Από νωρίς οι εργαζόμενοι των κλάδων άρχισαν να ανταμώνουν στις προσυγκεντρώσεις των σωματείων τους (υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, ΟΤΑ, Εμπόριο, Επισιτισμός, Κατασκευές, Βιομηχανία κ.λπ.) και από εκεί, συγκροτημένα, με πορεία κατευθύνθηκαν στον χώρο της συγκέντρωσης, στο Αγαλμα Βενιζέλου. Εκεί έδωσαν μαχητικά το «παρών» χιλιάδες ακόμα εργάτες και υπάλληλοι όλων των κλάδων, απόμαχοι της δουλειάς, αγωνιστές και απόγονοι των μαχητών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Τη δική τους διακριτή παρουσία είχαν τα μπλοκ της ΕΔΥΕΘ και της ΟΓΕ, ενώ ιδιαίτερα μαζική ήταν η συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων.

Η απεργιακή συγκέντρωση ξεκίνησε με μουσικοθεατρικό δρώμενο αφιερωμένο στον ξεσηκωμό στο Σικάγο το 1886, στον Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη και στην Πρωτομαγιά του 1944, με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή. Σταθμούς κορυφαίους, όπου η εργατική τάξη με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της έγραψε τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα.

Στη διάρκεια της συγκέντρωσης διαβάστηκε το γράμμα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ (βλ. σχετικό θέμα) και εκφράστηκε η αλληλεγγύη στον αγώνα τους, ενώ εκφράστηκε και η συμπαράσταση στον αγώνα που δίνουν οι απολυμένοι εργάτες της Νηματουργίας «Βαρβαρέσος» στη Νάουσα.

Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν ο βουλευτής του ΚΚΕ Λεωνίδας Στολτίδης και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές Κώστής Ιντζές και Ηλίας Κονδύλης.

Από το βήμα της συγκέντρωσης ο Αγγελος Γεράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι η εργατική τάξη τιμά αγωνιστικά την 1η Μάη γιατί «και σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις Οδηγίες της ΕΕ και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί και να γίνει λάστιχο ο σταθερός εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί το 13ωρο, η 6ήμερη και 7ήμερη εργασία». Γιατί «πάλι, για τα κέρδη τους, βουτάνε τον λαό μας στην κόλαση του πολέμου. Στέλνουν όπλα και φρεγάτες χιλιάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα της χώρας, γεμίζουν βάσεις την πατρίδα μας. Μας κάνουν στόχο αντιποίνων, μας σέρνουν σε εμπλοκή για τα συμφέροντα 5 εφοπλιστών και 10 βιομηχάνων!».

Και σημείωσε ότι «μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, μόνη μας ελπίδα είναι η οργάνωση, ο αγώνας, η αλληλεγγύη. Στον δρόμο πλέον έχουμε νέους συναδέλφους, σε καταστήματα και εργοστάσια στήνονται νέα σωματεία. Σπίθες αγώνα γεννιούνται σε νέους χώρους δουλειάς. Σε αυτόν τον δρόμο βαδίζουμε και κλιμακώνουμε!».

Νωρίτερα χαιρέτισε η Ηλέκτρα Ευαγγέλου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου ΠΤΔΕ ΑΠΘ, εκφράζοντας αλληλεγγύη στους συμφοιτητές τους στα πανεπιστήμια της Αμερικής, που διαδηλώνουν ενάντια στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ.

Ο Γιάννης Νιβορλής, πρόεδρος της ΠΟΕΕΠ και εργαζόμενος στη «Μαλαματίνα», αναφέρθηκε στην επίθεση της εργοδοσίας στον κλάδο η οποία κλιμακώνεται, με τη στήριξη της κυβέρνησης και των μηχανισμών του κράτους. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στον κρατικό αυταρχισμό, τονίζοντας: «Ζήσαμε καταστάσεις στο παρελθόν όταν οι πολυεθνικές θέλησαν να ποινικοποιήσουν τους αγώνες μας, το ζούμε τελευταία με την απεργία και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη "Μαλαματίνα". Οι προσφυγές των εργαζομένων στη Δικαιοσύνη δεν εκδικάζονται άμεσα και οι συνεχείς αναβολές είναι το πιο συνηθισμένο φαινόμενο. Από την άλλη, ακόμα κι όταν εκδικαστούν, οι αποφάσεις καθυστερούν υπερβολικά. Υπονομεύεται με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία και στη συλλογική δράση».

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, που σάλπισε ξεσηκωμό ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία χωρίς πολέμους, εκμετάλλευση, φτώχεια και προσφυγιά, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού. Με τα πανό τους τα σωματεία πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις παντού, μόνιμη και σταθερή δουλειά, φτηνό ρεύμα και στέγαση, φτηνά τρόφιμα, δωρεάν Υγεία και Παιδεία.

Περνώντας μπροστά από το αμερικάνικο προξενείο η ατμόσφαιρα δονήθηκε από συνθήματα καταδίκης του πολέμου και της εμπλοκής της χώρας μας, αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. «Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά - Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά», «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών», «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά», ακουγόταν δυνατά.

Στη συμβολή των οδών Τσιμισκή με Βενιζέλου, νέοι εργαζόμενοι σχημάτισαν έναν κύκλο και άναψαν πυρσούς, σε μια συμβολική αναπαράσταση των γεγονότων του ηρωικού Μάη του '36.

Η πορεία ολοκληρώθηκε στη συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων από το Παγκαπνεργατικό Σωματείο, το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ, την ΠΟΕΕΠ, την ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, την ΕΔΥΕΘ, την ΟΓΕ, δεκάδες εργατικά σωματεία και άλλους φορείς. Οι διαδηλωτές τραγούδησαν το «Επέσατε Θύματα» και πέταξαν εκατοντάδες γαρύφαλλα.