θα θυμάστε ασφαλώς πως, όταν ο «πεθαμένος εν ζωή» πάπας κατά την επίσκεψή του στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της Καθολικής Εκκλησίας για ό,τι γενικώς μας είχε κάνει στο παρελθόν, ο δικός μας φύλαρχος Χριστόδουλος πετάχτηκε από το «θρόνο του» και άρχισε να χειροκροτεί. Ηταν μια γελοία, αγία και καθολική υστερία δίχως προηγούμενο. Μετά έδωσαν στον πάπα κι ένα παράσημο, που κόντευε να πέσει ο κακόμοιρος από το βάρος του.

Νομίζω πως έφτασε και η δική μας στιγμή στην Ελλάδα να χειροκροτήσουμε τον φύλαρχο Χριστόδουλο και να του δώσουμε παράσημο, αν προχωρήσει σ' αυτό που διακαώς επιθυμούμε, το χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Οχι για μας, αλλά για το καλό των κληρικών. Γι' αυτούς δουλεύουμε επιτέλους, για ν' αφεθούν στα χέρια του Πανάγαθου, να πάψουν να ζουν παρασιτικά εις βάρος μας και εις βάρος της αγιοσύνης τους. Για να δοκιμάσουν την πίστη τους μες στην παραγωγή, που τη φοβούνται όπως ο διάβολος το λιβάνι. Χάρη σ' εμάς τους λαϊκούς, ανοίγεται μπροστά τους η θεολογική ευκαιρία για τον παράδεισο που επιζητούσαν. Στην αρχή θα δυσκολευτούν, γιατί κάθε αρχή και δύσκολη. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί παρά μια ακόμα δοκιμασία του Πανάγαθου προς τους εκπροσώπους του. Μετά, χάρη στο χωρισμό από το κράτος, να και ο θρίαμβος. Ο Χριστόδουλος αποκτά το προνόμιο να προχωρήσει σ' αυτό που ονειρευόταν πριν γεννηθεί, να ιδρύσει θρησκευτικό κράτος, στιλ Βατικανού, και τότε ποιος τον πιάνει... Ασε, που θα επιβεβαιώσει και στην πράξη ότι το σουξέ που κρατάει στα τοπ τεν (αυτή τη βδομάδα είναι μαζί με τον λαϊκό τραγουδιστή Μαργαρίτη) έχει βάση ή όχι.

Λοιπόν, τυχεροί εκπρόσωποι του θεού, καλός ο διάλογος για το χωρισμό, πιο καλός ο διαχωρισμός, αλλά καλύτερα τα χρήματα που μας οφείλετε να τα επιστρέψετε. Ελάτε, τα παράσημα είναι έτοιμα και σας περιμένουν.