Σύλλογοι ΔΕΠ με αποφάσεις και ψηφίσματα ενώνουν τις φωνές τους με τους φοιτητές | Περισσότεροι από 700 πανεπιστημιακοί και ερευνητές υπογράφουν κοινό κείμενο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
Ο Σύλλογος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου σημειώνει ότι «η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων χτυπάει το δημόσιο αγαθό της Παιδείας: Μεταξύ άλλων, θα οδηγήσει στην υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου, στην περαιτέρω εμπορευματοποίησή του, στην περαιτέρω υποβάθμιση των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών, στην εντονότερη εξάρτηση της εφαρμοσμένης έρευνας από ιδιωτικούς φορείς και στο χτύπημα της βασικής έρευνας.
Θα πλήξει με μεγάλο βαθμό τα περιφερειακά πανεπιστήμια και κυρίως τα ακριτικά, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Η Παιδεία πρέπει να παραμείνει δημόσια και να είναι δωρεάν. Απλή διεκδίκηση για ενίσχυση ή απλή υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου χωρίς ξεκάθαρη θέση ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αφήνει διάπλατα τις πόρτες ανοικτές για την ίδρυσή τους», σημειώνει και παραπέμπει σε σχετική απόφασή του από το καλοκαίρι (μετά τις προγραμματικές δηλώσεις) που σημείωνε μεταξύ άλλων: «Με την αναθεώρηση ή την παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος η κυβέρνηση παραδίδει μέρος του χώρου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτό αποτελεί άλλωστε βασική της επιδίωξη για όλα τα δημόσια αγαθά (βλ. Υγεία, μεταφορές, ρεύμα, νερό). Και οι πανεπιστημιακές σπουδές, λοιπόν, μετατρέπονται σε εμπορεύσιμο είδος».
Αντίστοιχα ο ΕΣΔΕΠ του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής χαρακτηρίζει προσβλητικό τον τίτλο του νομοσχεδίου «ελεύθερο πανεπιστήμιο» και σημειώνει ότι αυτό «αναμένεται να οξύνει περαιτέρω τις κοινωνικές ανισότητες και να φέρει ένα ακόμα πλήγμα στην υποχρηματοδοτούμενη και υποστελεχωμένη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση». Και διεκδικεί: Δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση με επαρκή χρηματοδότηση και κάλυψη των χρόνιων ελλείψεων σε προσωπικό, καθολική κάλυψη των αναγκών σίτισης και στέγασης των φοιτητών, σεβασμό του άρθρου 16».
Το ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας δηλώνει επίσης:
Ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης στηρίζει την πανελλαδική κινητοποίηση της πανεπιστημιακής κοινότητας που αποσκοπεί στη ματαίωση του κυβερνητικού σχεδίου ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, δηλώνοντας: «Η ανώτατη παιδεία είναι, και πρέπει να παραμείνει, αποκλειστικά δημόσιο αγαθό, όπως ορίζει το Σύνταγμά μας. Για τον λόγο αυτό αντιστεκόμαστε σε κάθε προσπάθεια μετατροπής της σε εμπόρευμα και υπαγωγής της στις επιταγές της αγοράς και του οικονομικού ανταγωνισμού. Παράλληλα, διεκδικούμε την ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου».
Την ίδια στιγμή, έχουν ξεπεράσει τις 700 οι υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί από πανεπιστημιακούς και ερευνητές κάτω από κοινό κείμενο στο διαδίκτυο, στην καμπάνια «Οχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια» (https://sites.google.com/view/no-to-private-universities/). Πρόκειται για πολύ μαζική ανταπόκριση αν αναλογιστούμε τον όγκο του κλάδου στη χώρα μας και ανάλογες πρωτοβουλίες που είχαν παρθεί στον χώρο στο παρελθόν, ενώ ανάμεσα στα ονόματα των υπογραφών συγκεντρώνονται πολλοί πανεπιστημιακοί εγνωσμένου κύρους.
Ταυτόχρονα, μηνύματα αλληλεγγύης έρχονται και από το εξωτερικό. Ο σύλλογος διδασκόντων UCU του Πανεπιστημίου του Swansea, της Βρετανίας εκφράζει την αλληλεγγύη του στους πανεπιστημιακούς και τους φοιτητές της χώρας μας στον αγώνα τους κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «τα ελληνικά πανεπιστήμια παραμένουν χωρίς δίδακτρα μέχρι σήμερα λόγω της επί δεκαετίες, αμείλικτης δράσης των φοιτητικών και εργατικών σωματείων. Αυτό το νομοσχέδιο θα επιφέρει ένα θανατηφόρο πλήγμα για την ελεύθερη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναγκάζοντας τελικά τα δημόσια πανεπιστήμια να επιβάλουν δίδακτρα για να ανταγωνιστούν τους ιδιωτικούς παρόχους. Στη Βρετανία, γνωρίζουμε πολύ καλά τις συνέπειες της εμπορευματοποίησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα μόνα αποτελέσματα που εγγυάται αυτό το νομοσχέδιο είναι χειρότερες συνθήκες εργασίας για το προσωπικό, εμπόδια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση - ειδικά για τους φοιτητές από μειονεκτούντα υπόβαθρα - και έρευνα και διδασκαλία που υπαγορεύονται από την αγορά και όχι από τις ανάγκες της κοινωνίας».