Οι δεκάδες κινητοποιήσεις σωματείων και φορέων, η μαζική αλληλεγγύη που εκφράζεται στις λαϊκές οικογένειες που μπαίνουν στο στόχαστρο, έχει αναγκάσει πολλές φορές τα «κοράκια» να φάνε τα μούτρα τους, επιβεβαιώνοντας πως και τα σπίτια του λαού τα σώζει μόνο ο λαός.
Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα που αναδεικνύει τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα και της αλληλεγγύης είναι πως την Τρίτη υπογράφτηκαν συμβόλαια που κατοχυρώνουν επιτέλους στην Διονυσία, την πρωταθλήτρια ΑμεΑ με πολλές διακρίσεις με την Εθνική ομάδα, το σπίτι που ήθελαν να της αρπάξουν τα κοράκια στην Ελευσίνα. Το σπίτι πλειστηριάστηκε από γνωστό fund για χρέος 20.000 ευρώ σε δάνειο που είχε πάρει η οικογένεια. Ο πατέρας ήταν ελεύθερος επαγγελματίας και το χρέος διογκώθηκε την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων.
Δεν τα κατάφεραν, η Διονυσία νίκησε και πάλι! Η κυβέρνηση τώρα έχει μεγάλη ευθύνη να μεσολαβήσει ώστε να σβηστεί ο φόρος ύψους 47.000 ευρώ (!) που επιβλήθηκε στη χρηματοδότηση με την οποία εξασφαλίστηκε το σπίτι στην οικογένεια.
Οπως και σε πληθώρα αντίστοιχων περιπτώσεων η Διονυσία «χαμογελάει» γιατί δεν έμεινε μόνη της σε αυτή την κατάσταση. Γιατί από την αρχή κινητοποιήθηκαν δεκάδες φορείς της Ελευσίνας και της Δυτικής Αττικής, βρέθηκαν έξω από το σπίτι της οδού Ιατρού Παπαγιάννη.
Ολα αυτά δίνουν το μαχητικό στίγμα και τροφοδοτούν με σημαντική πείρα, που μπορεί να αξιοποιηθεί για να ορθωθεί ακόμα μεγαλύτερη ασπίδα προστασίας, κανείς και καμιά να μη μείνει μόνος στην εξελισσόμενη αντιλαϊκή επίθεση.
Αντίθετα, αποτελούν πρόκληση τα κροκοδείλια δάκρυα όλων όσοι υπερασπίζονται τη στέγη - εμπόρευμα, έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση του αντιλαϊκού νομικού και θεσμικού οπλοστασίου που βγάζει στο σφυρί τα σπίτια των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και ανοίγει τον δρόμο στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να τα βάλουν στο χέρι.
Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις στον αγώνα για την υπεράσπιση της εργατικής - λαϊκής κατοικίας, κόντρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που συνθλίβει την ανάγκη για φθηνή, ασφαλή και σύγχρονη στέγη για όλους, που ξεσπιτώνει τον λαό. Για να προβάλει πιο καθαρά η κοινωνία που η στέγη θα είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.