Είμαι η Μπότσα Ελένη, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλλιθέας που δραστηριοποιείται στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Είμαστε ένας σύλλογος πολλών χρόνων που προσπαθούμε μέσα από τη δράση μας στον σύλλογο να βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας σε αυτό που λέμε συλλογικός αγώνας για τα δίκια μας. Ανησυχούμε για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα της γειτονιάς μας και γι' αυτό μέσα από τις πρωτοβουλίες μας παίρνουμε θέση. Ζωντανεύουμε την πλατεία Χατζή, μια πλατεία τελείως εγκαταλειμμένη, με δράσεις για τα παιδιά (αποκριάτικες γιορτές, το γλέντι του συλλόγου μας) στο πλαίσιο της αλληλεγγύης μπροστά σε αυτές τις δύσκολες μέρες που βιώνουμε όλοι μας. Σταθήκαμε και θα ξανασταθούμε στο πλάι γειτόνων μας που το σπίτι τους πήγαν να το αρπάξουν τα γνωστά κοράκια. Αγωνιούμε για την κατάσταση των αθλητικών εγκαταστάσεων στην περιοχή μας, που φιλοξενούν πολλά παιδιά της γειτονιάς μας και όχι μόνο, όπως αυτή του κολυμβητηρίου της Λιμνοπούλας που είχε αποκολληθεί το πάνελ και αιωρούνταν πάνω από την πισίνα. Πήραμε θέση δίπλα στο Εργατικό Κέντρο που το ανέδειξε. Σηκώσαμε το ζήτημα του αλσυλλίου στην περιοχή μας (μοναδική πηγή οξυγόνου) και την προστασία του, σε συντονισμό με τους συλλόγους των Καρδαμιτσίων, των Μαρμάρων και της Ολυμπιάδας, όπου καταθέσαμε και ερώτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο με τη στήριξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Καταλαβαίνουμε ότι εμπόδιο για να γίνουν αυτά είναι ότι τα λεφτά δεν πηγαίνουν για τις ανάγκες μας.
Στον σύλλογό μας δραστηριοποιούνται πολλές γυναίκες όλων των ηλικιών, εργαζόμενες, μητέρες, συνταξιούχοι, στη χορωδία μας, στα χορευτικά μας, στις αθλητικές μας δράσεις. Θεωρούμε χρέος προς αυτές να αναδείξουμε τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν στη δουλειά τους, στα παιδιά τους, στη φροντίδα των ηλικιωμένων λόγω της ανύπαρκτης κρατικής στήριξης, γι' αυτό και στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας προβάλαμε την ταινία «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι».
Παρακολουθούμε τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες του Εργατικού Κέντρου και των σωματείων του πάνω στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε δυνάμεις όπως για τα ζητήματα Υγείας, μιας και στην περιοχή μας έχουμε το νοσοκομείο «Χατζηκώστα», που όλο και οι υπηρεσίες του απαξιώνονται.
Επίσης απέναντι στη φρικαλεότητα των δυο πολέμων δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς, πόσο μάλλον τώρα που η Ελλάδα είναι μπλεγμένη με τα μπούνια. Εχει γεμίσει βάσεις, όπως και εδώ στην περιοχή μας με την αεροπορική βάση του Ακτίου, όπου κάθε χρόνο συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις. Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αλλά και πολλή όρεξη να παρέμβουμε και εμείς μαζί με το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα για τη ζωή που μας αξίζει.