Πενήντα χρόνια μεταπολίτευση, δηλαδή 50 χρόνια νόμιμο το ΚΚΕ, και μαζί και το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και ο «Ριζοσπάστης». Oι αγώνες των λαών αποδίδουν. Δύσκολη μάχη τόσο για μας όσο και παγκόσμια, με κατακτήσεις και με πισωγυρίσματα, με εξάρσεις, νίκες, επιτυχίες αλλά και λάθη, αγώνες γεμάτοι βιώματα και πολύτιμη πείρα. Αρκεί να σκύψεις και να την συλλέξεις σπυρί - σπυρί. Ο «Ριζοσπάστης» έχει, λοιπόν, γενέθλια. Εχει όμως, πίσω από αυτήν τη δεύτερη, νόμιμη ζωή του, πάνω από μισό αιώνα ακόμα ύπαρξης και δημιουργίας, με μικρές διακοπές. Σε πιάνει δέος, αν το σκεφτείς. Είτε παράνομος, είτε νόμιμος, είτε κρυμμένος μέσα στα ρούχα της δουλειάς, είτε αναρτημένος στο περίπτερο ή κρατημένος ψηλά, σαν σημαία, είτε, τέλος, στις μέρες μας σε ηλεκτρονική μορφή, παραμένει ένας πολύτιμος συμπαραστάτης στους καθημερινούς αγώνες του λαού μας. Παλιός συνεργάτης του κι εγώ, του εύχομαι να βρει τα μέσα και τις δυνάμεις να εξαπλωθεί ακόμα περισσότερο, και διαρκώς ανανεωμένος, στις συνειδήσεις των εργαζομένων και να γίνει - γιατί όχι; - η καθημερινή «καλημέρα» των κομμουνιστών σε μία αληθινή σοσιαλιστική δημοκρατία στη χώρα μας.