Παράσταση διαμαρτυρίας χτες στην Επιθεώρηση Εργασίας, μετά το νέο εργοδοτικό έγκλημα
Στο πλαίσιο της κινητοποίησης οι συνδικαλιστές πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στο Τμήμα Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, όπου συζήτησαν με το προσωπικό.
Ο Νίκος Εξαρχος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και βουλευτής του ΚΚΕ, μετέφερε την απαίτηση των συνδικάτων για ένταση των ελέγχων στους χώρους δουλειάς αναγνωρίζοντας την υποστελέχωση της υπηρεσίας. «Εδώ και τώρα, έστω αυτή η υποστελεχωμένη επιθεώρηση πρέπει να εντείνει τους ελέγχους», υποστήριξε.
Από την πλευρά του το προσωπικό υπογράμμισε ότι η υπηρεσία που έχει την ευθύνη για τους νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Κέρκυρας στελεχώνεται από μόλις 4 υπαλλήλους, εκ των οποίων ο ένας απασχολείται σε διοικητικές εργασίες. Δηλαδή αναλογεί ένας υπάλληλος για κάθε νομό, τρεις υπάλληλοι για 12.000 επιχειρήσεις, χωρίς μάλιστα να διαθέτει η υπηρεσία γιατρό εργασίας. Υποστήριξαν ότι δίνουν «αγώνα δρόμου» για να ανταποκριθούν στις καταγγελίες που γίνονται στην υπηρεσία, υπενθυμίζοντας ότι σε διάστημα μόλις 1,5 μήνα καλούνται να διερευνήσουν τρία θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» και να συντάξουν εκθέσεις αυτοψίας. Στην επισήμανση του Ν. Εξαρχου ότι τώρα πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι για να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό «κοκτέιλ» της ζέστης και της εντατικοποίησης, τόνισαν ότι δεν μπορούν στους ελέγχους να επιβάλλουν μέτρα προστασίας των εργαζομένων, αφού η εγκύκλιος του υπουργείου αναφέρεται μόνο σε συστάσεις προς τους εργοδότες.
Στη συνέχεια ο Ν. Εξαρχος, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους που είχαν συγκεντρωθεί, ανέφερε ότι η υποστελέχωση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών δίνει το «ελεύθερο» στους εργοδότες να «αλωνίζουν» ανεξέλεγκτα, ώστε να αυξάνουν την εκμετάλλευση και να οδηγούν ακόμη και στον θάνατο τους εργαζόμενους. «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, μόνο τα σωματεία μας, η δική μας παρέμβαση μπορεί να διασφαλίσει το βασικό, το κύριο, δηλαδή να γυρίζουμε με ασφάλεια από τη δουλειά μας», τόνισε ανάμεσα στα άλλα ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και ζήτησε να δυναμώσουν αυτές οι παρεμβάσεις με ευθύνη του κάθε συνδικάτου στους χώρους δουλειάς, ταυτόχρονα με την πάλη για την αποτροπή της εφαρμογής της εξαήμερης εργασίας και των 13 ωρών δουλειάς που εκτοξεύουν την εντατικοποίηση και τα εργατικά «ατυχήματα».