Διόλου τυχαία, ενέταξε και αυτά τα έργα στην πορεία προς την «πράσινη μετάβαση», στον βωμό της οποίας τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν το ρεύμα για χρυσάφι προκειμένου να θησαυρίζουν μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι (σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 11), στους οποίους άλλωστε εγγυήθηκε ότι θα συνεχίσει απαρέγκλιτα στην ίδια κατεύθυνση. Εξ ου και υπερασπίστηκε τη «συνολική εθνική στρατηγική της χώρας μας για να μπορέσουμε να μετατρέψουμε τον ήλιο και τον άνεμό μας σε ένα μεγάλο ενεργειακό συγκριτικό πλεονέκτημα, είτε σε εθνικό επίπεδο είτε σε τοπικό επίπεδο», διευκρινίζοντας εν προκειμένω ότι «το Ταμείο Απανθρακοποίησης θα μπορεί να χρηματοδοτεί και έργα Ανανεώσιμων που θα γίνονται στα νησιά μαζί με μπαταρίες», όπερ σημαίνει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για τους «πράσινους» ομίλους.

Λειτουργώντας ως «μπροστινός» τους, μάλιστα, απευθύνθηκε σε παριστάμενους στη φιέστα αιρετούς της Τοπικής Διοίκησης και τους έβαλε πρόταγμα «να μπορούμε να ξεπερνάμε και τις όποιες τοπικές αντιστάσεις, που μπορεί πάντα να υπάρχουν» στις χωροθετήσεις, εξ ου και ζήτησε από τον περιφερειάρχη και δημάρχους να «αγκαλιάσουν» όλες αυτές τις «πρωτοβουλίες».

Την ώρα δε που γρήγορα βρίσκουν χρηματοδοτικά εργαλεία σε όποιους τομείς ενδιαφέρουν το κεφάλαιο και κοιτάζουν πώς θα κάμψουν τις λαϊκές αντιδράσεις, ο Μητσοτάκης αναλώθηκε σε ανούσιες υποσχέσεις για άλλα έργα που δεν ολοκληρώνονται εδώ και χρόνια, αφού - στη λογική του «κόστους - οφέλους» - δεν φέρνουν κέρδος στους ομίλους. Π.χ. υποσχέθηκε ξανά ότι το ημιτελές φράγμα στη Νάξο θα ολοκληρωθεί, παραδεχόμενος μάλιστα ότι «αντίστοιχες περιπτώσεις έχουμε σε όλη τη χώρα» - και πώς αλλιώς, εφόσον είναι άλλες οι προτεραιότητές τους.

Τυπικά, το Ταμείο Απανθρακοποίησης είναι ένα χρηματοδοτικό εργαλείο μέσω του οποίου θα διοχετευτούν ευρωενωσιακοί πόροι για την απεξάρτηση των ελληνικών νησιών από «ρυπογόνες και υψηλού κόστους τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής», όπως λένε.

Τα χρήματα του Ταμείου θα αρχίσουν να αξιοποιούνται εντός του 2025, με ορίζοντα ολοκλήρωσης των έργων και απορρόφησης του συνόλου των κονδυλίων έως το 2032.

Οι πόροι θα προέλθουν από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων ρύπων και υπολογίζεται ότι θα ανέλθουν σε τουλάχιστον 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα έργα που θα χρηματοδοτηθούν μέσω του Ταμείου θα ενταχθούν σε τρεις πυλώνες.

Ο πρώτος πυλώνας, στον οποίο θα διατεθεί τουλάχιστον το 50% των συνολικών πόρων, αφορά την εγκατάσταση σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μονάδων αποθήκευσης στη νησιωτική χώρα. Λένε ότι επιλέξιμα θα είναι «μικρά έργα που προορίζονται για αυτοκατανάλωση και θα εγκατασταθούν σε κατοικίες, επιχειρήσεις και αγροτικές εκμεταλλεύσεις, μεγάλες αιολικές, φωτοβολταϊκές και γεωθερμικές μονάδες που θα αναπτυχθούν σε διασυνδεδεμένα νησιά, αλλά και υβριδικοί σταθμοί, οι οποίοι θα συνδυάζουν σταθμούς ΑΠΕ με σύστημα αποθήκευσης και θα τοποθετηθούν σε μη διασυνδεδεμένα νησιά». Σ' αυτόν τον πυλώνα εντάσσονται επίσης «επενδυτικές ενισχύσεις για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων», τομέας όπου κινητοποιούνται μεγαλοκατασκευαστές και συνδυάζεται με τις επιχειρούμενες διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά για τις ζώνες στο Αιγαίο.

Μέσω του δεύτερου πυλώνα, στον οποίο θα κατευθυνθεί περίπου το 1/3 του προϋπολογισμού, θα χρηματοδοτηθούν ηλεκτρικές διασυνδέσεις νησιών. Το μεγαλύτερο έργο θα είναι η ηλεκτρική διασύνδεση των Δωδεκανήσων, σε πρώτη φάση της Κω, της Ρόδου και της Καρπάθου με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, και στη συνέχεια των μικρότερων νησιών του συμπλέγματος με διασυνδέσεις μέσης τάσης. Επιπλέον, θα διατεθούν πόροι για την ηλεκτρική διασύνδεση μικρότερων νησιών των Κυκλάδων και του Βορειοανατολικού Αιγαίου.

Στο χαρτοφυλάκιο του τρίτου πυλώνα θα ενταχθούν επενδύσεις και έργα υποδομών που θα διευκολύνουν την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα. Ο πυλώνας αυτός καλύπτει την εγκατάσταση υποδομών σε νησιωτικά λιμάνια για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε ελλιμενισμένα πλοία, αλλά και την τοποθέτηση 1.000 και πλέον φορτιστών ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε νησιά.