακόμη περισσότερους έμμεσους φόρους από τον λαό με τον ΦΠΑ και τους λοιπούς ειδικούς φόρους που η κυβέρνηση αρνείται να καταργήσει για να γεμίζουν τα ταμεία του αστικού κράτους και κατ' επέκταση των επιχειρηματικών ομίλων, την ώρα που ο λαός στέναζε σε σούπερ μάρκετ, πρατήρια και ανοίγοντας λογαριασμούς.

Σε αυτήν ακριβώς τη γραμμή συνεχίζει και ο νέος προϋπολογισμός, που κρατάει αναλλοίωτη την «αναλογία» των πλέον άδικων έμμεσων φόρων που φορτώνονται στο λαϊκό εισόδημα, την ίδια ώρα που φοραπαλλάσσει τους ομίλους.

Οι συνολικοί φόροι των επιχειρήσεων αντιστοιχούν μόλις στο 2,9% του ΑΕΠ - σχεδόν το μισό από τους οποίους είναι όσα αναλογούν στο μεγάλο κεφάλαιο - με τον ΦΠΑ να υπερβαίνει το 10% και τη φορολογία του εισοδήματος μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων το 5,5%, με τη διάρθρωση αυτή να παραμένει πρακτικά ίδια όλη τη 10ετία.

Ακόμα και όσα η κυβέρνηση παρουσιάζει ως δήθεν φοροαπαλλαγές είναι στη λογική «σου δίνω ένα και σου παίρνω δέκα». Ετσι, την ίδια ώρα, για παράδειγμα, που ετοιμάζεται να αρπάξει 6,2 δισ. παραπάνω φόρους, διαφημίζει ξανά και ξανά την υποτιθέμενη αύξηση του αφορολόγητου κατά 1.000 ευρώ για οικογένειες με παιδιά, με το «κέρδος» για τις λαϊκές οικογένειες να είναι περίπου 9 ευρώ τον μήνα (!) με «δημοσιονομικό κόστος» 135 εκατ. ευρώ. `Η, για παράδειγμα, διαφημίζει τη «μείωση» του ΕΝΦΙΑ κατά 10%, αλλά μόνο για τα σπίτια που... θα τα δώσουν στις ασφαλιστικές εταιρείες.

Πρόκειται για χοντροκομμένο ψέμα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τη μεγάλη εικόνα της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης πίσω από τα «παχιά λόγια» για όσα περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό για την υποτιθέμενη «ενίσχυση» των εισοδημάτων, με τα μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει από το καλοκαίρι:

• Τις υποτιθέμενες «αυξήσεις στους μισθούς» των δημοσίων υπαλλήλων, στην πραγματικότητα τη μονιμοποίηση όλων των περικοπών της προηγούμενης 12ετίας που εφάρμοσαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, όπως την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού. Αυτές τις περικοπές, έτσι όπως συμπυκνώνονται και με το μνημονιακό μισθολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ (4354/2015), έρχεται να «σφραγίσει» τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ με τις «αυξήσεις» - κοροϊδία της τάξης των 50 ευρώ τον μήνα, μετά από 12 χρόνια καθηλωμένων μισθών και με την ακρίβεια να καλπάζει, με τις «αυξήσεις» να μην ξεπερνούν μεσοσταθμικά το 4,5%, όταν μόνο το 2022 είχαμε πραγματική μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4%.
• Το επίδομα - κοροϊδία για τους περίπου 750.000 συνταξιούχους, οι οποίοι εξαιτίας της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις τους δεν έλαβαν φέτος καμία αύξηση. Τελικά, η πολυδιαφημισμένη «στήριξη» ενόψει των γιορτών περιορίζεται στο ποσό των 100 έως 200 ευρώ στον καθένα, με συνολικό κόστος για τον προϋπολογισμό μόλις στα 107 εκατ. ευρώ, ενώ για το 2024 δεν υπάρχει καμία σχετική πρόβλεψη.

Το πραγματικό «μέρισμα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης αποτυπώνεται εξάλλου (κι αυτό εν μέρει) στα στοιχεία του ΕΦΚΑ που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα:

• Ενας στους τρεις εργαζόμενους αμείβεται με αποδοχές μικρότερες του κατώτατου μισθού, δηλαδή λιγότερο από 780 ευρώ μεικτά τον μήνα. Αυτούς τους εργαζόμενους, όπως και συνολικά την εργατική τάξη, παρουσίαζε με θράσος η κυβέρνηση ότι τάχα «θέλουν από προσωπική επιλογή» να δουλέψουν και σε δεύτερο εργοδότη, οπότε νομοθέτησαν την «παράλληλη απασχόληση».
• Το 2022 ο μέσος μισθός ήταν μόλις 1.003 ευρώ μεικτά, δηλαδή κατά 21% χαμηλότερος από τον μέσο μισθό του 2011, που ήταν 1.264 ευρώ μεικτά! Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι τον Δεκέμβρη 2022 οι αποδοχές του 50% των εργαζομένων (διάμεσος) έφθαναν το πολύ μέχρι τα 927 ευρώ μεικτά. Αυτά κι ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι του χρόνου το ΑΕΠ θα επανέλθει στα επίπεδα του 2009, στα 235 δισ. ευρώ.
• 685.000 εργαζόμενοι (27% της συνολικής απασχόλησης) κατά μέσο όρο ανά μήνα απασχολούνταν με μερική απασχόληση, στην πραγματικότητα πολύ περισσότεροι αφού ο τρόπος καταγραφής του ΕΦΚΑ «κρύβει» την εκ περιτροπής απασχόληση (κι αυτή μορφή μερικής απασχόλησης) στην πλήρη απασχόληση. Ο μέσος μηνιαίος μισθός μερικής απασχόλησης ήταν... 427 ευρώ μεικτά!
• Οι απολύσεις πέρυσι έφτασαν τα 2,5 εκατομμύρια, δηλαδή για κάθε μισθωτό στη διάρκεια του έτους αντιστοιχεί τουλάχιστον μία απόλυση. Το 52,64% των νέων προσλήψεων ήταν με συμβάσεις μερικής απασχόλησης, ενώ ακόμα και από τις προσλήψεις «πλήρους απασχόλησης», ένα σημαντικό μέρος τους είναι «ορισμένου χρόνου», δηλαδή έχουν ημερομηνία λήξης, που σημαίνει ότι ο μισθωτός ξαναγυρίζει μετά από μερικούς μήνες στις στρατιές των ανέργων.

Αυτά μάλιστα την ώρα που η καπιταλιστική ανάπτυξη «κάλπαζε» με ρυθμούς 5,9%, πόσο μάλλον φέτος που οι ρυθμοί υποχωρούν στις «αισιόδοξες» προβλέψεις στο 3%. Και πώς αλλιώς αφού η ένταση της εκμετάλλευσης είναι το «προαπαιτούμενο» των κερδών, με τους επιχειρηματικούς ομίλους να έχουν κέρδη 10 δισ., και τους μετόχους μόνο για πέρυσι να μοιράζουν μερίσματα 2,6 δισ.!

Η «αρχή του τέλους», για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, προβλέπει «εναρμονισμένο πληθωρισμό» 4%, στην πραγματικότητα δηλαδή πολύ παραπάνω. Η κυβέρνηση μάλιστα παρουσιάζει τον «μειωμένο» πληθωρισμό περίπου σαν μείωση των τιμών, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι μιλάμε για αυξήσεις 4%, πάνω στις ήδη αυξημένες τιμές που θα παραμείνουν σε απλησίαστα ύψη για το λαϊκό εισόδημα.

Εξάλλου το μόνο σίγουρο είναι πως και την επόμενη χρονιά εδώ θα βρίσκονται όλοι οι παράγοντες που θα τροφοδοτούν την ακρίβεια και συνολικά θα τσακίζουν παραπέρα το λαϊκό εισόδημα, όπως:

• Η πολιτική της «απελευθέρωσης» στην Ενέργεια, που «εγγυάται» πανάκριβο ρεύμα κι ενώ ήδη έχουν δρομολογηθεί η επαναφορά της ρήτρας αναπροσαρμογής και νέες αυξήσεις στις ΥΚΩ, με τις οποίες ο λαός θα πληρώσει διπλά τις προηγούμενες επιδοτήσεις στο ρεύμα που κόβονται μαχαίρι, με το υπουργείο να ξεκαθαρίζει ότι «η ΕΕ έχει απευθύνει ισχυρή σύσταση για διακοπή των οριζόντιων ενεργειακών επιδοτήσεων», η «αποπληθωριστική» αστική πολιτική, με τα επιτόκια της ΕΚΤ να βρίσκονται στο «θεό» και τα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώνουν τρεις και τέσσερις δόσεις παραπάνω στα στεγαστικά και άλλα δάνεια.
• Ο «εξαγωγικός προσανατολισμός» και η «εξωστρέφεια» της καπιταλιστικής οικονομίας, που διαμορφώνουν «τιμές Ευρώπης». Μέσα στη βδομάδα μάλιστα ο υπουργός Οικονομικών έβαλε στόχο μετά τα δημοσιονομικά πλεονάσματα να κλείσει κι άλλο η ψαλίδα στο εμπορικό ισοζύγιο, με παραπέρα ενίσχυση των εξαγωγών.
• Η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης και της διαμόρφωσης της Αττικής, άλλων περιοχών και μεγάλων πόλεων σε τουριστικές ζώνες που εκτινάσσουν παραπέρα τα νοίκια.
• Η δράση των μονοπωλίων που επιδρούν στη διαμόρφωση των τιμών προς τα πάνω κι ενώ μόνο ως ανέκδοτα ακούγονται τα περί «αυστηρών ελέγχων» που τσαμπουνάει η κυβέρνηση.
• Η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού που ανοίγει κι άλλες τρύπες στους προϋπολογισμούς των λαϊκών σπιτιών.

Ολα αυτά «εγγυώνται» ότι η ψαλίδα ανάμεσα στις ανάγκες των εργαζομένων και την ικανοποίησή τους θα συνεχίσει να μεγαλώνει διαρκώς και την επόμενη χρονιά κι ενώ ήδη μια σειρά από στοιχεία αποτυπώνουν ραγδαία επιδείνωση, με τα λαϊκά νοικοκυριά να κόβουν ακόμα και από βασικά είδη διατροφής, όπως κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά, 8 στα 10 νοικοκυριά να έχουν περιορίσει τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, περισσότερο από το 75% τη χρήση θέρμανσης.