Η εδώ και χρόνια προβληματική κατάσταση του Παγκρήτιου Σταδίου αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι του παζλ που αφορά την εικόνα των περισσότερων αθλητικών εγκαταστάσεων στη χώρα. Μια εικόνα που παραμένει σε γενικές γραμμές η ίδια, παρά τις προσπάθειες των εκάστοτε κυβερνώντων διαχρονικά, όπως και της νυν κυβέρνησης της ΝΔ, να εξωραΐσουν την πραγματικότητα με φιέστες και τα περίφημα προγράμματα αναβάθμισης των εγκαταστάσεων.

Προγράμματα που φυσικά δεν είναι τίποτε άλλο από καθυστερημένες βελτιώσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια, αλλά τελικά εξαγγέλλονται όταν τα πράγματα ξεπεράσουν αρκετά τα όρια και η κατάσταση έχει γίνει επικίνδυνη για αθλητές και αθλούμενους.

Ταυτόχρονα, η όποια αναβάθμιση γίνεται με βασικό στόχο να ανοίξει ο δρόμος για το ξεπούλημα των εγκαταστάσεων στα επιχειρηματικά συμφέροντα, και όχι για την ουσιαστική χρήση για τις ανάγκες των σωματείων, των αθλητών και των αθλούμενων.

Η απαράδεκτη κατάσταση και τα προβλήματα του Παγκρήτιου Σταδίου αναδείχθηκαν για μια ακόμα φορά σε πρόσφατη Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή αυτήν τη βδομάδα ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης προς τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Σε αυτή μεταξύ άλλων γίνεται λόγος για το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει στη συντήρηση, στη λειτουργία και στην ασφάλεια στο Παγκρήτιο Στάδιο, μίας από τις «χρυσοπληρωμένες» από τον ελληνικό λαό Ολυμπιακές υποδομές. Παράλληλα γίνεται αναφορά στο νέο επικίνδυνο περιστατικό που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών απομάκρυνσης πάνελ από το στέγαστρο του ήδη ταλαιπωρημένου Παγκρήτιου Σταδίου, το οποίο πάνελ έπεσε πάνω στο τζάμι του Δημοτικού Γυμναστηρίου, στην ανατολική πλευρά του Σταδίου, με φανερό τον κίνδυνο σοβαρού ατυχήματος, καθώς το Δημοτικό Γυμναστήριο είναι χώρος πολυσύχναστος.

Το νέο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε εκείνο στις αρχές της χρονιάς, με την κατάρρευση τμήματος του στεγάστρου, που ξεκόλλησε λόγω δυνατών ανέμων. Στην άσχημη κατάσταση της υλικοτεχνικής υποδομής περιλαμβάνονται και τα προβλήματα στις παλαιωμένες γεννήτριες, οι οποίες δεν πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές, κ.λπ. Εξίσου προβληματική την ίδια στιγμή είναι η κατάσταση και σε άλλα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργικότητα του Παγκρήτιου, το οποίο αφέθηκε χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία πρόκειται για συμβασιούχους, αλλά και με ελλιπέστατη χρηματοδότηση, καθώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ η προγραμματική σύμβαση με την οποία η ΓΓΑ ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει 300.000 ευρώ στον δήμο για τη συντήρηση του Σταδίου (καθώς και άλλα 100.000 ευρώ για τη διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων και ακόμα 500.000 με την υπογραφή της σύμβασης).

Με όλη την παραπάνω κατάσταση, το Παγκρήτιο αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να φιλοξενήσει αγώνες πανελλαδικής και πανευρωπαϊκής εμβέλειας, ενώ η άδεια της προσωρινής λειτουργίας έληξε στις 30 Σεπτεμβρίου. Και όλα αυτά σε ένα στάδιο μιας πόλης όπως το Ηράκλειο, με ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες για τη χρήση των εγκαταστάσεων από πολλά σωματεία και δεκάδες αθλητές. Κάτι που όπως τονίζει το ΚΚΕ στην Ερώτηση προς τον υπουργό, καθιστά επιτακτική την ανάγκη να ληφθούν μέτρα για τη λειτουργία του.

Τα όσα συμβαίνουν (και) στην περίπτωση του Παγκρήτιου είναι ξεκάθαρα οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και στον τομέα του Αθλητισμού και της Φυσικής Αγωγής, που οδηγεί σε χρόνια εγκατάλειψη και υποβάθμιση των υποδομών από το κράτος, με τις πλάτες της περιφερειακής αρχής και των δημοτικών αρχών. Οι τελευταίες - όπως αποδείχθηκε και στην περίπτωση του Παγκρήτιου - ενώ γνωρίζουν τα προβλήματα δεν παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα, ή δεν διεκδικούν από το κράτος τούς απαραίτητους πόρους για τη συντήρηση, αντίθετα επιλέγουν να βάζουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί, κάτι που όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά συντηρεί μια επικίνδυνη κατάσταση.

Ετσι, οι αθλητικές υποδομές που φτιάχτηκαν με χρήματα του λαού, αντί να αποδοθούν σε αυτόν και στη νεολαία ασφαλείς και με όλες τις προϋποθέσεις για τη χρήση τους, ουσιαστικά και πρακτικά αφήνονται στη μοίρα τους. Και αφού η κατάσταση φτάσει στο «μη παρέκει» δίνονται βορά στους επενδυτές, ως ένα ακόμα πεδίο για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, αξιοποιώντας τις αθλητικές υποδομές για άλλες μπίζνες, επιβάλλοντας αντίτιμο χρήσης σε συλλόγους, αθλούμενους κ.λπ.