Eurokinissi |
Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο «σαπάκι», ηλικίας 45 χρόνων, πήρε κλίση στις 10/9/2017, ενώ μετέφερε φορτίο μαζούτ και ντίζελ από τα ΕΛΠΕ στο αγκυροβόλιο της Αταλάντης, κοντά στη Σαλαμίνα, και η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε για μεγάλο διάστημα ρύπανε πολλά χιλιόμετρα της ακτογραμμής της Αττικής.
Οι κατηγορούμενοι (ο πλοίαρχος, ο εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας εταιρείας, δύο μέλη του πληρώματος και ο υπεύθυνος της εταιρείας απορρύπανσης) φέρονται να μεγιστοποίησαν σκόπιμα τον αντίκτυπο της πετρελαιοκηλίδας, προκειμένου να αυξηθεί ο προϋπολογισμός του έργου απορρύπανσης. Αυτό αναφέρεται σε σχετική έκθεση του Διεθνούς Ταμείου Αποζημίωσης για τη Ρύπανση από Πετρέλαιο (IOPC Funds), το οποίο είναι επιφορτισμένο από διεθνείς Συνθήκες να καταβάλλει αποζημιώσεις για μεγάλες θαλάσσιες πετρελαιοκηλίδες. Επίσης, έκθεση του ελληνικού Συμβουλίου Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων, που ολοκληρώθηκε το 2019 για λογαριασμό της Εισαγγελίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «στόχος ήταν να αφεθεί το πλοίο να βυθιστεί ανενόχλητο και αβοήθητο», προσθέτοντας πως «τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται σε αυτήν την περίπτωση είναι ξεκάθαρα προφανή από το οικονομικό όφελος που αποκομίζουν οι εταιρείες στις οποίες έχει ανατεθεί από τον πλοιοκτήτη να διαχειρίζονται τις επιχειρήσεις της απορρύπανσης».
Η υπόθεση αυτή, όπως είχαν αναδείξει τότε τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία και το ΚΚΕ παρά την προσπάθεια της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να υποβαθμίσει το περιστατικό, δεν είναι κάτι μεμονωμένο. Δεν αφορά μόνο τις ευθύνες κάποιων προσώπων. Αφορά τον πυρήνα της ασυδοσίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που διαχρονικά στηρίζουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις και έχει οδηγήσει να κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα υπερήλικα και υποσυντήρητα πλοία, πλωτά φέρετρα, κίνδυνος - θάνατος για την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα και για το περιβάλλον. Θυμίζουμε ότι με βάση τα στοιχεία που είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» το πλοίο, παρότι ήταν ερείπιο, έπαιρνε όπως και άλλα δίμηνες παρατάσεις στα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας, για να μη θιχτεί η κερδοφορία των εφοπλιστών. Επίσης είχαν αναδειχθεί το εγκληματικό νομοθετικό πλαίσιο της μείωσης της σύνθεσης των πληρωμάτων, το διάτρητο πλαίσιο του ελέγχου των πλοίων, με τους ιδιωτικούς νηογνώμονες, και η απόλυτη γύμνια του κρατικού μηχανισμού για τη διαδικασία απορρύπανσης.