INTIME NEWS |
Από το βράδυ των εκλογών αλλά και τις επόμενες μέρες ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, με φράσεις όπως «θα πατήσουμε γκάζι, αυτό ζητούν οι πολίτες», «δεν εθίζουμε τον λαό στα ευχάριστα», «δεν θέλω να κάνω απλή διαχείριση», ξεκαθάρισε ότι η ερμηνεία που δίνει στο εκλογικό αποτέλεσμα είναι εντολή για πιο γρήγορη υλοποίηση των καπιταλιστικών αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων» σε βάθος τριετίας. Ετσι, καθημερινά η μόνιμη επωδός των στελεχών της κυβέρνησης είναι ότι «βρισκόμαστε σε τροχιά επιτάχυνσης» των αντιλαϊκών μέτρων. Ως ανταπόκριση στο υποτιθέμενο αυτό μήνυμα που πήρε από την κάλπη, ο πρωθυπουργός έσπευσε να παρουσιάσει και τον ανασχηματισμό, δίνοντας έμφαση, όπως λένε τα κυβερνητικά στελέχη, σε τομείς όπου η αντιλαϊκή πολιτική δεν έχει προχωρήσει όσο αποφασιστικά θα ήθελαν.
Πράγματι, η αντιλαϊκή «ατζέντα» της επόμενης μέρας είναι βαριά φορτωμένη: Προνόμια στο κεφάλαιο και τους «επενδυτές», αντεργατικές «μεταρρυθμίσεις», νέα μέτρα φοροληστείας, αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» του Ταμείου Ανάκαμψης «πακετάρονται» πάραυτα σε 12 νομοσχέδια που σκοπεύει να περάσει η κυβέρνηση τους επόμενους δύο μήνες, τα οποία έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα 70 που πέρασε από πέρυσι τέτοιο καιρό.
Ανάμεσά τους αυτά που αφορούν:
Ενώ και οι διαβεβαιώσεις που έσπευσε να δώσει ο πρωθυπουργός στους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους διεθνείς συμμάχους τους, ήταν ακριβώς ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τη μέχρι τώρα πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και την κλιμάκωσή της, που θεωρείται δεδομένη και μάλιστα χωρίς καθυστέρηση, ιεραρχώντας ψηλά:
-- Τη «φορολογική συμμόρφωση», λέγοντας ότι στα φοροληστρικά τεκμήρια για τους ελεύθερους επαγγελματίες «ο πυρήνας της μεταρρύθμισης δεν πρόκειται να αλλάξει», παρά μόνο θα γίνουν «επιμέρους διορθώσεις, αν υπάρχουν κάποιες κατάφωρες αδικίες». Βέβαια, με τον όρο «συμμόρφωση» ο πρωθυπουργός εννοεί νέες επιβαρύνσεις σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και φτωχών επαγγελματιών, που βλέπουν το εισόδημά τους να διαλύεται με αφορμή την υλοποίηση του φορολογικού που είναι ένα από τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης.
-- Τη «φύλαξη των συνόρων», δηλαδή την ένταση του ανθρωποκυνηγητού, τη «μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα της ασφάλειας» και την «ενίσχυση της θέσης της χώρας και του διεθνούς της κύρους». Ολα αυτά που συνεπάγονται τη βαθύτερη εμπλοκή στα επικίνδυνα ευρωατλαντικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή, από την Ερυθρά μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, με μεγάλους κινδύνους για τον λαό μας.
-- Την προσέλκυση «επενδύσεων», αντιμετωπίζοντας τις «παθογένειες του βαθέος κράτους, τις οποίες έχουμε προτάξει ως απόλυτη προτεραιότητα για τη δεύτερη τετραετία», προετοιμάζοντας έτσι για νέα επίθεση σε βάρος των εργαζομένων στο Δημόσιο. Επίσης, με διασφάλιση για τους επιχειρηματικούς ομίλους πρόσθετου φτηνού εργατικού δυναμικού, με μέτρα όπως το παραπέρα πετσόκομμα και ο περιορισμός δικαιούχων στο επίδομα ανεργίας, αφού έβαλε σκοπό να μη λειτουργεί ως «αντικίνητρο για την εργασία», «διότι δεν θέλουμε τους ανθρώπους να είναι εθισμένοι σε κάποια επιδόματα, μόνο και μόνο για να μη δουλεύουν», όπως ισχυρίστηκε, ξεπερνώντας κάθε όριο πρόκλησης.
-- Τη συνέχιση της πολιτικής που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα με φόρους και πενιχρούς μισθούς, αφού μπροστά στα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως «αν πιστεύουν κάποιοι ότι αυτή η κυβέρνηση θα κάνει κινήσεις πανικού, θα μειώσει τον ΦΠΑ, όταν πιστεύω ακράδαντα ότι δεν το αντέχει η ελληνική οικονομία, μόνο και μόνο για να διαχειριστώ ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μην ήταν το προσδοκώμενο, κάνουν λάθος. Θα αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια με τα όπλα τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας, αλλά χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα».
Η ΝΔ, λοιπόν, που υπέστη σημαντική μείωση σε ποσοστό και ψήφους, πέφτοντας στο 28,31%, προσπαθεί να κάνει το μαύρο άσπρο και να αξιοποιήσει το εκλογικό αποτέλεσμά της αποσκοπώντας να στηρίξει την «ανάγκη επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας».
Επιβεβαιώνεται ότι εκείνο που δρομολογεί τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις δεν είναι η «αλαζονεία του 41%», όπως αναμασούσαν όλους τους προηγούμενους μήνες ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Αριστερά κ.ά., αλλά η ίδια η στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ που και εκείνοι στηρίζουν.
Εξάλλου, και η ίδια η κυβέρνηση υπολογίζει - όπως και προηγούμενα - στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων τους, για την αντιλαϊκή κλιμάκωση. Διόλου τυχαία, με το πέρας της προεκλογικής περιόδου, ο Μητσοτάκης διέγνωσε ύφεση στους τόνους των στημένων κοκορομαχιών. Εξ ου και - όπως είπε - διέκρινε «από τους εκπροσώπους των κομμάτων, των μεγάλων κομμάτων τουλάχιστον, μία σεμνότητα το βράδυ των εκλογών. Επεσαν οι τόνοι. Καλό είναι αυτό για όλους μας», ώστε να προχωρήσουν και τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα.
Είτε λοιπόν με «αλαζονεία» και με «αέρα», είτε «σεμνά και ταπεινά», με τα «μανίκια σηκωμένα», οι ράγες της αντιλαϊκής πολιτικής είναι γερά καρφωμένες στα «θέλω» του κεφαλαίου. Τη δυσαρέσκεια και την καταδίκη του συνολικά στην κυβερνητική πολιτική και σε αυτές ακριβώς τις «μεταρρυθμίσεις» είναι που εξέφρασε ο λαός στις εκλογές, επιβεβαιώνοντας πως το μόνο που μπορεί να «κοντύνει» την αντιλαϊκή πολιτική είναι οι δικοί του αγώνες σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Είναι η πραγματική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, που στρίμωξε την κυβέρνηση, με μεγάλους απεργιακούς και άλλους αγώνες, με μαζικές διεκδικήσεις, με νέες δυνάμεις εργαζομένων και νεολαίας να μπαίνουν στη μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις και μισθούς, απέναντι στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, στην εφαρμογή της ΚΑΠ, στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στο Φορολογικό που τσακίζει τα λαϊκά στρώματα, στην ενεργειακή πολιτική της πανάκριβης «πράσινης μετάβασης» κ.ο.κ.
Αυτά ακριβώς αποτελούν οδηγό και για τη συνέχεια: Για να βάλει «φρένο» στην αντιλαϊκή πολιτική, να πάρει ανάσες, να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία, χρειάζεται η δική του οργάνωση και πάλη, η ακόμα πιο αποφασιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, βάζοντας στο στόχαστρο την πολιτική του κέρδους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υπηρετούν.