«Ενας νέος εθνικός στόχος, θα έλεγα - αντίστοιχος με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ τη δεκαετία του '70, την ένταξη στην Ευρωζώνη τη δεκαετία του '90 ή την έξοδο από τα μνημόνια τη δεκαετία του 2010 - οφείλει να είναι σήμερα η αναστροφή της πραγματικής αυτής απόκλισης με την ΕΕ». «Η χώρα μας κινείται με μεγάλη ταχύτητα για να μπορέσει να πετύχει αυτή τη σύγκλιση με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, η οποία αποτελεί το κεντρικό ζητούμενο της χώρας και τον βασικό στόχο της δεύτερης κυβερνητικής τετραετίας». «Μάντεψε ποιος» θα μπορούσε να είναι οι παραπάνω φράσεις... Η μία είναι από την ομιλία Τσίπρα στην πρόσφατη εκδήλωση στον Πειραιά, και η δεύτερη από την ομιλία Μητσοτάκη μια μέρα πριν, στην παρουσίαση για τον «παραγωγικό μετασχηματισμό». Να λοιπόν πώς οι νέοι «εθνικοί» στόχοι του κεφαλαίου, αυτοί της ακόμη πιο αποφασιστικής «σύγκλισης» με την ΕΕ της άγριας εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των εκατομμυρίων φτωχών, δίνουν την «παρτιτούρα» για τα «βιολιά» του αστικού πολιτικού συστήματος, που βαράνε στον ίδιο σκοπό. Να και πόσο «χάος» χωρίζει τη ΝΔ και τους λοιπούς από τα δήθεν «προοδευτικά μέτωπα» της χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας - αυτά που «ξέθαψε» ο Τσίπρας, μαζί με κάτι σκιάχτρα της ακροδεξιάς, που τα είχε στο ντουλάπι απ' όταν συγκυβερνούσε μαζί της. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι η ελπίδα για τον λαό δεν βρίσκεται στα «εθνικά» οράματα του κεφαλαίου που υλοποιούν τα αστικά κόμματα τσακίζοντας τη ζωή του, αλλά σε σύγκρουση μαζί τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αυτό ξορκίζουν κι αυτό πρέπει να δυναμώσει.