Κατά τη διάρκεια ενημέρωσης για το έργο της Επιθεώρησης από τον διοικητή, ο Χρ. Κατσώτης θύμισε ότι το ΚΚΕ ήταν και είναι κάθετα αντίθετο στη μετατροπή της σε «ανεξάρτητη αρχή», τονίζοντας ότι παραμένει υποβαθμισμένη, απαξιωμένη και υποστελεχωμένη, ότι λειτουργεί με βάση τις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων.

Σημείωσε ότι η υποβάθμιση της Επιθεώρησης έρχεται μέσα από τους ψηφισμένους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης, φέρνοντας ως παραδείγματα την εργασία την έκτη μέρα της βδομάδας αλλά και την ψηφιακή κάρτα, για τα οποία η κυβέρνηση νομοθέτησε αντεργατικές διατάξεις, στηρίζοντας την αυθαιρεσία των εργοδοτών και χτυπώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων. «Ποιος ο ρόλος της Επιθεώρησης», επισήμανε, «όταν εργάζονται άνθρωποι 70 και 75 ετών σε βαριές δουλειές γιατί δεν τους φτάνει η σύνταξη; Πώς προστατεύεται η υγεία των εργαζομένων που αναγκάζονται να δουλεύουν 13 ώρες ημερησίως σε δύο ή και περισσότερους εργοδότες για να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς που παίρνουν;».

Ο Χρήστος Κατσώτης, επικαλούμενος στοιχεία της Επιθεώρησης Εργασίας, κατήγγειλε πως το 2023 αναγγέλθηκαν 14.920 εργατικά «ατυχήματα», σημειώνοντας νέο ρεκόρ από το 2000, το πρώτο έτος που έγινε ολοκληρωμένη καταγραφή. Από το σύνολο των εργατικών «ατυχημάτων», τα 108 ήταν θανατηφόρα, δηλαδή, εξήγησε, μετράμε έναν νεκρό εργάτη κάθε τρεις μέρες, χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτά τα στοιχεία τα «ατυχήματα» στα ορυχεία και τον κλάδο των ναυτεργατών.

Επίσης, δεν περιλαμβάνονται οι θάνατοι από τις επαγγελματικές ασθένειες, οι οποίες στη χώρα μας δεν καταγράφονται, με αποτέλεσμα ανάλογα περιστατικά από το 2010 να είναι μηδενικά.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στην τραγική υποστελέχωση της Επιθεώρησης Εργασίας, η οποία καταγράφεται στα επίσημα στοιχεία: Το 2023 ο αριθμός των επιχειρήσεων ήταν 298.255 και οι εργαζόμενοι 2.296.845.

Την ίδια χρονιά οι επιθεωρητές Εργασίας ήταν 408 και οι επιθεωρητές ασφάλειας και υγιεινής 243, δηλαδή, εξήγησε σε κάθε επιθεωρητή εργασίας αναλογούν 731 επιχειρήσεις και 5.630 εργαζόμενοι, ενώ σε κάθε επιθεωρητή ασφάλειας και υγείας αντιστοιχούν 1.227 επιχειρήσεις και 9.450 εργαζόμενοι!

Το πρόβλημα της υποστελέχωσης, συνέχισε, είναι δομικό, γιατί εκτός των τραγικών κενών, ο ίδιος οργανισμός δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτείται άμεσα η αύξηση των οργανικών θέσεων για την κάλυψη των αναγκών, αλλιώς είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να κλείσουν τμήματα.

Μάλιστα, κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής πίνακα με συγκεκριμένες υπηρεσίες που είναι υποστελεχωμένες, ενδεικτικό της ταξικής πολιτικής που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Σε τμήματα της Επιθεώρησης στην Κορινθία, στο Ρέθυμνο, στην Κεφαλονιά, στη Θεσπρωτία, στα Γρεβενά, στη Λαυρεωτική, στη Ζάκυνθο και την Ανδρο, υπάρχει μόλις ένας επιθεωρητής, που σε πολλές περιπτώσεις είναι και ο μοναδικός υπάλληλος.

Στη Ρόδο δεν υπάρχει καν τμήμα ασφάλειας και υγιεινής, στη Σύρο δεν υπάρχει επιθεωρητής με την ειδικότητα του ναυπηγού κι ενώ στο νησί λειτουργεί ναυπηγείο, στην Ελευσίνα, που βρίσκεται στη μεγάλη βιομηχανική ζώνη της Δυτικής Αττικής και του Θριάσιου, υπάρχουν μόλις δύο επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και το εύλογο ερώτημα είναι «πώς θα παταχθεί η εργοδοτική ασυδοσία με αυτούς τους αριθμούς επιθεωρητών;».

«Η πολιτική στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού επιβάλλει την υποτυπώδη λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών, η οποία μάλιστα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τη χρήση της τεχνολογίας», επισήμανε χαρακτηριστικά ο Χρήστος Κατσώτης.

Αναφέρθηκε ακόμα στα κτιριακά προβλήματα της Επιθεώρησης, της οποίας οι κεντρικές υπηρεσίες είναι κατακερματισμένες, δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός και αυτοκίνητα, ενώ απαίτησε τη δικαίωση του αιτήματος των εργαζομένων να τους καταβληθεί το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, που τους το αρνείται πεισματικά η σημερινή αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επίσης, στελέχωση της νομικής υπηρεσίας, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ξεπάγωμα των τριετιών και καταβολή του 13ου και 14 μισθού. Καταλήγοντας, κάλεσε τους ίδιους τους εργαζόμενους να μαζικοποιήσουν τα σωματεία τους και να εντείνουν τον αγώνα τους για την ανατροπή της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής που τσακίζει τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.