ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Με τη διεθνιστική αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες οι λαοί μπορούν να νικήσουν!

Στα ΕΛΠΕ και στη Νομική Αθήνας βρέθηκαν οι συνδικαλιστές από την Παλαιστίνη, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ που συμμετέχουν στο 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»

Παρασκευή 20 Σεπτέμβρη 2024

Στη Νομική της Αθήνας
Με εργαζόμενους και φοιτητές είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν χτες, επισκεπτόμενοι χώρους δουλειάς και νεολαίας, οι ξένοι συνδικαλιστές που βρίσκονται στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Πιο συγκεκριμένα, οι συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες βρέθηκαν στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα και στη Νομική Σχολή, στο κέντρο της Αθήνας.

Στα ΕΛΠΕ οι Γάλλοι συνδικαλιστές

Τον πλούτο της πείρας των μαζικών απεργιακών αγώνων στη Γαλλία, το 2023, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μακρόν, ξεδίπλωσε ο Olivier Mateu, γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Μασσαλίας, σε εργαζόμενους στο τμήμα συντήρησης κατά τη χτεσινή περιοδεία του στα ΕΛΠΕ, στην Ελευσίνα, την οποία οργάνωσε το «Αγωνιστικό Μέτωπο Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ». Τον Olivier Mateu συνόδευε η Virginia Piazzolla, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Μασσαλίας.

«Αν θέλετε να συνεχίσουμε, θα πρέπει να κάνετε απεργία»

Σε ένα «σεμινάριο» ταξικής στάσης εξελίχθηκε τόσο η τοποθέτηση του Γάλλου συνδικαλιστή όσο και η συζήτηση που ακολούθησε, με τους εργαζόμενους να του κάνουν απανωτές ερωτήσεις για τη διάρκεια και το περιεχόμενο της απεργίας στη Γαλλία, τη συμμετοχή των εργαζομένων, τον τρόπο οργάνωσής της, τη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος και πολλά ακόμα.

Χαρακτηριστικό του μεγάλου ενδιαφέροντας που έδειξαν οι εργαζόμενοι είναι το ότι η συζήτηση τράβηξε τόσο πολύ σε μάκρος μέχρι που εξάντλησε το διάλειμμα, στη διάρκεια του οποίου έγινε η συγκέντρωση. Οι εργαζόμενοι έπρεπε πια να επιστρέψουν στα πόστα τους, με τον Olivier Mateu να τους λέει χαριτολογώντας: «Αν θέλετε να συνεχίσουμε, θα πρέπει να κάνετε απεργία»!

Από τη συνάντηση στα ΕΛΠΕ
Η επιτυχία της περιοδείας αυτής οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων είναι η προετοιμασία που είχε γίνει γι' αυτή από το «Αγωνιστικό Μέτωπο» αλλά και στο ότι τα μεγάλα γεγονότα, ιδιαίτερα όταν σε αυτά πρωταγωνιστές είναι οι εργαζόμενοι μιας χώρας, μπορούν και ξεπερνούν τα σύνορα ασκώντας επιδράσεις στους εργαζόμενους άλλων χωρών.

«Φυτέψαμε σπόρους για τους αγώνες του μέλλοντος»

«Η μυρωδιά είναι ίδια στα εργοστάσια της Γαλλίας και της Ελλάδας», σημείωσε αρχικά ο Γάλλος συνδικαλιστής, δείχνοντας την κοινότητα των προβλημάτων και των αιτιών τους και εκ μέρους των Γάλλων εργατών ευχαρίστησε για την αλληλεγγύη που δέχθηκαν από τους εργαζόμενους της Ελλάδας.

Μιλώντας ειδικότερα για τους εργαζόμενους στα διυλιστήρια, σημείωσε ότι οι εταιρείες βγάζουν δισεκατομμύρια κέρδη, όμως οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που δουλεύουν σε δύσκολες συνθήκες, αντιμέτωποι με «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, με χαμηλό μέσο όρο ζωής. Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση Μακρόν πέρασε έναν αντιασφαλιστικό νόμο που αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Αναφερόμενος σε ένα απ' ό,τι φαίνεται κοινό παραμύθι των απανταχού καπιταλιστών επισήμανε πως επιχειρήσεις και κυβερνήσεις κατηγορούσαν τους Γάλλους εργάτες ότι δεν είναι παραγωγικοί. Ομως, όταν απήργησαν, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είπαν ότι αυτοί οι μη αποδοτικοί εργάτες «έχουν γονατίσει τη Γαλλία». Από τον αγώνα αυτό «φυτέψαμε σπόρους για τους αγώνες του μέλλοντος».

«Τα κέρδη τους είναι ο καρπός της εργασίας μας»

Δεν έχουμε όλες τις λύσεις, τόνισε, όμως η δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα είναι στα χέρια κάθε εργαζόμενου και κάθε εργαζόμενης και αυτό δεν αφορά τον καθένα μας ατομικά αλλά όλους μαζί. Εμείς, είπε, παράγουμε τον πλούτο. Τα κέρδη τους είναι δικά μας. Είναι ο καρπός της εργασίας μας και θα πρέπει να πάνε στην Υγεία, στην Παιδεία, στις συγκοινωνίες, σε όλες τις ανάγκες του λαού.

Γι' αυτό υπάρχει ανάγκη οι εργαζόμενοι να οργανωθούμε. Να ματαιώσουμε τις προσπάθειες των εργοδοτών να μας διαιρέσουν, ενώ αυτοί τρώνε από το ίδιο χαβιάρι.

«Μας συντόνιζε η συνείδηση ότι είχαμε τον ίδιο εχθρό»

Η πρώτη ερώτηση αφορούσε τη συμμετοχή των εργαζομένων και τη διάρκεια των απεργιών στη Γαλλία. Η απεργία, απάντησε, κράτησε πολλές βδομάδες και συμμετείχαν εκατομμύρια εργαζόμενοι από πολλούς κλάδους. Κυβέρνηση και εργοδότες προσπάθησαν να τους διαιρέσουν σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, σε εργαζόμενους του ιδιωτικού και σε εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, σε εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων. Ομως δεν τα κατάφεραν και η απεργία είχε αντίκτυπο στην οικονομία.

Ως προς το πώς οργανώθηκε η απεργία ανέφερε ότι ζητήθηκε από τον κάθε κλάδο, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, να μπει στη μάχη. Ετσι, άλλοι κλάδοι έκαναν 24ωρες απεργίες, άλλοι 12ωρες, άλλοι έκαναν στάσεις εργασίας, άλλοι απεργούσαν συνεχόμενες μέρες και άλλοι ανά ορισμένα χρονικά διαστήματα.

Ακόμα ανέφερε ότι στη διάρκεια των απεργιών έγιναν διώξεις δεκάδων εργατών σε ό,τι αφορά την περιοχή του Εργατικού Κέντρου. Ομως, στηρίχθηκαν όλοι από το Εργατικό Κέντρο και επίσης κανείς δεν απολύθηκε ούτε ενώ απεργούσαν ούτε μετά τις απεργίες.

Στην ερώτηση τι ήταν αυτό που συντόνιζε τον αγώνα όλων αυτών των εργαζομένων η απάντησή του ήταν αυτές οι λίγες λέξεις: «Η συνείδηση ότι είχαμε τον ίδιο εχθρό».

Σκληρή μάχη και αλληλεγγύη

Φέρνοντας ένα παράδειγμα από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων ανέφερε ότι τον Οκτώβρη του 2022 έγινε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στα διυλιστήρια. Η εργοδοσία ζήτησε και προσπάθησαν να επιστρατεύσουν τους απεργούς. Σε επικοινωνία που είχε ο ίδιος με τον περιφερειάρχη, του τόνισε πως αν επιστρατευτεί έστω και ένας απεργός θα ...βάλουν φωτιά σε όλα τα διυλιστήρια, και κάτω από την αποφασιστική και ανυποχώρητη στάση τους, τελικά δεν επιστρατεύτηκε κανένας.

Ακόμα, για την αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε στη διάρκεια της απεργίας αυτής αναφέρθηκε ότι λόγω της απεργίας υπήρχε πρόβλημα με την παραγωγή ρεύματος και έτσι ξεκίνησαν να κόβουν το ρεύμα από τις φτωχογειτονιές. Το Εργατικό Κέντρο και άλλα συνδικάτα έκαναν παρεμβάσεις δίνοντας ξανά ρεύμα στα λαϊκά νοικοκυριά και έκοβαν το ρεύμα από τους πλούσιους.

Τι λείπει από τη Γαλλία για να κάνουν το επόμενο βήμα οι εργαζόμενοι, ήταν μια από τις τελευταίες ερωτήσεις που του έκαναν. Δεν λείπει μόνο ένα πράγμα, απάντησε. Λείπει μεταξύ άλλων η καθημερινή μάχη των ιδεών που δείχνουν ότι χρειάζεται πλήρης ρήξη με το σύστημα. Και συμπλήρωσε στη συνέχεια: «Λείπει μια κομμουνιστική οργάνωση για τους εργαζόμενους».

Στο πλαίσιο της επίσκεψής τους στο εργοστάσιο, οι Γάλλοι συνδικαλιστές συναντήθηκαν και με αντιπροσωπεία του ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου (ΠΣΕΕΠ).

Με φοιτητές στη Νομική ο Chris Smalls και η Suzan Salam

Το μήνυμα πως ο λαός της Παλαιστίνης δεν είναι μόνος, πως η διεθνιστική αλληλεγγύη και η πάλη ενάντια στο σύστημα που γεννά πολέμους και εκμετάλλευση είναι μονόιδρομος έστειλε και η συνάντηση στη Νομική της Αθήνας. Εκεί, εκλεγμένοι σε ΔΣ φοιτητικών συλλόγων συναντήθηκαν με την Suzan Tayseer Salam, πρόεδρο της Ενωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων της Ιερουσαλήμ, και τον Chris Smalls, ιδρυτή του Συνδικάτου Εργαζομένων της «Amazon» (Amazon Labor Union), από τις ΗΠΑ.

Εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων, τους συνδικαλιστές καλωσόρισε θερμά ο Αγγ. Θωμόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Τοπογράφων ΕΜΠ. Τους ενημέρωσε για τις δράσεις που ανέπτυξαν και συνεχίζουν να ξεδιπλώνουν φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη τη χώρα με τη συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών, σε κάθε σχολή, σε κάθε πόλη, εκφράζοντας πολύμορφα την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό. Τόνισε ότι και οι Ελληνες φοιτητές, συγκλονισμένοι από τις δολοφονίες μικρών παιδιών, καταδικάζουν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, απαιτούν να μην υπάρχει καμία εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο και αναφέρθηκε στη διεθνή διάσταση που πήρε αυτός ο αγώνας με κινητοποιήσεις σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Παράλληλα, μίλησε για την έκφραση αλληλεγγύης και τη στήριξη των Ελλήνων φοιτητών στους Παλαιστίνιους συμφοιτητές τους που σπουδάζουν στη χώρα μας και στις οικογένειές τους, πολλές από τις οποίες βρίσκονται στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη.

Ενημέρωσε επίσης τους ξένους συνδικαλιστές για τις μεγάλες κινητοποιήσεις των φοιτητών για το δικαίωμα στις σπουδές, τη συμπόρευσή τους με τους εργαζόμενους, δίπλα στους αγώνες τους, στα σωματεία τους, όπου χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης.

Θερμό χαιρετισμό εκ μέρους του Παλαιστινιακού λαού απηύθυνε η Suzan Tayseer Salam. Χαιρέτισε όλους εκείνους που στηρίζουν τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει πως δεν είναι μόνος και στάθηκε ειδικότερα στον αγώνα των φοιτητικών συλλόγων στην Ελλάδα. Σημείωσε πόσο καίριο είναι να προβάλλει η πραγματική εικόνα, ότι σκοτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι, γυναίκες και παιδιά, ότι στην Παλαιστίνη κανένας φοιτητής, κανένας μαθητής δεν πάει πανεπιστήμιο ή σχολείο. Εξέφρασε, τέλος, την ελπίδα ότι περισσότεροι άνθρωποι θα ενωθούν ώστε να τελειώσει αυτός ο πόλεμος που, όπως επισήμανε, εξαπλώνεται καθώς ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός έχουν στόχο να ελέγξουν τους λαούς, να έχουν κέρδη.

Ο Chris Smalls, καταδικάζοντας τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τόνισε ότι έχει μεγάλη σημασία η νέα γενιά να δείξει τον δρόμο πως είναι ένα καθήκον και ευθύνη που έχουν οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές στον χώρο τους προς τους συναδέλφους τους, την κοινωνία, τον εαυτό τους. Αναφέρθηκε στην ευθύνη και των ΗΠΑ που στηρίζουν και οπλίζουν το κράτος του Ισραήλ και ξεχώρισε τη σημασία, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη διαμαρτυρία, ο λαός της Παλαιστίνης να γνωρίζει ότι δεν είναι μόνος τους. Κάλεσε να γίνουμε η φωνή τους, να συνεχιστεί ο αγώνας μέχρι να τελειώσει οριστικά αυτός ο πόλεμος, για ελεύθερη Παλαιστίνη.

Οι εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων, σε μια συμβολική κίνηση, έδωσαν στους ξένους συνδικαλιστές αναμνηστικά με στιγμιότυπα από τους αγώνες τους.

Την αλληλεγγύη των εργαζομένων των ελληνικών ΑΕΙ στον λαό της Παλαιστίνης και τη στήριξη στους αγώνες των φοιτητών και των υπόλοιπων εργαζομένων εξέφρασε η Ν. Χρονοπούλου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού ΑΕΙ.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στη βιβλιοθήκη της Νομικής, στο πλαίσιο της οποίας οι δύο συνδικαλιστές ενημερώθηκαν για τη δράση των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στη συνεργασία του Πανεπιστημίου Αθήνας με την εταιρεία - δολοφόνο «Lockheed Martin».