Ο κομμουνιστής βουλευτής επισήμανε ότι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, θέτουν την ανάγκη της πρόσληψης προσωπικού, σύγχρονους συρμούς με σύγχρονα αμαξοστάσια και μηχανοστάσια και τέλος σύγχρονο και ασφαλές δίκτυο, καθώς μετά το έγκλημα των Τεμπών ακολούθησαν μία σειρά ατυχήματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Υπογράμμισε ότι η εικόνα του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ελλάδα είναι παρόμοια με εκείνη της ΕΕ, όπου τα συστήματα ασφαλείας λειτουργούν μόλις στο 14% του δικτύου των χωρών - μελών της ΕΕ, καταγράφονται σοβαρές καθυστερήσεις στην εφαρμογή του συστήματος ασφαλείας, η αυτόματη πέδηση ισχύει σε μόλις 4 χώρες, με αποτέλεσμα να αυξάνονται ραγδαία τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα.
Σημείωσε ακόμη ότι πάνω από το 50% του μειωμένου οργανογράμματος δεν καλύπτεται, αφού οι 117 προσλήψεις που ανακοίνωσε ο υπουργός και οι άλλες 100 που θα γίνουν εν ευθέτω χρόνω, είναι πολύ λίγες σε σχέση με τις ανάγκες. Επίσης, δεν καλύπτονται τα κενά που θα προκύψουν από τις συνταξιοδοτήσεις προσωπικού, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η υπερεντατικοποίηση των εργαζομένων, χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση, είτε είναι στον ΟΣΕ είτε είναι στην «Hellenic Train», η οποία μάλιστα παίρνει 65 εκατομμύρια επιδότηση κάθε χρόνο για τις λεγόμενες άγονες γραμμές.
«Τι θα γίνει με τον εκσυγχρονισμό των συρμών, τι θα γίνει με τον εκσυγχρονισμό των μηχανοστασίων, με την προμήθεια ανταλλακτικών, με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να τηρούν και οι συρμοί και τα μηχανοστάσια; Για όλα αυτά απολύτως τίποτα», είπε.
Στηλίτευσε την κυβέρνηση που κομπάζει για την εφαρμογή της περιβόητης σύμβασης 717 - με εξαίρεση το τμήμα στη Θεσσαλία που ακόμα αποκαθίσταται λόγω των ζημιών του «Ντάνιελ» - τονίζοντας ότι δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη, γιατί η σύμβαση ολοκληρώθηκε μετά από 15 χρόνια από την αρχική ημερομηνία και ενώ μεσολάβησε το πολύνεκρο έγκλημα στα Τέμπη. «Τι γίνεται με τις υπόλοιπες συμβάσεις για συστήματα ασφαλείας, που δεν έχουν ολοκληρωθεί ενώ είχαν ξεκινήσει το 2006 και το 2007, και θα έπρεπε να λειτουργούν τουλάχιστον από το 2010 κι όμως σήμερα, στο 2024, ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί;», ρώτησε απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση.
Ανέδειξε συνολικά τις προτεραιότητες της κυβέρνησης στον σιδηρόδρομο, σημειώνοντας πως «δεν θέλει να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες ανάγκες για ασφαλή μετακίνηση του λαού, αλλά θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων και να υλοποιήσει τους αμερικανοΝΑΤΟικούς και ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς για την ενίσχυση του ανατολικού άξονα της ΕΕ, στη Βόρεια Ελλάδα για τη μεταφορά εμπορευμάτων, Ενέργειας και πολεμικού υλικού».
Δεν είναι τίποτα άλλο, πρόσθεσε, παρά η υλοποίηση του ευρωπαϊκού διαδρόμου μεταφορών Βαλτική Θάλασσα - Μαύρη Θάλασσα - Αιγαίο Πέλαγος, γι' αυτό ενισχύονται τα έργα στη γραμμή Αλεξανδρούπολης - Ορμένου και Νέα Καρβάλη - Τοξότες, εμπλέκοντας ακόμα πιο βαθιά τη χώρα στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και καθιστώντας την Αλεξανδρούπολη στόχο αντιποίνων, ενώ δεν προβλέπεται καμία παρέμβαση για τη Νότια και Δυτική Ελλάδα.
Νωρίτερα, ο υπουργός Υποδομών - Μεταφορών επιχείρησε να παρουσιάσει μία εξειδικευμένη εικόνα σε σχέση με τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο σιδηροδρομικό δίκτυο, αναφέροντας ότι εξασφαλίζοντας πόρους από την ΕΕ, το Ταμείο Ανάκαμψης και άλλα προγράμματα, συνολικά διαθέτει 1,2 δισ. ευρώ για τον ΟΣΕ, ο οποίος θα μετασχηματιστεί σε νέο Οργανισμό που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, θα προσλάβει μάνατζερ και το έργο του θα εκτιμάται με βάση τους στόχους και τα οικονομικά αποτελέσματα.
Στη δευτερολογία του ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε ότι από τις παρεμβάσεις και εξηγήσεις του υπουργού αναδείχθηκε πως η κυβέρνηση στρέφεται στην ενίσχυση του βόρειου άξονα για την αποκόμιση κερδών από τη μεταφορά εμπορευμάτων, θυσιάζοντας την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για ασφαλή μεταφορά. Επίσης, η κυβέρνηση θα συνεχίσει την πολιτική της ΕΕ για «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών, αιτία που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών.
Τέλος, αναδείχθηκε για άλλη μία φορά το ζήτημα της επιλεξιμότητας έργων από την ΕΕ, που δεν δίνει προτεραιότητα και δεν χρηματοδοτεί έργα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής αλλά εκείνα που εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.