Στις 28 Φλεβάρη 2023 γίνεται το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα, το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Ακολουθεί ένα πανελλαδικό ξέσπασμα του λαού και της νεολαίας, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι πυκνώνουν τις γραμμές των σωματείων, συμμετέχουν μαζικά σε ογκώδη συλλαλητήρια και απεργίες.

Το ΠΑΜΕ βάζει τη σφραγίδα του, και το κίνημα με σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο ακυρώνοντας τις προσπάθειες «κουκουλώματος» και συγκάλυψης, εξουδετέρωσης της δίκαιης λαϊκής οργής.

Μόλις λίγες μέρες πριν, άλλωστε, στις 7 Φλεβάρη, οι συνδικαλιστές στον Σιδηρόδρομο που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (ΔΕΣΚ) είχαν προειδοποιήσει: «Οσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας για την ασφαλή λειτουργία και κυκλοφορία των τρένων, τα ατυχήματα δεν έχουν τελειωμό. Είναι πλέον εξοργιστικό αυτά να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να μην παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο (...) Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».

Στις 2 Μάρτη ξεκινούν απεργία οι σιδηροδρομικοί, ενώ το Εργατικό Κέντρο Πειραιά αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και καλεί σε κινητοποίηση την ίδια μέρα έξω από τα γραφεία της «Hellenic Train». Στο κάλεσμα ανταποκρίνονται πλήθος συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενώ ξετυλίγονται κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα.

Το ΠΑΜΕ, καλώντας στις κινητοποιήσεις, ξεκαθαρίζει: «Ούτε δυστύχημα ούτε ατύχημα. Προδιαγεγραμμένο και διαρκές έγκλημα...».

Στις 8 Μάρτη πραγματοποιείται πανελλαδική πανεργατική απεργία παρά την άρνηση της θλιβερής ηγεσίας της ΓΣΕΕ να την προκηρύξει για τον ιδιωτικό τομέα. Η δικαιολογία που χρησιμοποίησε για να αρνηθεί ήταν γιατί μία μέρα μετά ξεκινούσε το 38ο Συνέδριό της, κάτι που, όπως ισχυρίζονται, «αφενός δεν βοηθά στην ενεργή εμπλοκή της, αφετέρου οι "καλοθελητές" κάθε απόφαση θα την ενέτασσαν σε εκλογικές σκοπιμότητες ή σε συνδικαλιστική υποκρισία»!

Η απεργία πραγματοποιείται με αποφάσεις άνω των 30 Εργατικών Κέντρων και 20 Ομοσπονδιών του ιδιωτικού τομέα, εκατοντάδες αποφάσεις συνδικάτων, και με απόφαση που πήρε η ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των Ομοσπονδιών και των σωματείων του δημόσιου τομέα, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της στην αρχή αρνιόταν.

«Τετάρτη 8 Μάρτη, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Για να μην περάσει η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Για σύγχρονες - ασφαλείς - φτηνές μαζικές μεταφορές για τον λαό, κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους. Τα κέρδη τους - οι νεκροί μας», είναι το κάλεσμα του ΠΑΜΕ.

Οι απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα μετατρέπονται σε μια λαοθάλασσα οργής και αγώνα.

Στις 16 Μάρτη πραγματοποιείται η επόμενη μεγάλη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση. Το ΠΑΜΕ βγαίνει και πάλι μπροστά, καλώντας όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να την προετοιμάσουν αξιοποιώντας «κάθε δευτερόλεπτο, να κάνουν τη νύχτα μέρα για να φτάσουν σε κάθε χώρο δουλειάς, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα λιμάνια, στα εμπορομάγαζα, στα ξενοδοχεία». Και η απεργία γίνεται ένα «παλλαϊκό ηφαίστειο αγώνα» που «η φωνή των νεκρών της δολοφονίας στα τρένα να ακουστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας!».