80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Υψώνουμε ανάστημα στον πόλεμο και στην ελληνική εμπλοκή
Τρίτη 22 Οχτώβρη 2024

Στον ιστορικό και ποτισμένο με το αίμα χιλιάδων κομμουνιστών και αγωνιστών λόφο του Μεζούρλου πραγματοποιήθηκε η συγκινητική εκδήλωση των ΤΟ Λάρισας ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για την 80ή επέτειο της Απελευθέρωσης της Λάρισας από τον ΕΛΑΣ.

Ογδόντα χρόνια μετά, τα διδάγματα του χτες παραμένουν επίκαιρα για τον λαό και τη νεολαία, που σήμερα βιώνουν την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή, την εμπλοκή της χώρας μας στο αιματοκύλισμα των λαών, βάζοντας πλάτη στα σχέδια του Ισραήλ, των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Δαμιανός Μπαλασούλης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΤΟ Λάρισας της ΚΝΕ. Στη συνέχεια έγινε ομιλία από την Μαρία Γαβαλά, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέα της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

Με το τέλος της ομιλίας ακολούθησε δρώμενο με τίτλο «5 δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, από τη μουσικοθεατρική ομάδα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σε σκηνοθετική επιμέλεια Δέσποινας Μπουνίτση.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό πρόγραμμα αφιερωμένο στο πολιτικό και αντάρτικο τραγούδι με τους μουσικούς Γιάννη Κατσανούλη, Δημήτρη Φωτίου, Ηλία Νικολαΐδη, Στέλιο Βαλδούμα, Δέσποινα Μαύρου και τον ηθοποιό Βασίλη Καρμίρη.


Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης κατατέθηκαν στεφάνια από την ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, τις ΤΟ Λάρισας της ΚΝΕ και την ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στην ομιλία της η Μαρία Γαβαλά τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Η προετοιμασία και η διεξαγωγή του ιμπεριαλιστικού πολέμου, και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, δεν αποβλέπει μόνο στην κατάκτηση σφαιρών επιρροής, σε αλλαγή συνόρων με διασπάσεις κρατών, έως και προσαρτήσεις.

Εμπεριέχει και την πρόληψη της ανόδου της ταξικής πάλης, ώστε να μη διακινδυνεύσει σε καμιά χώρα η αστική τάξη στον βαθμό που αντιμετωπίζει αποσταθεροποίηση, ως και βαθύ κλονισμό της εξουσίας της.

Εμπεριέχει την πρόληψη απέναντι στο ενδεχόμενο ο λαός να θελήσει να ζήσει αλλιώς, επιλέγοντας να ανατρέψει την αστική εξουσία, με αποκορύφωμα τις θυσίες και τα απερίγραπτα βάσανα που επιβάλλει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος.

Μήπως, σήμερα, τι είναι αυτό που συμβαίνει; Πώς το αστικό πολιτικό σύστημα προσπαθεί να συγκροτήσει δεύτερο πόλο ικανό και τη λαϊκή αγανάκτηση να ενσωματώνει αλλά και να προχωρά αναίμακτα τη βάρβαρη πολιτική. Γιατί παίρνονται μέτρα καταστολής; Γιατί ενισχύεται ο αυταρχισμός από τα σχολεία; Γιατί γίνονται πιο ασφυκτικά τα περιθώρια στους τόπους δουλειάς;

Γιατί προβάρονται υποτίθεται "νέα κοστούμια" στο μπλοκ των λεγόμενων ακροδεξιών δυνάμεων και σε όλο αυτό το φάσμα ως τα φασιστικά μορφώματα που έχουν απλά κρυφτεί στα λαγούμια τους;


Γιατί η ΕΕ μετατρέπει την οικονομία της σε πολεμική, ως νέο κερδοφόρο επενδυτικό πεδίο αυτοτελώς αλλά και στις χώρες της ανοικοδόμησης, μετά τον πόλεμο για τμήματα του κεφαλαίου;

Είναι γιατί σήμερα γενικεύεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στα δύο μεγάλα μέτωπα, με πολλά υπό ανάφλεξη ολόγυρα.

Είναι που σήμερα μια νέα οικονομική κρίση είναι ένα σοβαρό ενδεχόμενο και το σύστημα προετοιμάζεται.

Είναι που σήμερα ειδικά στη χώρα μας, επειδή υπάρχει ΚΚΕ - στρατηγικός αντίπαλος του συστήματος, της αστικής τάξης, γι' αυτό το σύστημα παίρνει μέτρα, θα πάρει κι άλλα.

Οργανώνουμε την πάλη μας κάθε μέρα, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας.

Παλεύουμε να ακουστεί δυνατά: Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο!

Να επιστρέψει η φρεγάτα από την Ερυθρά Θάλασσα.

Να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές που βρίσκονται στην πόλη.

Να φύγουν οι ΝΑΤΟικοί από την 110 Πτέρυγα Μάχης, να σταματήσει η διοίκηση της επιχείρησης EUFOR "Aspides" από την 1η Στρατιά».

Καταλήγοντας ανέφερε: «Το ΚΚΕ αναγνωρίζει την ευθύνη του, καθώς δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα σε διαλεκτική σχέση με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Ο αντίπαλος ποτέ δεν έκανε πίσω και δεν μας φέρθηκε φιλικά όταν κάναμε λάθη. Αντίθετα έβρισκε την ευκαιρία να μας επιτεθεί ακόμα πιο σκληρά για να μας αποτελειώσει.


Γι' αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός ότι στη σύγχρονη περίοδο το ΚΚΕ, χάρη στην Ιστορία του, στην ωρίμανσή του, στην αφοβία του να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, κατάφερε να ξεπεράσει τον πιο, ίσως, μεγάλο σκόπελο της μακρόχρονης ζωής του, τον σκόπελο της αντεπανάστασης του 1989 - '90, όταν δεκάδες αλλά κόμματα δυστυχώς δεν τα κατάφεραν.

Ο δρόμος που χαράζει το ΚΚΕ είναι η άμεση λύση. Είναι ο δρόμος του αγώνα για τον σοσιαλισμό.

Υπερασπιζόμαστε ανυποχώρητοι τα καθημερινά, άμεσα, οξυμένα προβλήματα του λαού, διεκδικούμε λύσεις για τις σύγχρονες ανάγκες του».