Σε ό,τι αφορά στα αιτήματα για νέα απόσυρση, για να τα κάνουν πιο ελκυστικά, τα περιτυλίγουν με... οικολογική ευαισθησία και με ισχυρισμούς του τύπου «ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004 η αντικατάσταση των παλιών με νέα αυτοκίνητα θα συμβάλει να έχουμε καθαρές πόλεις». Τυχόν όμως υιοθέτηση του μέτρου της απόσυρσης θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ σε δεύτερη μοίρα έρχεται η δημοσιονομική επιβάρυνση.
Οπως έδειξε και η εμπειρία της απόσυρσης παλαιών αυτοκινήτων το 1992, το μέτρο αυτό συνοδεύτηκε τα επόμενα χρόνια με εκτίναξη της αγοράς νέων αυτοκινήτων. Αυτό αναμένεται ακόμα περισσότερο σήμερα, δεδομένου ότι στην αγορά του αυτοκινήτου έχουν εισέλθει δυναμικά και οι τράπεζες. Οι αθρόες αγορές όμως ΙΧ αυτοκινήτων είναι η βασική αιτία του κυκλοφοριακού αδιεξόδου που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Αθήνας και των άλλων αστικών κέντρων σε όλη πλέον την Ελλάδα.
Η πρόσδεση όλων των κυβερνήσεων στο άρμα των συμφερόντων των αυτοκινητοβιομηχανιών και των μεγαλοεισαγωγέων εκπροσώπων τους έχει ως αποτέλεσμα την κατάλυση των ελεύθερων χώρων από το ΙΧ αυτοκίνητο. Από την άλλη πλευρά, επειδή ακριβώς οι κυβερνήσεις είναι δέσμιες των ισχυρών αυτών συμφερόντων, αφήνουν στο περιθώριο και στην απαξία τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η ανάπτυξη των οποίων και οικονομικότερη είναι αλλά και η μοναδική διέξοδος στη σημερινή κυκλοφοριακή ασφυξία.