«Επιστροφή της Δεξιάς» στην Ευρώπη, το μήνυμα, λένε, από τις γαλλικές εκλογές. Γιατί, πότε είχε φύγει; Καθαρές δεξιές, νεοφιλελεύθερες, πολιτικές δεν εφαρμόζουν συναινετικά οι «συγκλίνουσες» κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις;

«Η άνοδος των άκρων» είναι, λένε, το πλέον ανησυχητικό μήνυμα. Προφανώς το «σωστό» είναι να συνωστίζονται όλοι στο «κέντρο», να είναι συναινετικοί, υπάκουοι και πειθήνιοι. Από την άλλη, η αντιλαϊκή επίθεση «οφείλει» να είναι ανελέητη και ακραία. Πολύ απλά: Τα θέλουν όλα δικά τους.

«Ντροπή», πρέπει(!) να αισθάνονται οι Γάλλοι; Να ντρέπονται οι ψηφοφόροι και όχι αυτοί που τους εξωθούν να ψηφίσουν Λεπέν; Να ντρέπονται οι Γάλλοι και όχι αυτοί που τους περιόρισαν τις επιλογές ανάμεσα σε «δεξιά» και «ακροδεξιά»; Να ντρέπεται ο λαός και όχι αυτοί που έχουν επιβάλει τη δικτατορία των μονοπωλίων;

Ποιοι είναι αυτοί που επιπλήττουν αφ' υψηλού τους Γάλλους και θέλουν να τους κάνουν να αισθάνονται ένοχοι; Οι πλέον σκληροί νεοφιλελεύθεροι, οι ομοϊδεάτες του Σιράκ και του Ζοσπέν. Ποιοι δίνουν μαθήματα στους Γάλλους - και όχι βέβαια μόνο σε αυτούς; Αυτοί που θέλουν να τους στοιχίσουν πίσω από το «μικρότερο κακό».

Φυσικά και δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τον Λεπέν και την άνοδο της ακροδεξιάς τα μεγάλα αφεντικά. Ισα ίσα τους χρησιμοποιούν περίφημα για να κάνουν τη δουλιά τους. Οταν ο Σιράκ αναγορεύεται μεσσίας και ηγέτης των «δημοκρατικών δυνάμεων», άραγε, ποιος νικάει; Η δημοκρατία;!

«Φροντίδα μας, η τρομάρα σας». Αυτό είναι το σύνθημα στην είσοδο της εταιρίας «Μπαμπούλας ΑΕ» στην τελευταία ταινία της «Ντίσνεϊ». Πανομοιότυπη βιομηχανία έχουν στήσει ορισμένοι (λέγε με Λαλιώτη) και στην πολιτική και φυσικά δε λειτούργησε για πρώτη φορά εξαιτίας των γαλλικών εκλογών.

Το «Βατερλό» των δημοσκοπήσεων. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά. Οι κατασκευαστές κοινής γνώμης είναι «καταδικασμένοι» να συνεχίσουν. Μόνο για φέτος στη χώρα μας ο τζίρος των γκαλοπατζήδων φθάνει τα 50 δισ. δρχ.!