Νίκη - ντροπή για Ferrari και Σουμάχερ στην Αυστρία
Το παιχνίδι ήταν στημένο και από πριν ξεπουλημένο
Κυριακή 19 Μάη 2002

Σουμάχερ, Μπαριτσέλο και Μοντόγια τα «λένε»
Η φράση «η αξία του ηττημένου δίνει αξία και στον νικητή» αποτελεί έναν διαχρονικό ύμνο στον αθλητικό συναγωνισμό τονίζοντας το νόημα της αρχαιοελληνικής ρήσης ότι αξία έχει η συμμετοχή. Και οι δύο φράσεις προϋποθέτουν το έντιμο της διεξαγωγής ενός αγώνα, κάτι που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση και που είναι αυτονόητη για την αποδοχή του αποτελέσματος. Στο γκραν πρι της Αυστρίας, με απίστευτο αλλά όχι πρωτοεμφανιζόμενο κυνισμό, οι ιθύνοντες της Ferrari κατάργησαν κάθε αγωνιστική ηθική, διορίζοντας νικητή, επιλέγοντας ό,τι βολεύει καλύτερα την ομάδα, περιφρονώντας την προσπάθεια των οδηγών και εμπαίζοντας τα εκατομμύρια των φίλων της Φόρμουλα 1. Η κίνηση του Μίκαελ Σουμάχερ να αποδώσει το τρόπαιο του νικητή στον Ρούμπενς Μπαριτσέλο είναι ενδεικτική για το ότι στα μάτια όλων νικητής ήταν ο Βραζιλιάνος. Το ίδιο ενδεικτική ήταν όμως και η στάση των θεατών που αποδοκίμασαν στο πρόσωπο του Σουμάχερ την επιλογή της ομάδας να θεωρήσει εαυτήν ανώτερη του ίδιου του λόγου ύπαρξής της, που δεν είναι άλλος από τη συμμετοχή σε ένα έντιμο πρωτάθλημα. Η αλαζονεία, αιτία κατάρρευσης ακόμα και των ισχυρότερων αυτοκρατοριών, όχι μόνο δεν επέτρεψε πανηγυρισμούς στο στρατόπεδο των Ιταλών, αλλά δημιούργησε και ένα κλίμα απόρριψης του πρωταγωνιστή και παγκόσμιου πρωταθλητή Μίκαελ Σουμάχερ από όσους μέχρι χτες έπιναν νερό στο όνομά του. Στην Αυστρία η Ferrari κατάφερε να μετατρέψει έναν θρίαμβο σε ντροπιαστική για την ίδια παράσταση, μια παράσταση που μπορεί τελικώς να ήταν και η τελευταία για όλους εκείνους που εξακολουθούσαν να θεωρούν τους δισεκατομμυριούχους οδηγούς αθλητές και όχι μισθοφόρους έτοιμους να υπακούσουν σε οποιαδήποτε εντολή.

Η στιγμή της ντροπής

Εντονες διαμαρτυρίες από τους θεατές
Τα 300 τελευταία μέτρα της Α1 ρινγκ ήταν τα μακρύτερα της σύγχρονης ιστορίας των αγώνων. Ο Μπαριτσέλο, απόλυτος κυρίαρχος του αγώνα, φρενάρει για να τον προσπεράσει ο Μίκαελ Σουμάχερ μετά από εντολή της Ferrari. Οι πρωταγωνιστές τόσο εντός της πίστας όσο και έξω από αυτή, όσο και αν αμφιταλαντεύτηκαν αποφάσισαν ότι τα παχυλά συμβόλαιά τους ήταν σημαντικότερα από την αξιοπρέπειά τους. Ο Σουμάχερ μετά από έναν μικρό δισταγμό προσπερνά. Η επιλογή του αρχηγού της ομάδας, Ζαν Τοντ, του δίνει κατά πάσα πιθανότητα τον τίτλο του πρωταθλητή, αν και βρισκόμαστε μόλις στον 6ο αγώνα του πρωταθλήματος! Ο τίτλος είναι το ζητούμενο. Τι κι αν όλοι πιστεύουν ότι η Ferrari ούτως ή άλλως έχει το καλύτερο αυτοκίνητο, τους καλύτερους οδηγούς και μια βαθμολογική διαφορά που την καθιστά φαβορί... Τι κι αν ανάλογες αποφάσεις έχουν ξαναπαρθεί στο παρελθόν έχοντας και τότε διαμορφώσει αποτελέσματα... Οι δικαιολογίες δεν είναι πειστικές. Αυτό το μαγείρεμα δε χωνεύεται με τίποτα. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου (FIA) και γνωρίζει τι συμβαίνει και έχει προσπαθήσει στο παρελθόν με προτροπές και επισημάνσεις να διασώσει το ευ αγωνίζεσθαι. Τώρα πια οι λεκτικές της παρεμβάσεις δεν αρκούν. Αν υπάρχει διάθεση να διασωθεί κάτι από την υπόσταση των γκραν πρι ως σπορ πρέπει να ληφθούν μέτρα. Αλλιώς όνειρο ήταν και πάει και μαζί θα πάνε και τα δισεκατομμύρια των χορηγών.

Ο Μπαριτσέλο οδηγεί ακάθεκτος προς την νίκη
Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος τώρα, που δυστυχώς περνά σε δεύτερο πλάνο, αν δεν υπήρχε αυτό το φινάλε θα ήταν από τους καλύτερους αγώνες της χρονιάς. Η επικράτηση του Μπαριτσέλο φάνηκε από την αρχή, στην εκκίνηση πετάχτηκε πολύ καλά ο Χάιντφιλντ (3ος!) αλλά και ο Κούλθαρντ, ενώ ο Ραλφ έχασε έδαφος. Τα πράγματα χάλασαν στον 28ο γύρο όταν ο Σάτο συγκρούστηκε με τον Χάιντφιλντ, βγήκε από την πίστα, τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Τότε βγήκε το αυτοκίνητο ασφαλείας, ευτυχώς πάντως ο Σάτο ήταν καλά, ενώ ο αγώνας συνεχίστηκε. Η πορεία του αγώνα ήταν εντυπωσιακή για τον Βιλνέβ, ο οποίος έχασε την 3η θέση από τον Μοντόγια επειδή είχε ακολουθήσει τακτική τριών πιτ στοπ και λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό εγκατέλειψε. Ο Μοντόγια μάλιστα επέλεξε να μην αλλάξει λάστιχα στο δικό του πιτ στοπ ξεπερνώντας μέσα στα πιτ τον ομόσταβλό του Ραλφ, ο οποίος τερμάτισε 4ος, μπροστά από τον Φιζικέλα. Ο οδηγός της Renault πέρασε τη McLaren-Mercedes του Κούλθαρντ, όταν ο Σκοτσέζος βγήκε ελαφρά σε μια δεξιά στροφή, κρατήθηκε μεν, αλλά ο Φίζι που καραδοκούσε εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και του πήρε τον επιπλέον βαθμό της 5ης θέσης. Μόνη ικανοποίηση για τον Κούλθαρντ, πέρα από τον έστω και έναν βαθμό, το ότι κράτησε πίσω του τον άλλο Βρετανό, τον Μπάτον. Οι Σάλο και ΜακΝις με τα Toyota πραγματοποίησαν μια ακόμη καλή εμφάνιση.

Το τρίτο ημίχρονο...

Ο αγώνας, όπως ήταν αναμενόμενο, συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και όλοι ανέμεναν τις δηλώσεις κυρίως των Μπαριτσέλο και Σουμάχερ, που ήταν εμφανέστατα δυσαρεστημένοι. Ο Γερμανός που είχε ανεβάσει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου τον R. Barrichello παραμένοντας αυτός στο δεύτερο ως ένδειξη... ευγνωμοσύνης δήλωσε: «Η ομάδα πιστεύει ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε από τώρα το πρωτάθλημα, γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στο μέλλον. Είμαι σύμφωνος με αυτή την άποψη. Πέρσι είχα ζητήσει ο ίδιος να γίνει κάτι αντίστοιχο. Φέτος όχι μόνο δεν το ζήτησα, αλλά πιστεύω ότι ο Rubens άξιζε τη νίκη». Ο Μπαριτσέλο που υπενθύμισε ότι πολύ πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιό του με την Ferrari δήλωσε υποταγή στις επιθυμίες της ομάδας και ότι αυτή του η συνέπεια θα τον οδηγήσει σε περισσότερες νίκες στο μέλλον.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Εγραψαν ιστορία Σουμάχερ και Φεράρι (2003-10-14 00:00:00.0)
Ρεσιτάλ Μπαρικέλο (2003-07-22 00:00:00.0)
Θρίαμβος Γουίλιαμς (2003-07-01 00:00:00.0)
Από ρεκόρ σε ρεκόρ ο Σουμάχερ (2002-09-08 00:00:00.0)
Ο Σουμάχερ των ρεκόρ (2002-09-03 00:00:00.0)
ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1 (2001-04-03 00:00:00.0)