Φτάνοντας στα μισά της θητείας μου, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ τις σκέψεις μου για τη ζωή μέσα στο στρατόπεδο, επειδή είναι πολλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας φαντάρος που καλείται να εκπληρώσει τη θητεία του στον Ελληνικό Στρατό. Οι οικογένειες των φαντάρων καλούνται ήδη από την αρχή, πριν ακόμη καταταγεί το παιδί τους, να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, για να αγοράσει ρούχα και όλα τα άλλα απαραίτητα πράγματα που θα χρειαστεί. Αυτό φυσικά συνεχίζεται και μόλις κάποιος περάσει τις πύλες του στρατοπέδου, αφού ο μισθός των 8,60 ευρώ που αμείβεται ο Ελληνας φαντάρος τον μήνα, δεν φτάνει ούτε για τα μπουκαλάκια νερό που θα χρειαστεί. Ακόμη και οι έξοδοι κάνουν τον καθέναν από μας να σκέφτεται αν θα βγει και πόσα θα χαλάσει, αφού ξέρει ότι η οικογένειά του πίσω δύσκολα τα βγάζει πέρα. Ειδικά όταν διαβάζουμε για την ακρίβεια που όλο ένα μεγαλώνει, ή όταν κι εμείς οι ίδιοι σε κάποια έξοδο πάμε στο super market να ψωνίσουμε και βλέπουμε τις τιμές να είναι στα ύψη. Από την άλλη, όλο αυτό το διάστημα, βλέπουμε τεράστια ποσά να δαπανώνται από την κυβέρνηση για πολεμικούς εξοπλισμούς, 8,5 δισ. για την αγορά πολεμικών εξοπλισμών. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της στάσης της κυβέρνησής, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων, στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Εχουν επιλέξει η χώρα μας να στηρίζει το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, το οποίο μάλιστα το χαρακτηρίζουν ως «πολύτιμο σύμμαχο». Ενώ στον στρατό μάς λένε για την προστασία της πατρίδας μας, οι ίδιοι τη βάζουν εν τέλει σε πραγματικό κίνδυνο. Γιατί κίνδυνος είναι η παραμονή ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα. Κίνδυνος είναι η παραμονή τμήματος ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Σαουδική Αραβία. Κίνδυνος είναι οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Κίνδυνος είναι η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ που στηρίζουν το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ, τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης.
Η ίδια η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ρίχνουν καθημερινά «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών, μετατρέποντας τη χώρα μας σε θύτη άλλων λαών αλλά και σε μαγνήτη κινδύνων από ενδεχόμενα αντίποινα από τους αντιπάλους του κράτους - τρομοκράτη Ισραήλ και των Ευρωατλαντικών συμμάχων του, αναλαμβάνοντας χρέη «σημαιοφόρου». Την ώρα που εμείς ακούμε ότι δεν έχουμε χρήματα για γάντια ή για χλωρίνη, διαβάζουμε ότι η φρεγάτα για να συντηρηθεί στην Ερυθρά Θάλασσα χρειάζεται 500.000 ευρώ. Μισό εκατομμύριο δηλαδή την ημέρα, για να βάζει τη χώρα σε κίνδυνο για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και ούτε ένα ευρώ για τις ανάγκες του λαού. Την ίδια στιγμή, όμως, παρακολουθούμε όλοι αυτές τις μέρες πολλές περιοχές να έχουν τυλιχτεί για ακόμη μια χρονιά στις φλόγες. Αλήθεια, με μισό εκατομμύριο την ημέρα θα ήταν καλύτερη η διαβίωση των φαντάρων μέσα στα στρατόπεδα; Θα είχαν γίνει αντιπυρικά έργα προστασίας για τα δάση; Θα είχαν γίνει αντιπλημμυρικά στην πατρίδα μου τη Θεσσαλία, που οι πλημμυροπαθείς περιμένουμε ακόμα τις αποζημιώσεις σχεδόν έναν χρόνο μετά; Βέβαια τι σκέφτομαι κι εγώ; Στον Ζάρκο Τρικάλων οι σεισμόπληκτοι από τους σεισμούς του 2021 μένουν τρία χρόνια σε κοντέινερ.
Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο με την παράνομη κατοχή σχεδόν του μισού νησιού. Η κυβέρνηση της ΝΔ σε συνέχεια των προηγούμενων «γιόρτασε» αυτήν την επέτειο στηρίζοντας το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, που κατέχει παράνομα τα εδάφη της Παλαιστίνης από το 1967. Στήριξη που βάζει σε κίνδυνο τη χώρα μας, ειδικά τώρα, μετά τις δολοφονίες υψηλόβαθμων στελεχών και μάλιστα σε Τεχεράνη και Βηρυτό, με το Ιράν να κάνει λόγο για αντίποινα και η περαιτέρω κλιμάκωση και γενίκευση του πολέμου να πλησιάζει. Κάθε φαντάρος σήμερα χρειάζεται να αναρωτηθεί γιατί παρακολουθούμε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωενωσιακή επιχείρηση «Aspides» στον Κόλπο του Αντεν για τη στήριξη του Ισραήλ και την αντιμετώπιση των Χούθι της Υεμένης, με την αποστολή αρχικά της φρεγάτας «Υδρα» και ύστερα της φρεγάτας «Ψαρά», με ανάληψη μάλιστα της διοίκησης της επιχείρησης από το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU - OHQ) με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα. Ο ελληνικός στρατός έχει ρόλο υπεράσπισης της πατρίδας του κεφαλαίου ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας; Υπεράσπισης των πολεμοκάπηλων σχεδίων που θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές για να κερδίζουν μια χούφτα κεφαλαιοκράτες ή υπεράσπισης της ειρήνης και της ζωής του λαού της Ελλάδας;
Σε κάθε στρατόπεδο ανά την Ελλάδα τα προβλήματα των φαντάρων είναι κοινά, όπως και αν εκφράζονται. Είναι ερμηνεύσιμο το να νιώθουν όσοι υπηρετούν ότι η θητεία τους είναι χαμένος χρόνος. Είναι γεγονός πως ο καθένας ατομικά προσπαθεί να «την παλέψει», είτε οικονομικά είτε βγάζοντάς τα πέρα στη δύσκολη καθημερινότητα του στρατοπέδου. Γιατί αυτή την κατεύθυνση καλλιεργούν σε όλες τις φάσεις και τις εκφράσεις της ζωής μας. Αυτόν τον δρόμο μας υποδεικνύουν ως μονόδρομο και ρεαλιστικό. Ομως αυτό που πραγματικά χρειάζεται, είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας και η διεκδίκηση για όλα όσα έχουμε ανάγκη και την περίοδο της θητείας μας. Εχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας και του λαού μας.
Να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ! Να επιστρέψει τώρα η φρεγάτα από την Ερυθρά Θάλασσα και κανένας αξιωματικός και στρατιώτης εκτός συνόρων.
Καμία εμπλοκή - καμία συμμετοχή στη σφαγή της Γάζας!
Ούτε ένα ευρώ για την υλοποίηση των σχεδίων των μακελάρηδων!
ΣΤΡ (ΠΖ) Ηλίας Σέγγης, Ιωάννινα