Στον δρόμο για έναν «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό», όπως τον χαρακτήρισε, τον οποίο «οφείλουμε να τον τρέξουμε πιο γρήγορα», «με μια συνετή πολιτική που παράγει πλέον πλεονάσματα αντί για ελλείμματα», ξεζουμίζοντας τα λαϊκά στρώματα, υπερασπίστηκε τη φορομπηξία σε βάρος των μικρομεσαίων μιλώντας για «μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης, με πρώτο μια ισορροπημένη παρέμβαση στον χώρο των ελευθέρων επαγγελματιών», ενώ προκάλεσε άφθονο γέλιο όταν ισχυρίστηκε ότι «δεν διστάσαμε να φορολογήσουμε τα ουρανοκατέβατα κέρδη των επιχειρήσεων για να θωρακίσουμε την κοινωνία απέναντι στην επίμονη ακρίβεια», όταν τους πήρε μια σταγόνα ενώ κολυμπάνε στα κέρδη κι ο λαός κόβει απ' τα βασικά για να βγάλει τον μήνα.

Σημειωτέον, την επομένη, Κυριακή, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, προανήγγειλε ότι ειδικά για τις αυξήσεις στο ρεύμα θα στείλει άλλη μια επιστολή στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την φον ντερ Λάιεν, για το γεγονός ότι «η οριακή τιμή του συστήματος είναι 10 φορές ακριβότερη στα Βαλκάνια από ό,τι είναι στην Αυστρία ή στην Τσεχία». Ωστόσο, δείχνοντας και ο ίδιος την αξία που έχουν τέτοια χαρτιά, τόνισε πως «δεν αναμένω ότι θα υπάρχουν άμεσες λύσεις στο πρόβλημα».

Γέλιο προκάλεσε κι όταν επιχείρησε να παρουσιάσει την κυβέρνηση βαλλόμενη από συμφέροντα, λέγοντας ότι οι «αλλαγές» που φέρνει «μπορεί να ενοχλούν λίγους, μερικούς. Αν αυτοί είναι οι ισχυροί και έχουν και μέσα ενημέρωσης, τότε λογικό και αναμενόμενο ίσως είναι να τα ενεργοποιούν εναντίον της κυβέρνησης», όπως είπε, αντανακλώντας βέβαια ενδοαστικές έριδες για τα μερτικά της καπιταλιστικής λείας.

Στο μεταξύ, αυτούς ακριβώς τους μεγαλοκαρχαρίες διαβεβαίωσε στην ομιλία του ότι δεν φοβάται τον «μύθο της δήθεν κατάρας της δεύτερης τετραετίας», αφού υλοποιούν «χωρίς καθυστέρηση» το κυβερνητικό πρόγραμμα «με πολύ υγιή δημοσιονομικά και τραπεζικά μεγέθη», σε «μια οικονομία με προσανατολισμό στις επενδύσεις και στις εξαγωγές, με σαφή στροφή της παραγωγής προς τη βιομηχανία και προς δραστηριότητες με υψηλή προστιθέμενη αξία» και ξορκίζοντας κάθε «μεταρρυθμιστική χαλαρότητα». Σημειωτέον, και την επομένη, στη συνέντευξη Τύπου, τους έστειλε μήνυμα ότι «η ΝΔ παραμένει η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα», άρα εκεί να ακουμπήσουν, αφού, όπως τους θύμισε, «εμείς δεν κρυφτήκαμε από την ανάληψη δύσκολων πολιτικών αποφάσεων», έστω κι αν και ο ίδιος παραδέχτηκε ότι - προς χάριν ενσωμάτωσης λαϊκών στρωμάτων στην πολιτική του κεφαλαίου - είναι «πάντα καλό για την ισορροπία του πολιτικού συστήματος ανά πάσα στιγμή να υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης».

Εβαλε, άλλωστε, στις «νέες προκλήσεις που αποτελούν ταυτόχρονα και στρατηγικές κατευθύνσεις» «τη στενότερη σύνδεση της Εκπαίδευσης, της Επαγγελματικής Κατάρτισης, με τις ανάγκες των επιχειρήσεων», «να βελτιώσουμε την παραγωγική και τεχνολογική ωριμότητα της οικονομίας μας σε όλους τους τομείς», «την ενίσχυση της εξωστρέφειας και της καινοτομίας των ελληνικών επιχειρήσεων», τη χρυσοπληρωμένη από τον λαό, για να τρώνε τα «κοράκια» της Ενέργειας, «πράσινη μετάβαση». Επίσης, την «ισορροπημένη οργάνωση του δημόσιου χώρου» με «μία σύγχρονη αναπτυξιακή διάσταση» ώστε να διευκολυνθούν μπίζνες στο real estate κ.α.

Κι όλα αυτά έχοντας δεδομένο για τον λαό «το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο που έχει θέσει η ΕΕ, με την υποχρέωση των μελών από τη μία πλευρά να παράγουν ετήσια πλεονάσματα, αλλά, προσέξτε, πια και το ταβάνι στην αύξηση των κρατικών δαπανών στο περίπου 3% και κάτι τον χρόνο», όπως είπε, επιβεβαιώνοντας ο ίδιος τα μνημόνια διαρκείας. Φρόντισε να το επαναλάβει και την Κυριακή λέγοντας ότι «υπάρχει πια ένα καινούριο δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο ουσιαστικά βάζει "οροφές" στις δαπάνες, σε ετήσια βάση, οι οποίες καθορίζονται στα πλαίσια συζητήσεων που κάνουμε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δεν έχουμε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε από αυτές τις "οροφές"». Εξ ου και επικαλούμενος την «ανάγκη για δημοσιονομική υπευθυνότητα» ξόρκισε τις «αλόγιστες παροχές», όπως βαφτίζουν τις ανάγκες του λαού. Εστειλε άλλωστε «σαφές μήνυμα προς τους θεσμούς και προς τους διεθνείς επενδυτές» ότι δεν θα διακινδυνέψει η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία να μπει υπό εποπτεία.

Σε αυτό το φόντο έταξε κάποιες αυξήσεις - ψίχουλα για συνταξιούχους, μισθωτούς και μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες, μια «έκτακτη ενίσχυση» στους πιο «ευάλωτους», κάποια «μπαλώματα» στο ΕΣΥ, επιδόματα και vouchers στα νέα ζευγάρια και γονείς, και φυσικά νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, διαβεβαιώνοντας τους εργοδότες ότι «το 2027 η Ελλάδα θα έχει περιορίσει τα μη μισθοδοτικά βάρη κατά 6 μονάδες», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Με θράσος, εξάλλου, και μπρος στον λαό που αγωνίζεται και διεκδικεί τα αναγκαία κι αυτονόητα για την καθημερινότητά του, ο Μητσοτάκης ζήτησε «να βάζουμε και φρένο σε αυτή την τυραννία της στιγμιαίας ικανοποίησης που διατρέχει όλες τις σύγχρονες κοινωνίες». Κι αυτό όταν και ο ίδιος, την επομένη στη συνέντευξη Τύπου, ομολόγησε ωμά ότι «ένα μεγάλο κομμάτι των αυξήσεων και της προόδου της οικονομίας, των μειώσεων φόρων απορροφήθηκε ουσιαστικά από την επίμονη ακρίβεια των τελευταίων τριών ετών».

Με γνώμονα, επίσης, τις ανάγκες του κεφαλαίου για άφθονο, φθηνό εργατικό δυναμικό, προανήγγειλε «αναμόρφωση της επιδοματικής μας πολιτικής» ώστε «να κινητροδοτείται περισσότερο η εργασία». «Γι' αυτό και στο εξής τα επιδόματα ανεργίας αναμορφώνονται, κυρίως όμως αποφεύγοντας να λειτουργούν ως άλλοθι φτώχειας ή αδήλωτης εργασίας, στρέφοντας τις ενισχύσεις αυτές σε όσους έχουν αληθινή ανάγκη. Αν κάποιος μπορεί - και μπορεί σήμερα - να βρει εργασία, δεν πρέπει να είναι εξαρτημένος από το επίδομα ανεργίας», συμπλήρωσε, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο χυδαιότητας, αφού παρουσιάζει τους ανέργους ως τεμπέληδες και μπαταχτσήδες που απομυζούν τάχα τον κρατικό κορβανά. Τι τους περιμένει; Το είπε ο ίδιος την επομένη, στη συνέντευξη Τύπου, μιλώντας για θέσεις εργασίας που ανοίχτηκαν επί ημερών του: «Είναι όλες καλοπληρωμένες; Οχι, αλλά φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι είναι καλύτερα κάποιος να εργάζεται από το να είναι άνεργος», σημείωσε με ωμότητα.

Η πρεμούρα του για το κεφάλαιο έβγαλε μάτι κι όταν έταξε «ένα καινοτόμο σχέδιο ανταλλαγής και αντιπαροχής» «αδρανών δημόσιων γαιών με επενδυτές που θα αναλάβουν να τις καλλιεργούν, κατασκευάζοντας θερμοκήπια πολύ μεγάλης κλίμακας», από όπου θα θησαυρίσουν πάνω σε δημόσια γη. Αντίστοιχα ήταν προσεκτικός στις εκφράσεις του και γαλαντόμος όταν αναφέρθηκε στην «εκρηκτική εξέλιξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης» (από όπου οι ίδιοι λένε ότι αυξάνονται και τα ενοίκια) διαβεβαιώνοντας ότι «δεν έχουμε διάθεση να δαιμονοποιήσουμε τη συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία, εξάλλου, αποφέρει και στους ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και στο Δημόσιο σημαντικά έσοδα».

Παραπέρα, στη λογική της ατομικής ευθύνης και της άρνησης του αστικού κράτους να αναλάβει τη ευθύνη έργων πρόληψης και αποζημιώσεων, προετοίμασε για διεύρυνση της υποχρέωσης ιδιωτικής ασφάλισης ακινήτων, ξεκινώντας από «ακίνητες περιουσίες μεγαλύτερης αξίας» αφού «αν δεν το κάνουν, από τον Απρίλιο του 2025 δεν θα αποζημιώνονται από το κράτος σε περίπτωση ζημιάς». Αυτό θα ισχύσει και για όλες τις επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών άνω των 500.000 ευρώ, οι οποίες «θα πρέπει πλέον υποχρεωτικά να ασφαλίζονται για φυσικές καταστροφές».

Τι υποχρεώσεις πρέπει κατά τη γνώμη του να καλύπτει το κράτος φάνηκε από όσα είπε για τα σχολεία, υποσχόμενος όλα κι όλα 250 εκατ. ευρώ «για την ανακαίνιση εκατοντάδων σχολείων», για τα οποία και ο ίδιος είπε ότι «δεν μιλάμε για συγκλονιστικές αλλαγές, αλλά βαψίματα, σοβατίσματα, τουαλέτες», με τα οποία υποτίθεται «θα αλλάξει η όψη» των σχολείων». Για αύξηση του ποσού παρέπεμψε σε «ιδιωτικές χορηγίες».

Την ίδια ώρα τόνισε ότι «ήδη διευρύνουμε σημαντικά τα κίνητρα για την καινοτομία, τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, τις εξαγωγές», θυμίζοντας τις φοροαπαλλαγές και φορομειώσεις που έχει ήδη αποφασίσει η κυβέρνηση για τους επιοχειρηματίες, ενώ τους πέταξε και «άμεση ίδρυση ενός νέου εθνικού επενδυτικού ταμείου» για «να καλύψει ενδεχομένως επενδύσεις μακροχρόνιες εκεί που η αγορά δεν μπορεί να παρέμβει» και «θα δρα είτε ως συνεπενδυτής είτε ως μειοψηφικός επενδυτής είτε ως σύμβουλος που θα εισηγείται υβριδικά εργαλεία σε περιοχές όπως η τεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη, οι πρώτες ύλες, τα δίκτυα, τομείς του μέλλοντος», με χρήμα του ελληνικού λαού που για τέτοιες περιπτώσεις βρίσκεται άφθονο στα κρατικά ταμεία.

Στο ίδιο πνεύμα, τους έταξε κι «ένα νέο μεγάλο πρόγραμμα απλοποιήσεων, εντοπίζοντας τις 15 πιο χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που σήμερα ταλαιπωρούν τις επιχειρήσεις», ώστε «να μειώσουμε το διοικητικό βάρος κατά 25% ακόμα, κυρίως σε επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό».