Αύξηση των αστέγων, κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού είναι ορισμένες μόνο από τις συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ισπανία και ιδιαίτερα της βιομηχανίας του Τουρισμού, σε συνδυασμό με την εφαρμογή πολιτικών που επιδεινώνουν τις συνθήκες δουλειάς και ζωής, την ακρίβεια σε τρόφιμα, Ενέργεια κ.ά.

Από το 2012 το ποσοστό των αστέγων αυξήθηκε κατά 24%, σε 28.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ, με βάση έκθεση της Τράπεζας της Ισπανίας, περίπου το 45% όσων ζουν σε ενοίκιο κινδυνεύουν με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.

Ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί σημαντικά στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία, αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά η έκταση του προβλήματος στην Ισπανία κρύβεται λόγω του μεγάλου αριθμού των νέων που ζουν με τους γονείς τους.

Περισσότερο από το 60% των νέων ηλικίας 18 με 34 ετών ζει στο πατρικό του.

Εξάλλου από το 2008 έως το 2022 η Ισπανία είχε τον πιο γρήγορα αυξανόμενο αριθμό νέων που ζούσαν με τους γονείς τους μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών οικονομιών.

Στη χώρα το ποσοστό των «κοινωνικών κατοικιών» φτάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των κατοικιών. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι επίσης χαμηλά, στο 9%.

Το τρέχον σχέδιο της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας θα προσθέσει 184.000 μονάδες «κοινωνικών κατοικιών» τα επόμενα χρόνια, δηλαδή μια «σταγόνα στον ωκεανό» ακόμη κι αν όντως υλοποιηθεί.

Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, δήλωσε τον Μάη ότι θα ήθελε το ποσοστό των κοινωνικών κατοικιών στη χώρα να φτάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο μέχρι το τέλος της θητείας του, το 2027. Ομως η Τράπεζα της Ισπανίας εκτιμά ότι για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα χρειαστούν περίπου 1,5 εκατ. επιπλέον σπίτια. Ακόμη κι έτσι όμως, ένας μικρός αριθμός «λαϊκής κατοικίας» δεν θα επιδράσει στην τιμή ενοικίασης και πώλησης της στέγης, που καθορίζεται από τους μεγαλοϊδιοκτήτες, τους ομίλους και τα funds.

Μόνο στη Μαδρίτη 48.000 άνθρωποι βρίσκονται σε λίστα αναμονής για παροχή «κοινωνικής κατοικίας» με τις αρχές της πόλης να σχεδιάζουν να τριπλασιάσουν τις «κοινωνικές κατοικίες», ώστε να φτάσουν τις 15.000 έως το 2030.

Η κατάσταση στην Ισπανία και ειδικότερα σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη επιδεινώθηκε από την άνθηση των βραχυχρόνιων μισθώσεων για τουρίστες μέσω πλατφορμών, ένα γεγονός που έχει προκαλέσει κύμα διαμαρτυριών σε όλη την Ισπανία τις τελευταίες βδομάδες.

Οι ιδιοκτήτες κατοικιών στρέφονται στην πιο επικερδή αγορά της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η παροχή μακροχρόνιων μισθώσεων έχει μειωθεί κατά 15% σε διάστημα ενός χρόνου, ενώ αντίθετα οι βραχυχρόνιες μισθώσεις, κυρίως για τουρίστες, είχαν αυξηθεί τον Μάρτη κατά 56% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με το Idealista.

Το κενό «εκμεταλλεύονται» ιδιωτικά κεφάλαια με τη μορφή φιλανθρωπικών οργανώσεων. Π.χ. το Techo, ένα ταμείο κοινωνικών επενδύσεων που νοικιάζει σπίτια σε πιο ευάλωτους μέσω φιλανθρωπικών οργανώσεων. Διαθέτει περίπου 230 διαμερίσματα και συνεργάζεται με 50 ΜΚΟ, οι οποίες χρεώνουν ενοίκια κατά 30% χαμηλότερα από αυτά της αγοράς. Αλλη μια «φιλανθρωπική οργάνωση», η Hogar Si, ενοικιάζει 400 διαμερίσματα σε αστέγους.

Την ίδια στιγμή, ο Ισπανός υπουργός Τουρισμού Ζ. Ερέου περηφανεύτηκε για «την επιτυχία του ισπανικού τουριστικού μοντέλου», υπογραμμίζοντας την έντονη αύξηση των τουριστικών κερδών «υψηλότερη από αυτή του αριθμού των επισκεπτών».

Σχεδόν 41 εκατ. ξένοι τουρίστες, νέο ρεκόρ, αναμένεται να επισκεφθούν την Ισπανία στη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού, σύμφωνα με τις προβλέψεις που δημοσιεύτηκαν από το υπουργείο Τουρισμού.

Το ποσοστό αυτό είναι κατά 13% υψηλότερο από εκείνο του καλοκαιριού του 2023 - όταν είχε καταγραφεί το προηγούμενο ρεκόρ - αναφέρει το υπουργείο σε δελτίο Τύπου. Ο δεύτερος μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός στον κόσμο μετά τη Γαλλία, η Ισπανία υποδέχτηκε 85,1 εκατ. ξένους επισκέπτες κατά τη διάρκεια του περσινού χρόνου. Τα έσοδα από τον τουρισμό από ξένους επισκέπτες υπολογίζεται να αυξηθούν κατά 22%, στα 59 δισ. ευρώ, όμως οι εργαζόμενοι του «τουριστικού θαύματος» όπως και στην Ελλάδα δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες και με υποβαθμισμένους μισθούς.