Ανεπιθύμητοι παντού, στην πλανητική «επικράτεια» της νέας τάξης, οι 13 «επικηρυγμένοι» Παλαιστίνιοι στο Ναό της Γέννησης. Το μήνυμα είναι εύγλωττο: Δεν υπάρχει «καταφύγιο» και «άσυλο» σε όσους έκαναν το «λάθος» να γίνουν «ενοχλητικοί» στους αρχιγκάγκστερς της νέας τάξης.

Από τη στιγμή που ο σφαγέας του παλαιστινιακού λαού, ο Σαρόν, τους «επικήρυξε», οι πάντες οφείλουν να συμμορφωθούν. Γιατί, όπως είναι γνωστόν, ο Σαρόν τυγχάνει της απόλυτης στήριξης του Προέδρου Μπους. Για όποιον δεν το είχε καταλάβει έγινε άλλη μια συνάντησή τους στο Λευκό Οίκο.

Πρώτη και καλύτερη το κατάλαβε η «πολιτισμένη» και «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία φροντίζει καθημερινά να αυτογελοιοποιείται ως δήθεν «αντίπαλο δέος» στην κυριαρχία των ΗΠΑ. Οσο για την άρνηση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι να τους δεχτεί καμία έκπληξη. Ομως η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι δεν είναι η εξαίρεση στην ΕΕ.

Διαθέτει επιπλέον ακαταμάχητα επιχειρήματα: Τη στάση της κεντροαριστερής κυβέρνησης Ντ' Αλέμα, η οποία αρνήθηκε να χορηγήσει άσυλο στον κυνηγημένο Οτσαλάν. Αλλά τότε γιατί είναι τάχα αυθαίρετη η «εξομοίωση» κεντροαριστερών και κεντροδεξιών; Και πού διαφέρει η άρνηση του Μπερλουσκόνι για χορήγηση ασύλου από αυτή της κυβέρνησης Σημίτη;

Μόνο αν μας επιτρέψουν και συμφωνήσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ θα δεχτούμε να έρθουν στην Ελλάδα, δηλώνουν τα κυβερνητικά στελέχη. Αυτό επιβάλλει ο «ρεαλισμός» και η «προσαρμογή» στις «σύγχρονες εξελίξεις». Καταλάβαμε: Αυτή είναι η «ισχυρή Ελλάδα», που το κύρος της μεγαλώνει στα μάτια των «συμμάχων». Το κύρος της δουλοπρέπειας...

Με ευρωφρουρούς και ευρωαστυνομία για μια «Ευρώπη - φρούριο» απέναντι στους κατατρεγμένους και πεινασμένους βαυκαλίζονται ότι θα αντιμετωπίσουν την «άνοδο της ακροδεξιάς». Ηδη, ο ρόλος και η αποστολή της ακροδεξιάς έχει επιτευχτεί. Οι μετανάστες ανακηρύσσονται σε υπ' αριθμόν ένα εχθρό και ο ρατσισμός και ο φασισμός γίνονται «επίσημη» ευρωπαϊκή πολιτική πολιτική...