Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Και δω στη Ρόδο, και σε όλη την Ελλάδα, ένα μήνυμα μεταφέρουμε: Τώρα είναι η ώρα της μάχης και όχι της αναμονής. Τώρα είναι η ώρα της αποφασιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ για να δυναμώσει η ελπίδα ότι μπορούμε και θα τα καταφέρουμε να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας.

Συναντιόμαστε σε μια περίοδο πυκνών πολιτικών εξελίξεων, με τα λαϊκά προβλήματα να οξύνονται, ενώ τα κέρδη κάποιων λίγων επιχειρηματικών ομίλων να εκτοξεύονται.

Αυτή είναι η πραγματικότητα κι ας προσπαθεί η κυβέρνηση της ΝΔ να την αναποδογυρίσει, μιλώντας για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και τη δήθεν λαϊκή ευημερία.

Συναντιόμαστε, όμως, και σε μια περίοδο που τα όπλα των ιμπεριαλιστών έχουν βγει από τα «θηκάρια» διεθνώς και βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας μας στους δύο πολέμους που μαίνονται στη γειτονιά μας, με τη Ρόδο να βρίσκεται στο σταυροδρόμι των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών.

Ολα αυτά, βέβαια, δεν είναι καθόλου άσχετα μεταξύ τους, αντίθετα είναι απολύτως αλληλένδετα.

Το ένα είναι συνέχεια του άλλου και όλα μαζί συνθέτουν την «αλυσίδα» αυτού του συστήματος, αυτού του κράτους, αυτής της εξουσίας, που κρατά ασφυκτικά δεμένο τον λαό και τη νεολαία και τον εμποδίζει να ζει απολαμβάνοντας σύγχρονες ανάγκες στο ύψος των δυνατοτήτων που προσφέρουν σήμερα η ανθρώπινη πρόοδος, η τεχνολογία και η επιστήμη.

Μόνο να σκεφτούμε το εξής: Στα χρόνια της σχεδόν δεκαετούς καπιταλιστικής κρίσης, πεινούσαν οι άνεργοι, αυτοί που δεν είχαν δουλειά.

Σήμερα, στα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ακόμα και αυτοί που εργάζονται - και μάλιστα πολύ σκληρά και για πάρα πολλές ώρες - δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να καλύψουν τις ανάγκες τους, ακόμα και τις πιο βασικές, όπως είναι η στέγαση, οι λογαριασμοί του ρεύματος και η αγορά των απαραίτητων ειδών για τη διαβίωση.

Αυτή η σκληρή καθημερινότητα δεν έχει να κάνει με την ανικανότητα μιας κυβέρνησης, ενός πρωθυπουργού, προφανώς υπάρχουν και τέτοιες πλευρές, αλλά αφορά, από τη μια, στην «ικανότητα» μιας κυβέρνησης να «τρέχει» τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, να εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση στον λαό και, από την άλλη, μιας βολικής αντιπολίτευσης να «κρατάει τα μπόσικα» και να στηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης.

Κυρίως, όμως, έχει να κάνει με την «ικανότητα» ενός βάρβαρου συστήματος να δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα αδιέξοδα στη ζωή του λαού.

Στο νησί σας, στη Ρόδο και στο «τουριστικό θαύμα» που διαφημίζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που δημιουργεί στον λαό αυτή η βάρβαρη πολιτική γίνονται όλο και πιο ορατά.

Δείτε τη μία πλευρά της αντίφασης: Τα δικά τους στοιχεία λένε πως οι διεθνείς αφίξεις αναμένεται φέτος να ξεπεράσουν τα 3 εκατομμύρια, χωρίς να συνυπολογίζονται εδώ η κρουαζιέρα και οι επισκέπτες από την Τουρκία, μετά την πρόσφατη συμφωνία.

Οι δικές τους μελέτες λένε πως τα έσοδα, αν δεν έχουν ξεπεράσει, σίγουρα αγγίζουν τα 2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων βέβαια η μερίδα του λέοντος αφορά τους μεγαλοξενοδόχους, τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία.

Σαράντα χιλιάδες είναι - πάλι με τα δικά τους στοιχεία - οι εποχικοί εργαζόμενοι στη Ρόδο. Και πάλι δεν φτάνουν να καλύψουν τέτοια μεγέθη. Να γιατί όταν αρχίζει η τουριστική σεζόν αδειάζουν τα σχολεία από μαθητές λαϊκών οικογενειών!

Να γιατί το κράτος του κεφαλαίου, που υψώνει φράχτες και κυνηγά τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, στα σύνορα και στη θάλασσα, ταυτόχρονα παίρνει μέτρα για να εξασφαλίζει φτηνό εργατικό δυναμικό στη μεγαλοεργοδοσία, με διακρατικές συμβάσεις, αξιοποιώντας το αντιδραστικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πάμε τώρα και στην άλλη πλευρά, αυτή που ενδιαφέρει εμάς.

Ποιο είναι το αντίκρισμα αυτής της τεράστιας τουριστικής ανάπτυξης για τους εποχιακούς εργαζόμενους στον κλάδο;

Τα ξέρετε, τα ζείτε: Σκληρή δουλειά ως την εξάντληση, κατά κανόνα χωρίς ρεπό και 8ωρο, για λίγους μήνες, και στη συνέχεια στην ανεργία.

Συνολικό εισόδημα 8 με 9 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο στην καλύτερη και 100 ένσημα τον χρόνο. Που σημαίνει ότι για να βγει ένας ξενοδοχοϋπάλληλος σε πλήρη σύνταξη, με όσα ισχύουν σήμερα, θέλει γύρω στα 60 χρόνια δουλειάς!

Οσο για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς; Ακούγεται έτσι κι αλλιώς σαν ανέκδοτο όταν οι εργαζόμενοι δουλεύουν τόσες ώρες χωρίς ξεκούραση σε μια δουλειά υψηλής έντασης!

Μια ματιά στα Επείγοντα του Νοσοκομείου της Ρόδου το καλοκαίρι, που κατακλύζονται από εργαζόμενους στον τουρισμό, αρκεί.

Αλλωστε ποιος ελέγχει ποιον;

Ποιος κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός ελέγχει ποιον μεγαλοεργοδότη για τις συνθήκες δουλειάς; Χώρια που το νομικό πλαίσιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εργοδοτών.

Ομως, αλήθεια, ποιο είναι το αντίκρισμα αυτής της τεράστιας τουριστικής ανάπτυξης συνολικά για τον λαό της Ρόδου;

Μήπως βελτιώθηκαν οι υποδομές;

Μήπως πάρθηκαν πρόσθετα μέτρα πολιτικής προστασίας σε έναν τόπο που βουλιάζει από τουρίστες;

Οι ελλείψεις και οι ανεπάρκειες, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, βγαίνουν ορμητικά στην επιφάνεια, όταν ξεσπά μια έκτακτη κρίση, όπως έγινε με τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές στο νησί, όταν φάνηκε ότι δεν υπήρξε κανένα σχέδιο εκκένωσης και μόλις η φωτιά έφτασε στα ξενοδοχεία, ο κόσμος έτρεξε για να σωθεί...

Ηταν η βοήθεια εργαζομένων και κατοίκων, με δική τους πρωτοβουλία, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να σωθεί κάπως η κατάσταση.

Τα κλειστά γήπεδα που άνοιξαν δεν είχαν ούτε μπουκάλι νερό να δώσουν, αλλά μέσα σε λίγες ώρες, κατακλύστηκαν από τη βοήθεια των ντόπιων, που έκαναν και σε αυτήν την περίπτωση πράξη το σύνθημα «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό»...

Οι πτήσεις φυσικά δεν σταμάτησαν να έρχονται, μην τυχόν και χαθεί κανένα ευρώ, αλλά δεν εξασφαλίστηκαν καν έκτακτες πτήσεις για όσους ήθελαν να φύγουν.

Και αυτό το χάλι παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση και τους «παπαγάλους» της ως δήθεν επιτυχία, ως η μεγαλύτερη εκκένωση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι οι ίδιοι που την προηγούμενη βδομάδα, όταν η κυβέρνηση ξυλοφόρτωνε στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας τους εποχικούς πυροσβέστες που διεκδικούν μονιμοποίηση και 12μηνη εργασία, τους ίδιους δηλαδή που χειροκροτούσε υποκριτικά μέσα στο καλοκαίρι, έλεγαν ότι δεν μπορούμε να πληρώνουμε πυροσβέστες μέσα στον χειμώνα για να «περιφέρονται»!!!

Και τα έλεγαν αυτά, όταν την ίδια στιγμή ήταν σε εξέλιξη, Νοέμβρη μήνα, πυρκαγιά στο Παγγαίο, τα έλεγαν αυτά ενώ έχανε τη ζωή του την ώρα της υπηρεσίας από ανατροπή του υπηρεσιακού οχήματος ένας πυροσβέστης στην Εύβοια, που προφανώς, σύμφωνα με αυτούς τους φωστήρες, «περιφερόταν» άσκοπα...

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που αντιμετωπίζει ως «κόστος» ακόμα και τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής!

Και επειδή κάποιοι, δήθεν αντιπολιτευόμενοι, επιμένουν να κρύβουν αυτήν την αλήθεια, που είναι και η ουσία των κατευθύνσεων της ΕΕ, και να μιλάνε μόνο για τις «ιδεοληψίες» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τους ρωτάμε: Στην Ισπανία, τι ιδεοληψίες έχει η αγαπημένη τους «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Σάντσεθ - του ΠΑΣΟΚ της Ισπανίας δηλαδή - που μαζί με τη «δεξιά» τοπική διοίκηση της Βαλένθια άφησαν τον λαό απροστάτευτο;

Και μάλιστα απέναντι σε ένα φαινόμενο που είχε προβλεφτεί και φτάσαμε να έχουμε πάνω από 200 νεκρούς και άγνωστο πόσους αγνοούμενους!

Και εκεί, αποκλειστικά και μόνο λόγω ανικανότητας και ιδεοληψιών έχουν αφήσει εδώ και τόσες μέρες τους πληγέντες να παλεύουν ουσιαστικά μόνοι τους με τις λάσπες, όπως ακριβώς έγινε και στη Θεσσαλία πέρσι με τον «Ντάνιελ»;

Δεν περιμένουμε, βέβαια, από όλους αυτούς και καμία σοβαρή απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα...

Ας δούμε, όμως, πώς μεταφράζεται το περιβόητο τουριστικό «θαύμα» της Ρόδου και σε άλλες πλευρές που καθορίζουν την ποιότητα ζωής του λαού του νησιού, όπως είναι, για παράδειγμα, η Παιδεία και η Υγεία.

Ποιο «θαύμα» ζουν οι μαθητές στα σχολεία του νησιού όταν είδαν τα σχολεία τους να συγχωνεύονται, ειδικότητες στα ΕΠΑΛ να καταργούνται, εξελίξεις που ευτυχώς ματαιώθηκαν κάτω από την παρέμβαση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών;

Δεν βλέπουν ότι τα σχολεία τους δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να λειτουργήσουν, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης με την κατάργηση των σχολικών επιτροπών;

Ποιο «θαύμα» ζουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι στο νησί που δεν βρίσκουν φτηνή στέγη;

Ολη η Ελλάδα διάβασε το καλοκαίρι για τον δάσκαλο στη Ρόδο που κοιμόταν στο αυτοκίνητό του...

Για να μην πούμε για τη φοιτητική στέγη, συνολικά για τα προβλήματα των φοιτητών που βλέπουν τις σχολές τους να εγκαταλείπονται και τις σπουδές τους να υποβαθμίζονται...

Ποιο «θαύμα» ζουν οι κάτοικοι του νησιού στον τομέα της Υγείας, με το νοσοκομείο το καλοκαίρι να εξυπηρετεί υπερδιπλάσιο πληθυσμό και όλα τα σοβαρά περιστατικά από τα γύρω νησιά, με περίπου 200 νοσηλευτές και 70 γιατρούς να λείπουν;

Αντίστοιχη φυσικά είναι η κατάσταση στα Κέντρα Υγείας, τα οποία δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σοβαρά περιστατικά, αφού η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, σε συνδυασμό και με την τραγική υποστελέχωση στο ΕΚΑΒ, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχουν χαθεί πολλές ανθρώπινες ζωές.

Ζωές που θα μπορούσαν να σωθούν αν υπήρχε Κέντρο Υγείας πλήρως στελεχωμένο, και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Ποιο «θαύμα» ζουν οι βιοπαλαιστές αγρότες της Ρόδου, που φέτος πραγματοποίησαν τις πιο μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις που έχουν γίνει στο νησί;

Δεν τους φτάνουν τα μεγάλα προβλήματα του υψηλού κόστους παραγωγής, των χαμηλών τιμών, της μείωσης των επιδοτήσεων, τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις μεγάλες καταστροφές στις καλλιέργειες.

Είναι χαρακτηριστικό πως στη Νότια Ρόδο οι αγρότες δεν έχουν σταγόνα νερό για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους.

Βέβαια, στην ίδια περιοχή, για τα μεγάλα ξενοδοχεία και τις πολυτελείς βίλες, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες κυβικά άριστης ποιότητας νερού για πισίνες, γκαζόν, καλλωπιστικά φυτά και τις ανάγκες χιλιάδων τουριστών.

Μάλιστα, σε χωριά στα οποία μετέτρεψαν τα αγροτικά δίκτυα άρδευσης σε μεικτά, σήμερα φτάσαμε στο σημείο ο δήμος Ρόδου να απαγορεύει στους αγρότες να ποτίσουν τα χωράφια τους από αυτά τα δίκτυα, διότι θέλουν όλο το νερό αποκλειστικά και μόνο για την τουριστική «βιομηχανία»!

Ουσιαστικά, με αυτήν την πολιτική στη διαχείριση νερού, αναγκάζουν τους αγρότες της Νότιας Ρόδου να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους.

Αυτή είναι η πολιτική τους, αυτός είναι ο στόχος τους και μόνο με τον κοινό αγώνα μας μπορούμε να τους εμποδίσουμε.

Είμαστε βέβαιοι ότι, παράλληλα με όλα τα παραπάνω που απασχολούν τους βιοπαλαιστές Ροδίτες, δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην ανατριχιάζει, να μη θλίβεται και να μην ανησυχεί από τις πολεμικές εικόνες που έχουν κατακλύσει πλέον την καθημερινότητά μας, οι οποίες βέβαια δεν έρχονται και από τόσο μακριά. Δίπλα μας είναι.

Ολη η ανθρωπότητα παρακολουθεί, εδώ και έναν χρόνο, τη γενικευμένη επίθεση, που έχει εξαπολύσει η δολοφονική μηχανή του ισραηλινού κράτους ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης.

Μέσα σε έναν χρόνο έχουμε 43.000 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες, τεράστιες υλικοτεχνικές καταστροφές.

Το Ισραήλ, που με τις πλάτες των ΗΠΑ και των άλλων Ευρωατλαντικών συμμάχων του, εδώ και δεκαετίες, έχει καταλάβει τα παλαιστινιακά εδάφη στα οποία θα έπρεπε να υπάρχει το κράτος της Παλαιστίνης, ενώ διατηρεί υπό κατοχή και εδάφη της Συρίας και του Λιβάνου, κάνει τα πάντα τους τελευταίους 13 μήνες για να προκαλέσει μια γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή.

Στον Λίβανο η αιματοχυσία, που προκαλεί το ισραηλινό κράτος, έχει κοστίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, ανάλογα και στη Συρία, ενώ και η νέα αεροπορική πυραυλική επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν τροφοδοτεί την κλιμάκωση και φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου, σε μια περιοχή που «καίγεται» στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Είναι πραγματικά ντροπή για τη χώρα μας η απροκάλυπτη στήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ, αλλά και η στάση των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που αναγνωρίζουν δήθεν «δικαίωμα αυτοάμυνας» στον κατακτητή και δολοφόνο.

Και τα μικρά παιδιά, πλέον, έχουν καταλάβει πόσο προσχηματική ήταν η επίκληση της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη 2023 για τη σφαγή που ακολούθησε.

Πραγματική αιτία για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, στην Ερυθρά Θάλασσα, δεν είναι άλλη από την επιδίωξη του Ισραήλ, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να βάλουν στο χέρι τις πρώτες ύλες, την Ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς των προϊόντων που χαράσσονται στην περιοχή, στον ανταγωνισμό τους και με άλλες αστικές τάξεις.

Και για να το πετύχουν αυτό, προϋπόθεση είναι να βγει από τη μέση ο Παλαιστινιακός λαός, να ενταφιαστεί οριστικά η προοπτική ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Ταυτόχρονα, έχει ξεπεράσει τα 2,5 χρόνια ο αιματηρός πόλεμος στην Ουκρανία, ανάμεσα στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και το αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, από τη μία, και στην καπιταλιστική Ρωσία με τους συμμάχους της από την άλλη.

Ολο και περισσότερα όπλα, όλο και πιο νέα, πιο δολοφονικά ρίχνονται στη μάχη κι από τις δύο πλευρές.

Γίνονται ακόμη και γυμνάσια για τη χρήση πυρηνικών όπλων, στα οποία συμμετέχει και η χώρα μας.

Και ο πόλεμος στην Ουκρανία επίσης γίνεται για το ποιος τελικά θα βάλει στο χέρι τις επιχειρήσεις, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, την εύφορη γη, τους πυρηνικούς σταθμούς, τις πρώτες ύλες, την εργατική δύναμη, την ΑΟΖ, όλα αυτά, δηλαδή, που στα 1991 με την ανατροπή του σοσιαλισμού έγιναν και πάλι εμπορεύματα!

Ετσι, δύο λαοί, ο ρωσικός και ο ουκρανικός, που μεγαλούργησαν ειρηνικά στο πλαίσιο της κοινής σοσιαλιστικής πατρίδας τους, σήμερα βρέθηκαν να αλληλοσκοτώνονται για τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων αφεντικών.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι «με τα μπούνια» μπλεγμένη στους δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία.

Σε αυτήν την απαράδεκτη πολιτική της έχει τη στήριξη και των άλλων κομμάτων, που ούτε κατά διάνοια δεν αμφισβητούν τις στρατηγικές «συμμαχικές» επιλογές της άρχουσας τάξης της χώρας με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Ισραήλ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ακριβώς επειδή αυτές οι συμμαχίες είναι «στρατηγικές», η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να διαταραχθούν όποιος και να βρεθεί τελικά στη θέση του Προέδρου των ΗΠΑ.

Αλλωστε, και κατά την προηγούμενη θητεία του Τραμπ, τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή, όσο και η κυβέρνηση της ΝΔ στη συνέχεια, πολύ πρόθυμα αναβάθμισαν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ και τον «διαβολικό» Πρόεδρό τους.

Δηλαδή, η χώρα μας θα συνεχίσει να αποτελεί τον δεδομένο σύμμαχο των ΗΠΑ, να παίζει τον ρόλο του πρωτοπαλίκαρου των επικίνδυνων ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή, που θα συνεχιστούν και με τον Τραμπ, που χτες εκλέχτηκε 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.

Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα αποτέλεσμα εχθρικό για τους λαούς όλου του κόσμου και για τον ίδιο τον αμερικανικό λαό.

Ακόμα και εκεί, όμως, όπως επιβεβαιώθηκε και κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στις ΗΠΑ, υπάρχουν διεργασίες, αναπτύσσονται νέοι μεγάλοι αγώνες, απεργιακοί και άλλοι, που αποτελούν και την πραγματική ελπίδα.

Πίσω από τη μεγάλη εμπλοκή της χώρας μας βρίσκονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του λαού μας.

Πρόσφατα, για παράδειγμα, ο κ. Μητσοτάκης υπέγραψε συμφωνία με τον Ζελένσκι για να στείλει κι άλλα όπλα και πυρομαχικά η Ελλάδα στον πόλεμο και για να ανοίξει ο δρόμος, ώστε η Ελλάδα να συμμετάσχει στην «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας.

Ποια Ελλάδα όμως; Μήπως θα συμμετάσχουν σε αυτήν την ανοικοδόμηση οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, ή οι αγρότες της Ρόδου;

Η Ελλάδα των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, των λεγόμενων «εθνικών εργολάβων» θα συμμετάσχει. Ολοι αυτοί, δηλαδή, που μαζί με τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους καπιταλιστές, πριν ακόμη τελειώσει ο πόλεμος, βιάζονται «να βάλουν το χέρι στο μέλι» της εκμετάλλευσης του λαού της Ουκρανίας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μετατρέπει τη χώρα μας σε «συνδετήρα» του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού ανάμεσα σε δύο «θερμές συγκρούσεις», κουβαλώντας το «λάδι» στη «φωτιά» των πολέμων της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής.

Αυτήν τη δουλειά κάνουν οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ελλάδα. Αυτό γίνεται και με την αποστολή πυρομαχικών και οπλικών συστημάτων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που υποτίθεται ο λαός πληρώνει για την άμυνα της χώρας. Αυτό γίνεται με τη συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους σχεδιασμούς των ΕυρωΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών.

Την ώρα που δήθεν «δεν υπάρχουν λεφτά» για τα σχολεία, το Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας της Ρόδου, η κάθε φρεγάτα που στέλνει η κυβέρνηση στην Ερυθρά Θάλασσα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και του Ισραήλ, κοστίζει μέχρι και μισό εκατομμύριο ευρώ τη μέρα!

Η Ελλάδα, που δεν μπορεί, όπως λένε, να έχει ανθρώπους μέσα στα δάση για να τα φροντίζουν και να εντοπίζουν έγκαιρα τις φωτιές, έχει αναλάβει, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, να περιπολεί στον εναέριο χώρο της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου, του Κοσόβου, της Βοσνίας, της Βουλγαρίας, με κάθε πτήση μαχητικού να κοστίζει 15 - 20 χιλιάδες ευρώ την ώρα!

Ολα τα παραπάνω εγκυμονούν μεγάλες περιπέτειες για τον λαό μας, μιας και στον πόλεμο πάντα υπάρχουν δύο πλευρές και η άλλη πλευρά απειλεί και με αντίποινα!

Κανένα «εθνικό συμφέρον» της Ελλάδας ή άλλης χώρας δεν δικαιολογεί τη σφαγή 17.000 παιδιών και άλλων τόσων γερόντων και γυναικών στην Παλαιστίνη.

Το «εθνικό συμφέρον», στο οποίο αναφέρεται η κυβέρνηση, είναι ταυτισμένο με τα συμφέροντα και τα κέρδη των εκμεταλλευτών του λαού μας.

Η επιδίωξη για αναβάθμιση του ρόλου των ελληνικών μονοπωλίων βρίσκεται πίσω από την πολύμορφη πολεμική εμπλοκή.

Η αστική τάξη της Ελλάδας, εκφράζοντας τη δική της επιθετικότητα για να ενισχύσει τη θέση της στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, συμμετέχει ενεργά στον πολεμικό σχεδιασμό του ευρωατλαντικού μπλοκ στην περιοχή.

Ταυτόχρονα, πάλι για να εξυπηρετήσει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα και επιδιώξεις, βάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού στο τραπέζι του παζαριού με την Τουρκία, που θα στηθεί ξανά την Παρασκευή, πάντα υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα, με την επίσκεψη του κ. Φιντάν.

Την επιχείρηση εφησυχασμού και τα περί «ήρεμων νερών» κουρελιάζουν κάθε τόσο τα επεισόδια στο Αιγαίο, όπως αυτό εδώ κοντά, στην Κάσο, τον Ιούλη, αλλά και η πρόσφατη απαράδεκτη τουρκική NAVTEX, που υποστηρίζει ότι η περιοχή μεταξύ Χίου και Λέσβου βρίσκεται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Αέρα στα πανιά των απαράδεκτων αυτών διεκδικήσεων δίνει ο ευρωατλαντικός σχεδιασμός στην περιοχή, αυτός που η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα παρουσιάζουν ως δήθεν «ασπίδα προστασίας».

Για όλους αυτούς τους λόγους, το ΚΚΕ καλεί τον λαό να δυναμώσει την πάλη του:

- Για το διώξιμο των αμερικανικών βάσεων, που είναι εφαλτήριο πολέμων και στοχοποιούν τον λαό μας.

- Για την επιστροφή όλων των τμημάτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που βρίσκονται εκτός συνόρων σε διάφορες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

- Για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ενώσεις, με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο μας.

- Για να δυναμώσει η αλληλεγγύη στην πάλη του λαού της Παλαιστίνης για το δίκιο του και στους λαούς που ματώνουν εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.

Ολα τα παραπάνω, οι λαοί τα πληρώνουν, εκτός από το αίμα τους και τον ιδρώτα τους, και με τον ξεριζωμό και την προσφυγιά, ζήτημα που αφορά ιδιαίτερα το νησί της Ρόδου.

Είναι δεδομένο ότι η κλιμάκωση του πολέμου θα προκαλέσει νέα προσφυγικά κύματα εκατομμυρίων κατατρεγμένων ανθρώπων.

Γι' αυτό, άλλωστε, πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι του απαράδεκτου νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις συζητούν την αναθεώρησή του.

Στόχος τους δεν είναι βέβαια άλλος από το να εντείνουν ακόμα περισσότερο την καταστολή σε βάρος των ξεριζωμένων προσφύγων, με ενίσχυση των απελάσεων και των επαναπροωθήσεων, νέους επικίνδυνους φράχτες, νέες φυλακές.

Συζητούν για νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε τρίτες χώρες, στο πρότυπο της κατάπτυστης συμφωνίας Ιταλίας - Αλβανίας.

Η ενιαία πολιτική όλων των κρατών - μελών της ΕΕ στο προσφυγικό ζήτημα, αποκαλύπτει την υποκρισία τους για τις δήθεν «ανθρωπιστικές αξίες» και τη «δημοκρατική απάντηση στην ανερχόμενη ακροδεξιά».

Ολοι μαζί, σοσιαλδημοκρατικές, νεοφιλελεύθερες και ακροδεξιές κυβερνήσεις, εφαρμόζουν την ίδια βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική απέναντι στα θύματα των πολέμων που στηρίζουν, από τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις Σολτς και Σάντσεθ σε Γερμανία και Ισπανία, μέχρι τις ακροδεξιές κυβερνήσεις Μελόνι και Ορμπαν σε Ιταλία και Ουγγαρία, μέχρι και την κυβέρνηση Μητσοτάκη που περηφανεύεται γιατί η «ευρωπαϊκή πολιτική έρχεται - λέει - πιο κοντά στις ελληνικές θέσεις»!

Οι λαοί είναι τα μόνιμα θύματα, είναι αυτοί που πληρώνουν τις συνέπειες των πολέμων τους.

Τόσο τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να γλιτώσουν από τις βόμβες, όσο και οι λαοί των λεγόμενων χωρών υποδοχής, που μετατρέπονται σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών.

Εδώ στη Ρόδο, όπως και σε άλλα νησιά του Νότιου Αιγαίου, την τελευταία περίοδο, το γνωρίζετε καλά.

Σήμερα, άλλωστε, είχαμε ένα νέο ναυάγιο με 4 ακόμα νεκρούς. Εκατοντάδες πρόσφυγες παραμένουν σε σκηνές στο κέντρο της πόλης, χωρίς πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες για την επιβίωση και τις ανάγκες τους.

Ποιος, όμως, ευθύνεται γι' αυτήν την επικίνδυνη για όλους κατάσταση; Ποιος ευθύνεται για τα ναυάγια και τους νεκρούς στις θάλασσες της Μεσογείου;

Οπωσδήποτε, δεν ευθύνονται τα γυναικόπαιδα, οι άμαχοι, οι απροστάτευτοι άνθρωποι από την Παλαιστίνη, τον Λίβανο, τη Συρία, το Αφγανιστάν, όλοι όσοι προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση.

Η ευθύνη βαραίνει αυτούς που δημιουργούν τους πολέμους. Γιατί με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και με την άμεση εμπλοκή της χώρας μας, συνεχίζεται το αιματοκύλισμα στην Ουκρανία με τους 6,5 εκατ. πρόσφυγες, σφαγιάζεται ο Παλαιστινιακός λαός και βομβαρδίζεται ο Λίβανος των εγκατεστημένων 2,5 εκατ. Παλαιστίνιων και Σύρων προσφύγων από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Η ευθύνη βαραίνει αυτούς τους ίδιους, που παίζουν επικίνδυνα γεωπολιτικά παιχνίδια σε βάρος των ξεριζωμένων ανθρώπων, όπως επιβεβαιώνεται από τη διαφορετική μεταχείριση των 4,5 εκατ. Ουκρανών προσφύγων στην ΕΕ, οι οποίοι εντάχθηκαν αμέσως σε ειδικό καθεστώς προστασίας με δυνατότητα μετακίνησης στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

Ομως, για τους ξεριζωμένους από άλλες χώρες προέλευσης επιφυλάσσουν άγρια καταστολή, εγκλωβισμό και φυλακές, ή διαλογή των κατάλληλων φθηνών εργατικών χεριών για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, στα μεγαλοξενοδοχεία, στα χωράφια, στις κατασκευές των μεγάλων έργων και σε άλλους κλάδους.

Το ΚΚΕ καλεί τον λαό της χώρας μας να παλέψει για την απεμπλοκή της χώρας μας από τον πόλεμο, να διεκδικήσει την πλήρη εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης για την ολόπλευρη προστασία των προσφύγων, με γρήγορες διαδικασίες απόδοσης ασύλου στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους, να εκφράσει την αλληλεγγύη του.

Χρειάζεται σύγκρουση με το άδικο ευρωενωσιακό πλαίσιο, για να καταργηθούν το απαράδεκτο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο και η κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, να σταματήσει η μετατροπή της χώρας μας και των νησιών μας σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών.

Να κλείσουν όλες οι υπερδομές - φυλακές και να δημιουργηθούν χώροι φιλοξενίας των κατατρεγμένων προσφύγων, με υποδομές περίθαλψης, υγιεινής, ασφαλούς διαβίωσης, αρωγής και διερμηνείας, προστασίας των παιδιών.

Να στελεχωθούν όλες οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, για να εξασφαλίζεται η γρήγορη απόδοση του ασύλου σε όλους τους ξεριζωμένους ανθρώπους και να γίνονται οι διαδικασίες για τη μετάβαση στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αν κάναμε μια εκτενή αναφορά στα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός της Ρόδου, που είναι πάνω - κάτω τα ίδια ή παρεμφερή με τα αντίστοιχα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, δεν είναι για να δώσουμε μια εικόνα απαισιοδοξίας.

Το αντίθετο ακριβώς ισχύει.

Γιατί για όλα αυτά τα προβλήματα υπάρχουν άλλα τόσα ενθαρρυντικά παραδείγματα όπου εργατικές - λαϊκές δυνάμεις και η νεολαία κινητοποιήθηκαν, οργανώθηκαν και διεκδίκησαν, ενάντια στην εργοδοσία, στην κυρίαρχη πολιτική και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Ετσι εμποδίσαμε αρνητικές εξελίξεις, έτσι πετύχαμε και κατακτήσεις, με τον αγώνα μας.

Μόνο τις τελευταίες βδομάδες ήταν στους δρόμους οι εποχικοί πυροσβέστες, οι ντελιβεράδες, οι εκπαιδευτικοί, οι ναυτεργάτες, οι λιμενεργάτες, οι μαθητές, οι φοιτητές. Σήμερα είναι οι οικοδόμοι που απεργούν σε όλη τη χώρα.

Αυτοί οι αγώνες αποτέλεσαν και αποτελούν τη μόνη πραγματική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση κι ας έκαναν πολλοί ότι δεν τη βλέπουν, για να έρθουν τώρα να μας πλασάρουν ως δήθεν καινούρια αντιπολίτευση το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας να στήσουν ένα νέο, αλλά στην πραγματικότητα πολύ παλιό, πλαστό και βολικό για τους ίδιους δίπολο, μετά τον εκφυλισμό του άλλου αμαρτωλού ΣΥΡΙΖΑ.

Ομως, η διέξοδος για όλους τους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ και του παλιού ΠΑΣΟΚ δεν είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, ή τα διάφορα απολειφάδια του ΣΥΡΙΖΑ που σκόρπισαν αυτά τα χρόνια δεξιά κι αριστερά, όπως η Νέα Αριστερά, η Πλεύση, το ΜέΡΑ25 παλιότερα, αλλά και άλλα που ετοιμάζονται να εμφανισθούν τώρα, είτε ως «κασσελίστας» είτε ως «πολακίστας» είτε ως «87» και βάλε...

Η πραγματική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ και στο καπιταλιστικό κράτος, η ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, η ακόμα πιο μαζική, πιο αποφασιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για τον λαό και τη νεολαία.

Γιατί η ελπίδα έρχεται όταν καταφέρνεις να εντοπίσεις την αιτία των προβλημάτων, τον πραγματικό ένοχο, που, σε τελική ανάλυση, δεν είναι άλλος από αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, το κράτος του, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του.

Η ελπίδα έρχεται όταν συνειδητοποιείς ότι υπάρχει άλλος δρόμος.

Αυτός που βρίσκεται έξω από τα όρια του συστήματος, που έχει πρωταρχικό κριτήριο το αδηφάγο κέρδος.

Αυτός που οδηγεί τον ελληνικό λαό πραγματικά στην εξουσία, να απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του, να συνυπάρχει ειρηνικά και αρμονικά με τους άλλους λαούς της περιοχής, με τους οποίους δεν έχει τίποτα να χωρίσει.

Αυτός είναι ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ στον λαό.

Σε αυτόν τον δρόμο καλούμε και τον λαό της Ρόδου, για να τον βαδίσουμε όλοι μαζί.

Παλεύοντας σήμερα για την επιτυχία της μεγάλης πανεργατικής απεργίας στις 20 Νοέμβρη.

Με σύνθημα «Λεφτά για μισθούς, Υγεία, Παιδεία - Εξω η Ελλάδα απ' του πολέμου τα σφαγεία», παλεύουμε ώστε να διαμορφώνονται σε πολλά μέτωπα ισχυρές εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης, με κατεύθυνση να ανοίξει ο δρόμος για τις βαθιές ανατροπές που έχουμε ανάγκη στη χώρα μας.

Θα τα καταφέρουμε!