Με μεγάλο ενδιαφέρον και μαζική συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο θεατράκι του Αλσους Γαρίτσας η εκδήλωση - συζήτηση της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ με θέμα «Νερό: Κοινωνικό αγαθό για τις ανάγκες του λαού ή εμπόρευμα για τις ανάγκες των λίγων; Η πρόταση του ΚΚΕ».

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε ο Γιάννης Μπορμπότης, Γραμματέας της ΤΕ Κέρκυρας, σημειώνοντας ότι αφορμή για την εκδήλωση ήταν η τραγική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και στο νησί, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας, με την έλλειψη νερού. Ανέφερε ότι ολόκληρα χωριά και περιοχές μένουν για πολλές μέρες χωρίς νερό, με πολύωρες διακοπές, χαμηλή πίεση στο δίκτυο κ.λπ. μέσα σε συνθήκες καύσωνα, έντασης της εργασίας λόγω της τουριστικής περιόδου και με αυξημένο τον κίνδυνο πυρκαγιών. Στη συνέχεια επισήμανε ότι η κυβέρνηση, η περιφερειακή αρχή και οι δήμοι προσπαθούν να πείσουν ότι η βασική αιτία της λειψυδρίας είναι η «κλιματική αλλαγή», μια βολική δικαιολογία, με τη μείωση των βροχοπτώσεων και των υπόγειων υδάτινων αποθεμάτων. «Συντονισμένα προσπαθούν να μας κρύψουν ότι ένα κοινωνικό αγαθό όπως είναι το νερό αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, που οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες το χρυσοπληρώνουν, ενώ για τις πολυεθνικές του τουρισμού και των τροφίμων - ποτών αποτελεί πηγή κερδοφορίας», τόνισε. Παράλληλα επισήμανε ότι αποσιωπούν τη χρόνια και σταθερή υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης - Αποχέτευσης Κέρκυρας (ΔΕΥΑΚ), την ανεπάρκεια έργων υποδομής, την άναρχη ανάπτυξη, ως αποτέλεσμα της λογικής κόστους - οφέλους που και οι ίδιοι στηρίζουν.

Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, ο οποίος τόνισε αρχικά «πόσο σημαντική πρωτοβουλία αποτελεί η εκδήλωση για το νερό μέσα στο κατακαλόκαιρο, καθώς δεν μπορεί να είναι κάτι ξένο και ασήμαντο για τους κομμουνιστές το κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια, όπως είναι και το νερό, και πώς διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για να διεκδικήσουμε τις λύσεις».

Ο Ν. Καραθανασόπουλος θύμισε στη συνέχεια ότι τον Οκτώβρη του 2021, ο ίδιος είχε βρεθεί ξανά στο νησί με αφορμή τις πλημμύρες και την κακοκαιρία «Μπάλλος» και σχολίασε πως «η κατάσταση είναι αντιφατική με την Κέρκυρα να πνίγεται στην πρώτη μεγάλη βροχή και το καλοκαίρι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού να λένε το "νερό νεράκι". Η Κέρκυρα δεν είναι ένα άνυδρο νησί, αλλά έχει από τις μεγαλύτερες βροχοπτώσεις στην Ελλάδα, υπάρχουν υδάτινοι πόροι που μπορούν να αξιοποιηθούν. Η συζήτηση γι' αυτήν την αξιοποίηση έχει γίνει από το 1991 με μελέτες του δήμου σε συνεργασία με τη ΔΕΥΑΚ αλλά 33 χρόνια μετά δεν έγινε τίποτα. Εκατομμύρια πετάχτηκαν στις μελέτες, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, το δίκτυο είναι απαρχαιωμένο και δεν συντηρείται, με αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες νερού».

«Η αιτία αυτής της κατάστασης στη διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που έχει στο επίκεντρο το κέρδος, στον βωμό του οποίου θυσιάζονται τα δικαιώματα του λαού», ανέφερε. Ετσι, υποστήριξε ότι ενώ αυξάνονται οι δυνατότητες μέσω των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, ταυτόχρονα οξύνονται και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια, φτάνοντας στο σημείο να μπαίνει σε κίνδυνο και η ίδια η ανθρώπινη ζωή.

«Το νερό δεν είναι κοινωνικό αγαθό - ήδη το νερό που πίνουμε, το εμφιαλωμένο νερό είναι εμπόρευμα και είναι τεράστια τα κέρδη για τις εταιρείες εμφιάλωσης που παίρνουν το νερό σχεδόν τζάμπα από τις πηγές», ανέφερε σε άλλο σημείο της ομιλίας του, για να συμπληρώσει ότι «ακόμα και το νερό που τρέχει στις βρύσες το πληρώνουμε στη λογική της ανταποδοτικότητας». Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, ανέφερε, περιλαμβάνει και τους ανταγωνισμούς που υπάρχουν ανάμεσα σε εταιρείες κατασκευαστικές και εταιρείες ύδρευσης, που βάζουν ακόμη περισσότερα εμπόδια. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης περιλαμβάνει τη μείωση του εργατικού δυναμικού, την εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων, με «ελαστικές» σχέσεις εργασίας, που δεν φτάνουν για τη διαχείριση και συντήρηση των δικτύων ύδρευσης. Ταυτόχρονα, τόνισε, προετοιμάζονται αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού, την ώρα που υπάρχει υποβάθμιση της ποιότητάς του.

Ο βουλευτής του Κόμματος χαρακτήρισε «μπαλώματα» τα όποια έργα εξαγγέλλονται στο απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, με συνέπεια την υποβάθμιση της κάλυψης των λαϊκών αναγκών. Σχολιάζοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης σημείωσε ότι αυτή αποσκοπεί να αποκρύψει τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος γιατί «η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο ότι το 80% του νερού χάνεται στη θάλασσα. Δεν απαντά στο γεγονός ότι για ύδρευση και άρδευση αξιοποιείται μόνο το 10% των υδατικών αποθεμάτων της χώρας, ενώ οι απώλειες των δικτύων ύδρευσης αγγίζουν μεσοσταθμικά το 40%. Η "πράσινη μετάβαση" δεν ήρθε να δώσει λύσεις αλλά νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο και νέα προβλήματα στον λαό, τη στιγμή που έχουν γίνει π.χ. έργα υδροηλεκτρικά, τα οποία όμως δεν έχουν τεθεί σε λειτουργία με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται ούτε το νερό ούτε η Ενέργεια. Οι κατευθύνσεις και η επόμενη μέρα είναι στην ίδια λογική, άρα χειροτερεύουν τα πράγματα. Η πολιτική της ΕΕ είναι σε συγκεκριμένη και αντιδραστική κατεύθυνση. Η Οδηγία 2000 έχει ως βασική κατεύθυνση την εξοικονόμηση υδάτινων πόρων και όχι τη μεγαλύτερη προσφορά για την κάλυψη των αναγκών».

Τέλος, ανέφερε ότι οι στόχοι πάλης του λαού πρέπει να συνδυάζονται με την ανάγκη για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που δυσκολεύει τη ζωή του. Μόνο τότε θα μπορούν οι υδάτινοι πόροι να αξιοποιηθούν πραγματικά προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, με κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, εργατικό έλεγχο στην οικονομία και κεντρικό σχεδιασμό. «Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι πάλης, ο αγώνας του λαού πρέπει να αμφισβητεί τις αιτίες των προβλημάτων, να αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική», σημείωσε.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις, με την Αλεξάνδρα Μπαλού, περιφερειακή σύμβουλο της «Λαϊκής Συσπείρωσης», να υπογραμμίζει ότι και στη διαχείριση του νερού αποκαλύπτεται πως τα τοπικά προβλήματα έχουν πολιτικές αιτίες και δεν είναι αποτέλεσμα διαχειριστικής ανικανότητας. «Οι Περιφέρειες και οι δήμοι λειτουργούν ως αναπόσπαστο τμήμα του κράτους, εξειδικεύοντας την κεντρική πολιτική και εξυπηρετώντας με τη σειρά τους τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων», σημείωσε και υπενθύμισε τη συμβολή όλων των αστικών κομμάτων μέσω των εκπροσώπων τους, που είναι τώρα ή έχουν περάσει από σημαντικές θέσεις στην Τοπική Διοίκηση. Και πρόσθεσε: «Προωθούνται ο τουρισμός, οι ιδιωτικοποιήσεις σε λιμάνια και μαρίνες, η "πράσινη" Ενέργεια και αντίστοιχα επιλέξιμα θεωρούνται τα έργα σε αυτούς τους τομείς. Σε αυτήν την κατεύθυνση κουμπώνει και το νέο σχέδιο αφαλάτωσης, δηλαδή σε ένα νησί που βρέχει συνεχώς προτείνουν να φέρουμε νερό από τη θάλασσα επειδή αυτό προωθείται από την ΕΕ». Κατέληξε λέγοντας: «Σε ένα σύστημα που έχει στο επίκεντρο το κέρδος αυτά θα γίνονται. Μένει να υψώσουμε πιο δυνατά τη δική μας φωνή και να διεκδικήσουμε τις λύσεις. Δεν μπορούμε να ζούμε χωρίς νερό, χωρίς δρόμους, χωρίς νοσοκομείο, βουτηγμένοι στα σκουπίδια, να αφήνουμε να κερδίζουν οι λίγοι και εμείς που έχουμε τη δύναμη να περιμένουμε να υλοποιηθούν κούφια λόγια και υποσχέσεις».

Αντίστοιχα, ο Σταμάτης Πελάης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας και δημοτικός σύμβουλος Νότιας Κέρκυρας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», μετέφερε την εικόνα από τη Νότια Κέρκυρα, όπου εδώ και σχεδόν δύο βδομάδες 5 χωριά είναι χωρίς νερό. «Τη στιγμή που δεν απαιτούνται μεγάλες παρεμβάσεις για να δοθεί λύση άμεσα, δεν παίρνονται οι κατάλληλες πρωτοβουλίες που έχει προτείνει και η "Λαϊκή Συσπείρωση", όπως έκτακτο προσωπικό για να μπορέσει να "κρατηθεί" το νερό, αξιοποίηση του νερού στο Γαρδίκι όπου υπάρχουν έτοιμες σωληνωμένες γεωτρήσεις που θα μπορούσαν να γεμίσουν τις δεξαμενές προκειμένου να υποβοηθηθεί το σύστημα ύδρευσης κ.λπ. Βλέπουμε όμως και εδώ τους ανταγωνισμούς μεταξύ των εταιρειών και τα αποτελέσματα που αυτοί έχουν, καθώς η ΔΕΗ δεν συνδέει με ρεύμα τις γεωτρήσεις, ως αντίποινα για τα χρέη της ΔΕΥΑΚ προς αυτήν. Θέλουν να απαξιώσουν το νερό και σαν ώριμο φρούτο να έρθουν οι ιδιώτες και να τους πούμε και "ευχαριστώ" που θα δώσουν λύση στο πρόβλημά μας. Να πάμε μέχρι τέλους με αγώνα και διεκδίκηση!», κατέληξε.