Για τη στάση της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων στη συζήτηση στη Βουλή για τον νόμο για τον κατώτατο μισθό
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
«Η κυβέρνηση της ΝΔ χτες στη Βουλή ψήφισε τον απαράδεκτο νόμο για τον κατώτατο μισθό, κατ' εφαρμογή της αντεργατικής ευρωπαϊκής Οδηγίας, όπου μονιμοποιεί την κατάργηση του δικαιώματος των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Πλέον αυτό το αντεργατικό έκτρωμα θα έχει επάξια την ονομασία "νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου - Κεραμέως", υπενθυμίζοντας συνεχώς το διαρκές έγκλημα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην εργατική τάξη.
Δύο μέρες στη Βουλή οι μάσκες δεν έπεσαν απλά. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα διάφορα κομμάτια - κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσαν καν να τις φορέσουν. Αν δεν ήταν η πρόταση νόμου των συνδικάτων και η στάση των βουλευτών του ΚΚΕ, θα είχαν προχωρήσει σε διαδικασίες fast track, ώστε να καλύψουν τις πομπές τους. Τι να πρωτοδεί κανείς... Τους ελάχιστους ομιλητές από τα κόμματα της πλουτοκρατίας; Το γεγονός ότι δεν έθεσαν θέμα ονομαστικής ψηφοφορίας; Οτι κατέθεσαν κάτι τροπολογίες που δεν αμφισβητούν το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο;
Πόσα μα πόσα ψέματα είπαν...
Αν άκουγε κανείς τους βουλευτές της ΝΔ θα νόμιζε ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς.
Αν άκουγε κανείς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς, της Πλεύσης, διάφορους ανεξάρτητους που προέρχονται από αυτά τα κόμματα, τους βουλευτές της ακροδεξιάς, θα νόμιζε ότι όλους αυτούς τους αντεργατικούς νόμους τους έχουν ψηφίσει κάποιοι άλλοι. Και όμως, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου έβαλαν τη σφραγίδα τους στους αντεργατικούς νόμους.
Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, που έχει ψηφίσει τρία μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους, που η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας έχει τη δική του υπογραφή! Ποιος έχασε όμως την ντροπή για να την βρει τώρα ο κ. Ανδρουλάκης; Αλλωστε το είπε την ίδια μέρα στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, "το ταγκό της συναίνεσης θέλει δύο". Κάτι ξέρει, δεν ψήφισε τυχαία το 70% των αντεργατικών νόμων της ΝΔ και τον νόμο Χατζηδάκη που κατάργησε το 8ωρο. Και αντί να ζητήσουν συγγνώμη από τους εργαζόμενους, αντί να κάνουν στοιχειώδη αυτοκριτική, είχαν το θράσος να εμφανιστούν ως "σωτήρες"!
Αυτά τα κόμματα έδωσαν γραμμή στους ανθρώπους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, αυτές τις δύο μέρες, να μη γίνει καμία κινητοποίηση, καμία διαμαρτυρία, ούτε καν μια ανακοίνωση. Γι' αυτό εδώ και τρεις μέρες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, γενικά τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ/Νέας Αριστεράς στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αγνοούνται. Είχαμε πει για την ντροπιαστική μέρα τους στην απεργία στις 20 Νοέμβρη, με τη φαρσοκωμωδία των δύο εξεδρών στην πλατεία Κλαυθμώνος που ήταν άδεια από εργάτες. Ομως, πραγματικά, η απουσία τους κατά τη μέρα ψήφισης αυτού του τερατουργήματος είναι από τις πιο ντροπιαστικές στην ιστορία τους. Θα μείνει ανεξίτηλο στίγμα στην ήδη ντροπιαστική ιστορία τους.
Να είναι σίγουροι όλοι αυτοί που κράτησαν για άλλη μια φορά εχθρική στάση απέναντι στα αιτήματα και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων ότι τίποτα δεν θα ξεχαστεί, τα σωματεία θα κάνουν τα πάντα για να μάθει και ο τελευταίος εργαζόμενος της χώρας τη στήριξή τους στους εργοδότες, στο κεφάλαιο και στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Από κοντά και διάφοροι συνδικαλιστές του δήθεν "αντικαπιταλιστικού" χώρου, χρήσιμη ουρά πάντα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που πειθάρχησαν στο σιωπητήριο των αστικών κομμάτων και των εργατοπατέρων στο εργατικό κίνημα. Δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση. Δεν οργάνωσαν καμία κινητοποίηση. Αρνήθηκαν σε διάφορα σωματεία την πρόταση νόμου των 645 συνδικάτων. Δεν απάντησαν ποτέ στην πρόταση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας να υπάρξει αγωνιστική κλιμάκωση μετά την επιτυχημένη απεργία στις 20 Νοέμβρη. Η στάση τους δείχνει υποταγή στους αντεργατικούς νόμους και έλλειψη εμπιστοσύνης στους αγώνες και στη δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης.
Το ΠΑΜΕ, όπως αποδείχτηκε και από τη μαζικότατη Πανελλαδική του Σύσκεψη πριν από λίγες βδομάδες, αποτελεί τη μοναδική, μαχητική, αγωνιστική, ταξική εργατική συσπείρωση συνδικάτων και συνδικαλιστών. Μετά την οργάνωση μεγάλων κλαδικών κινητοποιήσεων, την πετυχημένη απεργία στις 20 Νοέμβρη, το μαζικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων στις 22 Νοέμβρη και τις κινητοποιήσεις στις 4 Δεκέμβρη ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα, συνεχίζει με όλες τις δυνάμεις του για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, να αναμετρηθούμε με αυτό το άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει!
Παρά τα πολλά ψέματα και την κοροϊδία της κυβέρνησης, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μισθοί θα παραμείνουν καθηλωμένοι και μειωμένοι σε σχέση με την ακρίβεια στην Ενέργεια, στα ενοίκια, στα τρόφιμα, σε σχέση με την εμπορευματοποιημένη Παιδεία και Υγεία. Το κράτος θα συνεχίσει να παρεμβαίνει ωμά και να κάνει πράξη τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και συνολικά των επιχειρηματικών ομίλων, εξασφαλίζοντας χαμηλό κόστος εργασίας για το μεγάλο κεφάλαιο και αύξηση των κερδών τους.
Οπως είναι πλέον γνωστό, 645 συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν καταθέσει πρόταση νόμου με όλες τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σχετικά με το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Κάθε άρθρο της καταργούσε όλους τους προηγούμενους αντιλαϊκούς νόμους των κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια και όλους τους αντεργατικούς νόμους, που κυβέρνησαν και τους εφάρμοσαν μέχρι σήμερα. Νόμοι που ήταν και αυτοί, όπως και αυτός της Κεραμέως, μέρος των Οδηγιών και των κατευθύνσεων της ΕΕ.
Σε αυτήν την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε. Για να ικανοποιηθούν επιτέλους τα δίκαια αιτήματα που εκφράζουν όλους τους εργαζόμενους, για να ανοίξει ο δρόμος για ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών, για αύξηση του κατώτατου μισθού και ελεύθερες διαπραγματεύσεις, για υποχρεωτικές Κλαδικές Συμβάσεις, για να υπογράφονται και να εφαρμόζονται Συλλογικές Συμβάσεις που θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματά μας, κόντρα στην "ευελιξία" που διαλύει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Για επαναφορά των τριετιών, για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους.
Αυτός ο αγώνας απέναντι στην πολιτική της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας είναι μονόδρομος. Αν νομίζουν ότι με αυτόν τον νόμο θα ξεμπερδέψουν με τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος είναι βαθιά γελασμένοι.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά για την επιτυχία του συλλαλητηρίου την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στο Σύνταγμα (βλ. σελ. 11), ενάντια στον προϋπολογισμό της φοροληστείας και της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Παραμένει επίκαιρο το σύνθημα:
"Δώστε λεφτά για μισθούς, Υγεία και Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία"».