ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ
Με επιτυχία η εκδήλωση - αφιέρωμα στον κομμουνιστή ποιητή Μιχάλη Σταυρακάκη (Νιδιώτη)
Παρασκευή 9 Αυγούστου 2024

Δεκάδες σύντροφοι και συγχωριανοί του κομμουνιστή ποιητή Μιχάλη Σταυρακάκη (Νιδιώτη) έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση - βιβλιοπαρουσίαση «Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου», συλλογή ποιημάτων του Μιχάλη Σταυρακάκη (Νιδιώτη) από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», την οποία διοργάνωσε η ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ την προηγούμενη Τρίτη 6 Αυγούστου στο θέατρο «Νίκος Ξυλούρης» στα Ανώγεια της Κρήτης. Για να τιμήσουν τον Μιχάλη Σταυρακάκη, τον ποιητή των απλών ανθρώπων του μόχθου, ο οποίος με την τέχνη του μέχρι το τέλος της ζωής του έδειχνε τον δρόμο του αγώνα και την αιτία της εκμετάλλευσης.

Στην εκδήλωση έδωσε το «παρών» αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Σάββα Βασιλειάδη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, καθώς επίσης και οι Αλέκος Μαρινάκης και Νίκος Μανουσάκης, μέλη του Γραφείου και της Επιτροπής Περιοχής αντίστοιχα, περιφερειακοί σύμβουλοι Κρήτης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Για την έκδοση μίλησαν ο Βαγγέλης Αγγελογιαννάκης, μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ, η Ελένη Κωβαίου, διευθύντρια της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Πανεπιστήμιου Κρήτης και η Μαριάννα Τσαγκάρη, εκ μέρους των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής».


Στη συνέχεια η Μαρία Σταυρακάκη, εγγονή του ποιητή ερμήνευσε την «Χαϊμαλίνα», ενώ ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα αφιερωμένο στον μεγάλο ποιητή με το συγκρότημα του Βασίλη Σκουλά και τους Βασίλη Δραμουντάνη, μαντολίνο, τραγούδι, Σπύρο Σκουραδάκη, λαούτο, Βασίλη Σκουλά, λαούτο και την Ελένη Τορνεσάκη στην κιθάρα.

Ποίηση ποτισμένη από την αγωνιστική μαχητική αισιοδοξία των κομμουνιστών

Στην κεντρική ομιλία ο Βαγγέλης Αγγελογιαννάκης σημείωσε μεταξύ άλλων πως «ο Μιχάλης Σταυρακάκης είναι ο λαϊκός βάρδος, ο οποίος προσκυνάει τον λαό του, πέφτει στα πληγιασμένα πόδια του. Είναι η φωνή του ταλαιπωρημένου και κατατρεγμένου εργάτη. Ο νεαρός ΕΠΟΝίτης της Εθνικής Αντίστασης, ο βασανισμένος ΕΔΑίτης από τους παρακρατικούς της δεξιάς, ο μαραθωνοδρόμος των πορειών Ειρήνης στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, το μέλος εν μέσω δικτατορίας του παράνομου ΚΚΕ, ο δις υποψήφιος βουλευτής με το Κόμμα του λαού στο ψηφοδέλτιο του Νομού Ηρακλείου Κρήτης.

Ως κομμουνιστής αφοσιωμένος, μέλος του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία του πνοή - όπως και ο αδερφός του ο Στελής, που με θλίψη πρόσφατα αποχαιρετήσαμε - η ποίησή του έχει έντονα ταξικά χαρακτηριστικά.

Αν επιχειρούσαμε να βρούμε ποιο είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας έκανε ο Νιδιώτης, ο κομμουνιστής βοσκός ποιητής, ο μορφωμένος και διαμορφωμένος στην ανώτερη σχολή της ταξικής πάλης ποιητής, θα λέγαμε πως με την ποίησή του δίδαξε και διαπαιδαγώγησε τον λαό του να έχει πίστη στα μεγάλα ιδανικά και να μισεί την εκμετάλλευση.


Δίδαξε και διαπαιδαγώγησε τον λαό του να κρατήσει άσβεστη τη φλόγα των πρωτοπόρων ιδανικών, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, με την πεποίθηση πως οι όμορφες μέρες θα 'ρθουν.

Πως κανένας συσχετισμός, όσο αρνητικός κι αν είναι, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη.

Η ποίηση του Σταυρακάκη είναι ποτισμένη από την αγωνιστική, μαχητική αισιοδοξία των κομμουνιστών: Να συνειδητοποιούμε την πραγματικότητα και να παρεμβαίνουμε για να την αλλάξουμε. Να κρατούμε τη ζωή στα χέρια μας και συνειδητά να δρούμε, ώστε να καθορίζουμε τη ζωή και το μέλλον μας. Χωρίς συμβιβασμούς και υποταγή.

Είναι φανερό ότι στην ποίηση του Νιδιώτη το φως και το σκοτάδι είναι έννοιες που χρησιμοποιούνται με συμβολικό τρόπο. Το μοτίβο είναι σύνηθες στη δημοτική ποίηση. Ο Σταυρακάκης στηρίζεται στην αντίθεση φως - σκοτάδι ως ένα ισχυρό σύμβολο της σύγκρουσης δύο κόσμων. Ο κόσμος του δίκιου και κόσμος του άδικου και του πολέμου.

Δύο κόσμοι που είτε σε περίοδο πολέμου, είτε σε περίοδο φαινομενικής καπιταλιστικής ειρήνης, ανειρήνευτα θα παλεύουν. Η αστική τάξη από τη μία και η εργατική από την άλλη, τα λαϊκά στρώματα, οι βοσκοί και οι αγρότες.

Το σκοτάδι αντιπροσωπεύει στην ποίηση του Νιδιώτη τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και το φως είναι το σίγουρο μέλλον της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Η αντίθεση σκοτάδι - φως αποδίδει με τη δύναμή της την εικόνα του φωτεινού μέλλοντος που θέλουμε να δημιουργήσουμε», σημείωσε προσθέτοντας πως «μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια ο σύντροφος Σταυρακάκης, που μπόρεσε να χωρέσει στην ποίησή του το μεγαλείο των αληθινών δημιουργών του πλούτου, αλλά και των αληθινών δημιουργών της κοινωνικής εξέλιξης, της Ιστορίας».

Εφερε στο προσκήνιο τον άνθρωπο του μόχθου

Η Μ. Τσαγκάρη, εκ μέρους της «Σύγχρονης Εποχής», στην παρέμβασή της τόνισε μεταξύ άλλων πως με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση της «Σύγχρονης Εποχής», «πήραμε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία πρωτότυπου Λογοτεχνικού Εργου στο διήγημα, στο θέατρο και στην ποίηση. Ετσι δίπλα στον Ρίτσο και τον Βάρναλη ήρθε ο ψαράς της Χίου, ο Φώτης Αγγουλές, ήρθε να σταθεί και ο βοσκός των Ανωγείων, Μιχάλης Σταυρακάκης, για να φωτίσουν με την ευαισθησία τους τα μεγάλα ιδανικά με έναν αβίαστο λυρισμό και αυθορμητισμό, με αγάπη για τον καθημερινό φτωχό άνθρωπο. Με την παρότρυνση της ΤΟ Ρεθύμνου του ΚΚΕ καθώς και του γιου του, Γιώργου, συγκεντρώσαμε τις τρεις ποιητικές του συλλογές: Ποιήματα, Αιχμές, Ντούκου-ντούκου το σοφαδάκι...», ενοποιώντας τις τρεις συλλογές και εκδίδοντας μια νέα συλλογή που περιλαμβάνει σχεδόν το σύνολο του ποιητικού του έργου. Οπως σημείωσε, «μέσα από τη συλλογή, σκιαγραφείται η προσωπικότητα του Μιχάλη Σταυρακάκη υπό το πρίσμα των ιστορικών συνθηκών της εποχής του και της ηρωικής πορείας του λαϊκού κινήματος, καθοριστικοί παράγοντες για τη διαμόρφωση της ιδεολογίας του και της ποίησής του. Με λιτότητα μεν, βαθιά στοχαστικά δε, μιλά για την ειρήνη, την ελευθερία, την παγκόσμια αδελφοσύνη, την αγάπη για τη φύση, τον άνθρωπο», εμπνεόμενος από το όραμα και το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, φέρνοντας μέσα από το έργο του στο προσκήνιο τον άνθρωπο του μόχθου.