Ο δε Λευκός Οίκος, λίγο πριν ο Κύπριος Πρόεδρος γίνει δεκτός στο Οβάλ Γραφείο μετά από 28 ολόκληρα χρόνια, επισήμαινε επίσης ότι «βασιζόμενοι στον επιτυχημένο εναρκτήριο Στρατηγικό Διάλογο ΗΠΑ-Κυπριακής Δημοκρατίας, που ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου, οι ηγέτες θα συζητήσουν μια σειρά παγκόσμιων θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής ασφάλειας και συνεργασίας, των γεγονότων στη Μέση Ανατολή και της συνεχιζόμενης ισχυρής υποστήριξης στην Ουκρανία η οποία αμύνεται ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα», προσθέτοντας ότι ο Μπάιντεν «θα επαναλάβει την υποστήριξη των ΗΠΑ για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα για όλους τους Κυπρίους».

Ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, είπε ότι η συνάντηση πραγματοποιείται σε μια περίοδο που «οι διμερείς σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας και ΗΠΑ χαρακτηρίζονται εξαιρετικές», ενώ ο ΥΠΕΞ, Κωνσταντίνος Κόμπος, τόνισε ότι «κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες την πολιτική τους την χαράσσουν σε βάθος χρόνου» και ότι ξεχωρίζουν την Κύπρο ως ένα από τα «σταθερά σημεία αναφοράς στην περιοχή» που θέλουν να έχουν.

Στο μεταξύ, χαρακτηριστικά της βαθύτερης εμπλοκής στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό που δρομολογείται για την Κύπρο είναι και δημοσιεύματα με βάση τα οποία ο Μπάιντεν θα μετέφερε το «ενδιαφέρον των ΗΠΑ» για τη στρατιωτική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στο Μαρί.

Τέλος, σχολιάζοντας σενάρια περί απόδοσης στη Λευκωσία καθεστώτος σημαντικού μη ΝΑΤΟικού συμμάχου των ΗΠΑ, ο υπεύθυνος εξωτερικής πολιτικής του τουρκικού αντιπολιτευόμενου, κεμαλικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος CHP, Ναμίκ Ταν, επέκρινε την «προθυμία» της κυβέρνησης Ερντογάν «να λειτουργήσει ως προστάτης της Χαμάς και εκπρόσωπος της Χεζμπολάχ» επειδή «παρέχει στην Ελλάδα και στην "ελληνοκυπριακή διοίκηση της νότιας Κύπρου" (σ.σ. όπως οι Τούρκοι αποκαλούν την κυπριακή κυβέρνηση) ευκαιρίες που αναζητούσαν, και αναγκάζει τις ΗΠΑ και την ΕΕ να επανεξετάσουν τις πολιτικές τους στην Ανατολική Μεσόγειο».

Στις «διαρκώς αναβαθμιζόμενες στρατηγικές σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ», οι οποίες «βρίσκονται ιστορικά στο υψηλότερο σημείο τους», εστίασε ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας, αρθρογραφώντας στο mononews.gr, τονίζοντας ότι «η διεύρυνση του αμυντικού αποτυπώματος των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, τόσο επί προεδρίας Τραμπ όσο και επί προεδρίας Μπάιντεν, απέδειξε στην πράξη τη μεγάλη γεωπολιτική σημασία της χώρας μας για την Ασφάλεια στη Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη».

Χαρακτήρισε, δε, «αποκορύφωμα της άνθησης των στρατηγικών διμερών μας σχέσεων» τις «Συμφωνίες Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA)», τις επικαιροποιήσεις δηλαδή της Συμφωνίας για τις Βάσεις, οι οποίες συζητήθηκαν εκτενώς επί ΣΥΡΙΖΑ για να καταληχθούν επί ΝΔ. Πρόσθεσε ότι «η νέα σελίδα στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις τα τελευταία χρόνια αποτυπώνεται επίσης στον Στρατηγικό Διάλογο με τις ΗΠΑ», ο οποίος ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζεται επί ΝΔ.

Σημειώνοντας, παραπέρα, ότι «η διμερής μας σχέση με τις ΗΠΑ εδράζεται στη βάση κοινών αρχών και αξιών, πέρα από πρόσωπα και κόμματα», υπογράμμισε εκ μέρους της ντόπιας αστικής τάξης ότι στην ελληνική κυβέρνηση «προσβλέπουμε στη συνεργασία με τον στρατηγικό μας εταίρο για τη συνέχιση της αμυντικής συνεργασίας μας και την περαιτέρω εμβάθυνσή της».

Πουλώντας, άλλωστε, την αξία της χώρας για τα ευρωατλαντικά σχέδια, εστίασε στη «γεωστρατηγική σημασία της Αλεξανδρούπολης για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Θράκη αποτελεί πλέον ζωτικό αμυντικό κόμβο για τη Συμμαχία και μπορεί να επιτελέσει τον ρόλο της ως κρίσιμο ενεργειακό σταυροδρόμι για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», πρόσθεσε, ενώ αυτές τις μέρες έπιασαν στον ακριτικό λιμένα άλλα δυο καράβια του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο μεταφοράς πολεμικού του υλικού στην Ανατολική Ευρώπη.

Επιπρόσθετα, ο υπουργός χαρακτήρισε ως «μια άλλη σημαντική ψηφίδα σε αυτό το μωσαϊκό» εμπλοκής τις «κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στις οποίες λαμβάνουν μέρος οι Ενοπλες Δυνάμεις των κρατών μας στο πλαίσιο των συμμαχικών δραστηριοτήτων», αναφέροντας για παράδειγμα τη «RAMSTEIN FLAG 2024», η οποία διεξήχθη πρόσφατα στη χώρα μας, επιμένοντας ο ίδιος στη «σημασία της διαλειτουργικότητας για την ενίσχυση της περιφερειακής αμυντικής συνεργασίας», την ώρα που οι λαοί της περιοχής βουλιάζουν στην ανασφάλεια από τη γενίκευση της φωτιάς του πολέμου, λόγω ακριβώς αυτών των σχεδιασμών που πλασάρει ως εγγύηση η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα και μορφώματα.

Στο μεταξύ, αποκαλυπτικός ήταν ο Δένδιας και για τον χαρακτήρα των προγραμματισμένων εξοπλισμών, των χρυσοπληρωμένων από τον λαό, λέγοντας ότι «η ακόμη μεγαλύτερη συνεργασία σε αυτήν την κατεύθυνση για τον εκσυγχρονισμό του αμυντικού υλικού όλων των κλάδων των Ενόπλων μας Δυνάμεων, μέσω διακρατικών συμφωνιών, είναι προς το συμφέρον και των ΗΠΑ», εννοώντας ότι το ελληνικό οπλοστάσιο προστίθεται και βασικά υπάγεται στο αμερικανοΝΑΤΟικό. Εξ ου και πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα αποτελεί σταθερό σύμμαχό τους στην περιοχή και το να διαθέτει τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα προκειμένου να αντιμετωπίσει οιαδήποτε απειλή, συμβάλλει στην υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής μας σχέσης».

Αλλωστε, τονίζοντας πόσο «πολύτιμη είναι επίσης η συνεργασία μας εντός των Διεθνών Οργανισμών, όπως και στο πλαίσιο πολυμερών αμυντικών σχημάτων» (βλ. ΝΑΤΟ), έβαλε ως φιλοδοξία της Αθήνας η «συνεργασία» αυτή «να ενισχυθεί περαιτέρω», καταλήγοντας ότι «οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται σήμερα σε ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο και εδράζονται σε σταθερά θεμέλια», «ευελπιστώντας» παράλληλα «ότι ανεξαρτήτως της επιλογής του αμερικανικού λαού στις επικείμενες εκλογές, οι σχέσεις μας θα παραμείνουν ισχυρές, επ' αμοιβαία ωφέλεια των κρατών μας».