Απαντώντας η ίδια, τόνισε πως η ισοτιμία είναι ένα δυναμικό αίτημα, όμως αποτελεσματικότητα ως προς την ικανοποίησή του μπορεί να υπάρξει όταν ο αγώνας για ισοτιμία συνδεθεί με τον αγώνα για κοινωνική ισότητα και για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης και των δύο φύλων. «Πιστεύουμε - συμπλήρωσε - πως πρέπει να γίνει συνείδηση ευρύτερα του λαού ότι αυτός ο αγώνας θα φέρει μεγάλα κέρδη και για τον άνδρα. Γιατί είναι ένας αγώνας που παραπέμπει στο σύνολο των προβλημάτων της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Κι αυτός ο αγώνας για μας είναι αναπόσπαστα δεμένος με την πάλη μας κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων».
Ακολούθως η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε στις διεργασίες που συντελούνται διεθνώς με την ανάπτυξη κινητοποιήσεων και κινημάτων, με την καταγραφόμενη τάση ριζοσπαστικοποίησης, που, όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε, δείχνει φως πίσω από την καταχνιά. Στο φόντο αυτό - τόνισε - πρέπει να τοποθετηθεί η πάλη για ισοτιμία και η προσπάθεια όχι απλά για υπεράσπιση των δικαιωμάτων, αλλά για να μπολιάσει και να πολλαπλασιάσει η γυναικεία δυναμική τη δύναμη του εργατικού λαϊκού κινήματος.
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε εκτενώς στα δικαιώματα, τις κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος που παίρνονται πίσω. Αυτά τα δικαιώματα δεν είναι άλλα από εκείνα που συνδέονται με τα κέρδη και τα κεφάλαια, σημείωσε, όπως η ανατροπή της απαγόρευσης της νυχτερινής εργασίας των γυναικών, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κ.ά. Ειδική αναφορά έκανε στις εργασιακές σχέσεις και την ανατροπή τους, τονίζοντας πως αυτή η ανατροπή αποτελεί τη μήτρα πολλών και τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα οι γυναίκες. Εκτενή αναφορά έκανε και στην κοινωνική πολιτική, η οποία όπως υπογράμμισε βαίνει ταχέως προς την εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση, αποτελεί πεδίο συστηματικής επιχειρηματικής δράσης και διείσδυσης. Μίλησε αρκετά για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας, της πρόνοιας, καθώς και για τις τραγικές συνέπειες που θα επέλθουν για τις γυναίκες ειδικά, οι οποίες επωμίζονται μεγαλύτερα βάρη στα πλαίσια του καταμερισμού των ρόλων, αλλά και για τους άνδρες και συνολικά για την εργατική λαϊκή οικογένεια, ενώ κατέθεσε συνοπτικά τις προτάσεις του ΚΚΕ που βασίζονται στις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου, πίσω από τις οποίες δεν μπορεί να γίνει ούτε βήμα.
Σχετικά με αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε: «Εχουμε χάσει χρόνο. Μπορεί όμως να καλυφθεί. Μπορούμε να προβάλουμε τις σύγχρονες απαιτήσεις. Χρειάζεται πολιτικοποίηση των γυναικών. Διαφορετικά ο αγώνας δεν πρόκειται να ευοδωθεί. Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες οφείλουμε να βρισκόμαστε σε κάθε αγώνα. Ομως η λύση των προβλημάτων προϋποθέτει την ανατροπή αυτής της πολιτικής, του πολιτικού συσχετισμού. Παλεύουμε έτσι για τα καθημερινά, αλλά καλούμε το λαό να γυρίσει την πλάτη στα δύο κόμματα, να αποδεσμευτεί από την ιδεολογία και την πολιτική τους. Τον καλούμε για τη συγκρότηση του αντίπαλου δέους, του μετώπου των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα βάλει πλώρη και για τη διεκδίκηση της εξουσίας. Μεγάλες κουβέντες, οφείλουμε όμως να βρούμε τρόπο να τις δώσουμε κατανοητά στις γυναίκες».
Κλείνοντας την ομιλία της, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε και στις επερχόμενες τοπικές εκλογές, όχι μόνο στην ανάγκη απ' αυτές να αναδειχτούν αγωνιστές δήμαρχοι και νομάρχες, να χτυπηθεί ο δικομματισμός, αλλά κυρίως στην ανάγκη να αξιοποιηθεί αυτή η μεγάλη ευκαιρία για να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος για την πιο πλατιά προβολή των γυναικείων προβλημάτων, να προβληθούν στις γυναίκες σύγχρονες διεκδικήσεις και αιτήματα. «Η μάχη, τόνισε, μπορεί και πρέπει να ενισχύσει το ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης, να αποτελέσει παρακαταθήκη για αργότερα». Κατέληξε, υπογραμμίζοντας πως το ΚΚΕ δίνει τεράστια σημασία στον αγώνα, την ταξική πάλη και τις συμμαχίες και εκφράζοντας την αισιοδοξία που γεννά το γεγονός ότι μέσα στην ελληνική κοινωνία ωριμάζουν οι προϋποθέσεις για τέτοιες συμμαχίες, ότι καταγράφονται αποτελέσματα στη συσπείρωση δυνάμεων. «Η μάχη - κατέληξε - των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών μπορεί να αξιοποιηθεί για τη στράτευση των γυναικών στον αγώνα για τα δικαιώματά τους και τα δικαιώματα της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να τις πείσει πως είναι η δύναμη που θέλει την ισοτιμία τους, έχει ανάγκη τη συμμετοχή τους, την ισότητα την εννοεί παντού».