Πριν τέσσερα χρόνια, πάλι μετά τις αμερικανικές εκλογές, η επικράτηση Μπάιντεν παρουσιαζόταν στη χώρα μας ως «νίκη των προοδευτικών δυνάμεων» και ως «απαρχή μιας νέας εποχής», ενός περισσότερο «προβλέψιμου» και «ειρηνικού» κόσμου. Από την άλλη ο απερχόμενος, «διαβολικά καλός» Τραμπ αποκηρυσσόταν από τη συντριπτική πλειοψηφία των αστικών πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες όμως είχαν συνεργαστεί άψογα με την αμερικανική κυβέρνηση επί προεδρίας του, χώνοντας τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που σημείωνε τότε ότι η αντιδραστική διακυβέρνηση Τραμπ μπορεί να ηττήθηκε στην κάλπη, σίγουρα όμως δεν ηττήθηκε η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ και του αιματοβαμμένου αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Και υπογράμμιζε πως θα διαψευστούν όσοι και στην Ελλάδα καλλιεργούν φρούδες ελπίδες, ότι μπορεί μέσω αυτής της εναλλαγής να υπάρχει ριζική αλλαγή πολιτικής, είτε απέναντι στον αμερικανικό λαό είτε στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Τέσσερα χρόνια μετά, το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας. Η πολιτική των «προοδευτικών» Δημοκρατικών επανέφερε στη διακυβέρνηση τον Τραμπ και τους Ρεπουμπλικάνους, σε ένα ακόμα επεισόδιο της κυβερνητικής εναλλαγής στις ΗΠΑ ανάμεσα σε δυνάμεις που η πολιτική τους είναι «σάρκα από τη σάρκα» των συμφερόντων της αστικής τάξης.