Η γλυκιά μελωδική φωνή της τζαζ και του έντεχνου, που έχει αναδυθεί τα τελευταία χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή, η φωνή της Νεφέλης Φασούλη, μας ταξίδεψε στον δικό της μουσικό κόσμο, έναν κόσμο γεμάτο συναισθηματισμό και ευαισθησία, το βράδυ της Πέμπτης στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων του Φεστιβάλ.

Ρεπερτόριο από τη δισκογραφία της, αλλά και γνωστά ελληνικά κομμάτια τραγουδήθηκαν από τους επισκέπτες της Σκηνής που συνόδευαν ρυθμικά την Νεφέλη. Με κάθε τραγούδι ο κόσμος δενόταν ακόμα περισσότερο...

Το χαρακτηριστικό «Ο Κόσμος σου», που την καθιέρωσε στο ευρύ κοινό, έκλεισε τη συναυλία, δημιουργώντας μια όμορφη ατμόσφαιρα απ' άκρη σ' άκρη της Σκηνής.

Στο σημείο αυτό τόνισε πόσο σπουδαίο είναι που τραγούδησε για τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ και ευχήθηκε να φτάσουμε τα 100, τα οποία όπως είπε λογικά θα τα προλάβει!

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τραγουδώντας μάλιστα ένα τραγούδι από την πολύπαθη περιοχή, σημειώνοντας τα εξής: «Αφού φωνάζω λευτεριά στην Παλαιστίνη όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, έκατσα και έψαξα για τη μουσική τους κι έτσι κόλλησα με ένα τραγούδι μιας Παλαιστίνιας τραγουδίστριας, το οποίο και θα το λέω μέχρι να μπορεί να το πει και η ίδια!».

Σε έναν χώρο όμορφων μουσικών πειραματισμών μετατράπηκε στη συνέχεια η Σκηνή, από τον Δημήτρη Μυστακίδη και τους μουσικούς που τον συνόδευαν.

Οι πρώτοι στίχοι που τραγουδά είναι του Διονύση Σαββόπουλου από τον «Μπάλλο» και η συνέχεια δίνεται με παραδοσιακά, ρεμπέτικα, δικά του παλιά και νέα τραγούδια.

Ο έντονος ηλεκτρικός ήχος μπερδεύεται με το βιολί, την τσαμπούνα και την κλασική κιθάρα που παίζει ο ίδιος, υπενθυμίζοντάς μας πόσο αριστοτεχνικά ξέρει να παντρεύει την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική.

«Τούτοι οι μπάτσοι που ήρθαν τώρα», ακούστηκε δυνατά σε πείσμα... γνωστού υπουργού, ενώ όλη η σκηνή έδωσε υπόσχεση ότι «δεν θα κάθεται καλά»!

Η αυλαία έπεσε με το «Τίποτα δεν πάει χαμένο» και τον Δημήτρη που - όπως είπε - έπαιξε πρώτη φορά στο 11ο Φεστιβάλ, να εύχεται να τα εκατοστήσει ο θεσμός! Οπως εξάλλου είχε σημειώσει και το βράδυ της Τετάρτης (συμμετέχοντας στο αφιέρωμα για «Τα παιδιά που δεν κάθονται καλά»): «Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ πέρα από κορυφαίο πολιτικό γεγονός είναι και κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός. Από πολύ μικρός που συμμετείχα στο Φεστιβάλ, με διαμόρφωσε και σαν προσωπικότητα. Βλέποντας το πώς στήνεται, με αλληλεγγύη και συντροφικότητα. Οφείλω να πω ότι με διαμόρφωσε σαν προσωπικότητα. Μεγάλο μπράβο σε όλα τα παιδιά».

Τη «σκυτάλη» πήραν οι Otra Rota Band. Ο Βασίλης Γεώργας στην κιθάρα και ο Δημήτρης Καραμάνης στο στεριανό λαούτο, μαζί με τον Μάριο Αδιάβαστο στα κρουστά και τον Διονύση και τον Λεωνίδα Καραμάνη στο βιολί και στα πνευστά αντίστοιχα, ερμηνεύοντας αγαπημένα έντεχνα τραγούδια ένωσαν το κοινό σε μια τεράστια αγκαλιά, στήνοντας ένα μοναδικό γλέντι μέχρι πρωίας...