Από νωρίς το πρωί φαινόταν στο μεγάλο λιμάνι ότι η απεργία θα στεφθεί με επιτυχία, ότι θα νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς όπου από τον ιδρώτα των χιλιάδων εργαζομένων παράγονται τα αμύθητα κέρδη των ομίλων σε στρατηγικούς κλάδους της παραγωγής.

Η παραγωγή λοιπόν σταμάτησε από αυτούς που μπορούν να παράξουν αυτόν τον τεράστιο πλούτο, που με την απεργία τους έδειξαν για μια ακόμα φορά την αστείρευτη δύναμη της εργατικής τάξης:

Τα βαπόρια έμειναν στους κάβους. Οι προβλήτες της COSCO, με τις τεράστιες γερανογέφυρες, «πάγωσαν». Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, όπου χτίζονται τα βαπόρια για να πλουτίζουν εφοπλιστές και εργολάβοι, παρέλυσε.

Ταυτόχρονα, μαζική ήταν και η δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας στην «Teleperformance», με απεργούς να δίνουν το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση του Πειραιά.

Συμμετείχαν απεργοί και από άλλους κλάδους, αφήνοντας πίσω τους κλειστούς τους χώρους δουλειάς, όπως από το «Αllou Fun Park», από τη Χημική Βιομηχανία, από εργοτάξια, από το ΚΕΘΕΑ κ.ο.κ.