Ενα από τα πολλά εγκλήματα που αποδίδει το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους για την επίθεση στις 7 Οκτώβρη, είναι η άσκηση σεξουαλικής βίας, για την οποία ζητάει μάλιστα να υπάρξει επίσημη αναγνώριση και καταδίκη από τον ΟΗΕ. Ο ισραηλινός στρατός προσπαθεί να «φτιάξει κλίμα» με μαρτυρίες που καταγγέλλουν βιασμούς, χωρίς όμως να υπάρχει έστω και ένα θύμα που να το επιβεβαιώνει. Στην ερώτηση γιατί τέτοια επιμονή με το θέμα των βιασμών, η ισραηλινή πλευρά «καρφώνεται», απαντώντας ότι έτσι «αλλάζει το συμβατικό πλαίσιο τού να θεωρείται το Ισραήλ επιτιθέμενος και οι Παλαιστίνιοι το απώτερο θύμα». Ομολογούν δηλαδή ότι η προπαγάνδα τους μέχρι τώρα δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα - αφού ό,τι κι αν προβάλλουν καταρρίπτεται σε κλάσματα δευτερολέπτου - και γι' αυτό αναζητούν μια άλλη άκρη του νήματος, που να οδηγεί στη δικαιολόγηση των στυγερών εγκλημάτων τους. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το εξής: Ενώ το Ισραήλ κατασκευάζει ειδήσεις και μεταδίδει μέσω των συμμάχων του σε όλο τον κόσμο τη δική του, βολική εκδοχή των γεγονότων, για να ξεπλύνει την κατοχική βία, αρνείται ακόμα και σήμερα την πρόσβαση τρίτων στα στοιχεία που επικαλείται και στα σημεία των επιθέσεων, προφανώς επειδή έχει κάτι να κρύψει. Μέχρι και ο ΟΗΕ αναφέρει ότι «προσπαθεί να παρακολουθήσει εκ του μακρόθεν αυτές και άλλες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναφέρονται στο Ισραήλ και τα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, αλλά η έλλειψη άμεσης πρόσβασης έχει περιπλέξει το έργο»...