Με μεγάλη θλίψη και σεβασμό τον αποχαιρετά το ΚΚΕ
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας, αλλά και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Για πολλά χρόνια εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια Εκπαίδευση, ενώ το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2020 αναγορεύθηκε σε επίτιμος διδάκτορας.
Επίσης, ασχολήθηκε συστηματικά με τη θεατρική κριτική και τη σύνταξη επιφυλλίδων. Στον στίβο της θεατρικής κριτικής μπήκε το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας «Το Βήμα», ενώ στη συνέχεια ανέλαβε την κριτική θεάτρου στα «ΝΕΑ». Αναγνωρίζεται ότι ο Κ. Γεωργουσόπουλος συνέβαλε ουσιαστικά στην καταξίωση του νεοελληνικού θεάτρου.
Εξίσου σπουδαίο είναι και το μεταφραστικό του έργο. Σπουδαίες είναι οι μεταφράσεις του σε έργα των τριών μεγάλων τραγικών, καθώς και του Αριστοφάνη.
Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή «Αμήχανον τέχνημα» (1971) και τα διηγήματα «Η Καμπάνα - Οδαξ» (1985). Πολυτραγουδισμένοι είναι οι στίχοι που έγραψε για το «Χρονικό» και την «Ιθαγένεια» του Γιάννη Μαρκόπουλου. «Χίλια μύρια κύματα», «Γεννήθηκα», «Ηταν ο τόπος μου» και τόσα άλλα τραγούδια είναι καρπός αυτής της συνεργασίας.
Για το εμβληματικό «Χρονικό», που κυκλοφόρησε μέσα στη χούντα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Γ. Μαρκόπουλου για το πώς κατάφεραν να αποφύγουν τη «σκόπελο» της λογοκρισίας. «Η λογοκρισία εκείνης της εποχής, μετά την έγκριση των στίχων, δεν έδινε κανένα δικαίωμα να προστεθεί ούτε ένα "και" στους εγκεκριμένους από αυτήν στίχους. Ωστόσο, δεν απαγόρευε την αφαίρεση φράσεων! Γράφτηκε λοιπόν μεγάλος αριθμός νέων στίχων όπου ανάμεσά τους υπήρχαν οι κανονικοί. Παράδειγμα: Στάλθηκαν για έγκριση οι κάτωθι στίχοι: "Κι ο λαός μέσα στη μαύρη Κατοχή θα κάνει την αντίστασή του στους κατακτητές και θα 'ρθει μια μέρα που θα τους διώξει και τότε θα παίζει τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά". Μετά την έγκριση ο στίχος παρέμεινε όπως αρχικά είχε γραφτεί: "κι ο λαός θα παίζει τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά"».
Ο Κ. Γεωργουσόπουλος, επίσης, διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ στο Εθνικό Θέατρο, πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του υπουργείου Πολιτισμού και πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου.
Στη διάρκεια της δημιουργικής του διαδρομής τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ του απενεμήθη και το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.
Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:
«Το ΚΚΕ αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη και σεβασμό τον σπουδαίο κριτικό θεάτρου, μεταφραστή, ποιητή και πάνω απ' όλα δάσκαλο Κώστα Γεωργουσόπουλο, που αγωνίστηκε με την πένα του και το δημιουργικό του έργο για να μην "αλλιωτέψει η ψυχή μας".
Ως κριτικός θεάτρου, μέσα από κείμενα, επιφυλλίδες, δοκίμια και σχόλια, μύησε, για πάνω από πενήντα χρόνια, χιλιάδες ανθρώπους στην υψηλή τέχνη του Θεάτρου, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανύψωση του επιπέδου του θεάτρου μας.
Ως Κ.Χ. Μύρης υπέγραψε ποιητικές συλλογές και κύκλους τραγουδιών, ανάμεσά τους τα αριστουργηματικά "Χρονικό" και "Ιθαγένεια" που άγγιξαν τις πιο μύχιες πλευρές της ψυχής του λαού μας καθώς πορεύεται στα δύσβατα μονοπάτια της Ιστορίας.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».