Ισχυρίστηκε συγκεκριμένα ότι «είναι σχεδόν 4.000 οι ενάρξεις πυρκαγιών, τη φετινή αντιπυρική περίοδο (...) Ολες οι υπόλοιπες πυρκαγιές αναχαιτίστηκαν μέσα σε λίγα λεπτά ή το πολύ σε μία - δύο ώρες». Ντράπηκε και η ντροπή. Για να αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα: Στις Σέρρες, στο Ορος Ορβηλο η φωτιά ξεκίνησε στις 18 Ιούλη και καίει έναν μήνα, με το αστικό κράτος, επιλεκτικά ανίκανο, να παρακολουθεί εκ του μακρόθεν.

Ισχυρίστηκε ακόμα ότι το κυβερνητικό σχέδιο «έχει αρχή, μέση και τέλος». Εχει όντως, με τους πυρόπληκτους να οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στα αρπακτικά των τραπεζών αν θέλουν να αποκαταστήσουν σπίτια ή επιχειρήσεις, ενώ από Φλεβάρη τους περιμένει το επόμενο ραβασάκι με τις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις, εφόσον η κυβέρνηση ανακοίνωσε - ως «φιλολαϊκό μέτρο» - την «αναστολή» είσπραξης, και όχι την απαλλαγή τους για όσο καιρό χρειάζεται ωσότου σταθούν πάλι στα πόδια τους.

Ο Μαρινάκης ισχυρίστηκε επίσης ότι έγιναν προσλήψεις σε Πυροσβεστική κ.α., σταγόνα βέβαια στον ωκεανό των κενών που είναι πάνω από 4.000 με οργανογράμματα περασμένων χρόνων που έχουν ξεπεραστεί, ενώ παράλληλα όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έχουν εγκαταλείψει τις Δασικές Υπηρεσίες, όπου λείπουν τουλάχιστον 1.500 δασολόγοι και 10.000 δασεργάτες για να μπορούν να γίνονται οι απαραίτητες εργασίες πυροπροστασίας, καθαρισμοί, διανοίξεις αντιπυρικών ζωνών, συντήρηση δασικών δρόμων.

Εξάλλου, αποθέωσε και αυτός την περιλάλητη «ατομική ευθύνη», προβάλλοντας ως μεγάλη κυβερνητική μεταρρύθμιση τον καθαρισμό των οικοπέδων, άλλη μια υποχρέωση που φόρτωσαν στα λαϊκά στρώματα που με τσακισμένους μισθούς υποφέρουν από την ακρίβεια, ενώ θησαυρίζει μια χούφτα πλουτοκρατών.

Στο ίδιο μοτίβο, ξεπερνώντας κάθε όριο προκλητικότητας απέναντι στους πυρόπληκτους, τους επέρριψε ουσιαστικά την ευθύνη που κάηκαν λέγοντας ότι «οκτώ στα δέκα σπίτια τα οποία, είτε ολοσχερώς είτε προσωρινώς, καταστράφηκαν ή έχουν ζημιές προσωρινές, δεν ήταν καθαρισμένα τα οικόπεδά τους».

Παραπέρα, στην κοκορομαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ περί χαμηλής απορρόφησης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης που υποτίθεται προορίζονται για τη λεγόμενη πολιτική προστασία, αντέτεινε ότι το 55% των χρημάτων τα οποία προορίζονται για τα σχετικά προγράμματα έχουν συμβασιοποιηθεί. Αποσιωπούν αμφότεροι ότι τα κονδύλια του Ταμείου είναι μετρημένα κουκιά για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εξ ου και πάνε σε ιδιώτες που βλέπουν το πράσινο ως μπίζνα. Το γεγονός άλλωστε ότι επιταχύνουν την είσοδο επιχειρηματιών στα δάση, το επιβεβαίωσε προχτές ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης λέγοντας ότι «αυτό το νέο σχήμα διαχείρισης δασών» που έστησε η κυβέρνηση έχει στον πυρήνα του «το πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια οικονομία γύρω από τα δασικά οικοσυστήματα ώστε να υπάρχει και οικονομικό αντικείμενο μέσα από τη διαδικασία του καθαρισμού των δασών».

Τέλος, ο Μαρινάκης παρουσίασε ως τη «μεγαλύτερη κατάκτηση» το αυτονόητο, ότι δεν χάθηκαν άνθρωποι, ενώ υπήρξαν δύο νεκρές, η εργαζόμενη στο Πάτημα Χαλανδρίου και η άτυχη γυναίκα στο Καπανδρίτι, που την έλιωσε φορτηγό που πήγαινε στις φωτιές, αποθεώνοντας ξανά «την τακτική και την πολιτική των εκκενώσεων και του 112», του «τρεχάτε να σωθείτε» δηλαδή, που η κυβέρνηση ανέδειξε σε φάρμακο διά πάσα νόσο, φωτιές, καταιγίδες, πλημμύρες κ.λπ., και το οποίο βέβαια, ως κοροϊδία που είναι μπροστά στην έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, βαίνει απαξιούμενο στη συνείδηση του λαού.

Την ίδια ώρα, τα κρατικά και τα περισσότερα ΜΜΕ αναπαράγουν τη γραμμή της κυβέρνησης, περί «άμεσης αντίδρασης», «ακαθάριστων οικοπέδων», «ακραίων καιρικών συνθηκών» και δήθεν «άμεσης ανακούφισης των πυρόπληκτων», προβάλλοντας δηλαδή τα ψίχουλα που προβλέπονται από τη λεγόμενη «κρατική αγωγή» (η σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα ενεργοποιήθηκε χτες και θα διαρκέσει έως τις 4 Σεπτέμβρη), που δεν μπορούν να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες.

Με βάση τα στοιχεία που δόθηκαν μετά την πρώτη φάση των ελέγχων που ολοκληρώθηκαν σε πυρόπληκτες περιοχές των δήμων Βριλησσίων, Διονύσου, Μαραθώνα, Μεγαρέων, Παλλήνης, Πεντέλης, Ραφήνας - Πικερμίου, Χαλανδρίου και Ωρωπού, συνολικά 146 κτίρια χαρακτηρίστηκαν ακατάλληλα προς χρήση, τα 55 είναι «κόκκινα» και κατεδαφιστέα και τα 91 «κίτρινα» επισκευάσιμα, σε σύνολο 277 κτιρίων όπου έγινε αυτοψία, εκ των οποίων 242 κατοικίες, 28 αποθήκες, 3 δημόσια κτίρια και 4 επαγγελματικοί χώροι. Επίσης, 31 επιχειρήσεις έχουν πληγεί από την πυρκαγιά, ενώ 96 σπίτια χαρακτηρίζονται κατάλληλα για χρήση («πράσινα») με κάποιες ζημιές.

Ωστόσο από τις πυρόπληκτες περιοχές έρχονται καταγγελίες ότι ο έλεγχος αυτός έγινε βιαστικά και σε πολλές περιπτώσεις σπίτια που έχουν σημαντικές ζημιές με μεγάλο κόστος για τους ιδιοκτήτες χαρακτηρίζονται «πράσινα» για να ελαχιστοποιηθούν οι αποζημιώσεις. Τα ποσά που δίνονται ως πρώτη αρωγή, 10.000 ευρώ για «κόκκινες» και «κίτρινες» κατοικίες, ή 4.000 για επιχειρήσεις είναι φανερό ότι είναι κοροϊδία σε σχέση με τα αυξημένα κόστη σε όλα τα οικοδομικά υλικά.