Με συγκίνηση και περηφάνια, πριν ξεκινήσουν οι επισκέψεις στην έκθεση της ΚΟ Αττικής για «Το απελευθερωτικό - επαναστατικό 1944», απέδωσαν φόρο τιμής και ανανέωσαν τον όρκο συνέχισης στον ίδιο δρόμο για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Μαζί με λιτές εκδηλώσεις και σύντομες ομιλίες, λουλούδια κατατέθηκαν στους Αμπελόκηπους, στο μνημείο που έχει στήσει το ΚΚΕ για τον Δεκέμβρη στα Προσφυγικά. Στο Πολυτεχνείο στην Πατησίων. Στο μνημείο για το Μπλόκο του Φάρου στη Ν. Σμύρνη, στον Βύρωνα στο μνημείο για το Μπλόκο τον Αύγουστο του 1944, καθώς και στον Πειραιά στον Τινάνειο Κήπο.

Οι ομιλητές μεταξύ άλλων στάθηκαν στη δύναμη του γίγαντα λαού που όταν το πιστέψει μπορεί να πάει κόντρα σε θεούς και δαίμονες.

Αναδεικνύοντας ότι τότε η καπιταλιστική εξουσία δεν δίστασε να μακελέψει ένα από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα της Ευρώπης, προκειμένου να επιβιώσει, τόνισαν πως σήμερα καταδικάζει τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία να ζουν μια ζωή που μοιάζει περισσότερο με επιβίωση, πολύ μακριά από τις τεράστιες σύγχρονες δυνατότητες για την κάλυψη των αναγκών τους, ενώ ετοιμάζεται να τους χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή ως κρέας στα κανόνια της, προκειμένου να αναβαθμίσει τη δική της θέση στον διεθνή ανταγωνισμό.

Επισήμαναν ότι κανένας λαός δεν μπορεί να στηρίζει την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας του στην αστική τάξη και στα κόμματά της. Οτι δεν υπάρχει η δυνατότητα να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα και τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και τα καπιταλιστικά - ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Η νίκη του ενός προϋποθέτει την ήττα του άλλου!

Υπογράμμισαν ότι οι ίδιες οι αντιθέσεις, αντιφάσεις και ανταγωνισμοί, μέσα στους οποίους σπαράσσεται ο καπιταλισμός, είναι που θα διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις, όπου οι «πάνω δεν θα μπορούν να κυβερνήσουν όπως πριν», δηλαδή να χειραγωγούν και να ενσωματώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, και «οι κάτω δεν θα θέλουν να κυβερνηθούν όπως μέχρι σήμερα» και θα οδηγούνται έτσι σε ασυνήθιστη, μαζική, επαναστατική δράση.

Αλλά και με βάση τα διδάγματα του Δεκέμβρη σημείωσαν την ανάγκη η κινητοποίηση των μαζών και η όξυνση της ταξικής πάλης να καθοδηγούνται από μια επαναστατική στρατηγική μιας πραγματικής πρωτοπορίας, ώστε να οδηγήσουν στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Στο μνημείο του ΚΚΕ για τον Δεκέμβρη στα Προσφυγικά λουλούδια κατέθεσε ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΚΟ Αττικής. Ακόμη αντιπροσωπείες της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Μίλησε ο Γιώργος Κρητικός, μέλος της ΚΕ, ο οποίος ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:

«Σήμερα, εδώ στα Προσφυγικά, που τα σημάδια στους τοίχους των σπιτιών μαρτυρούν τις σφοδρές μάχες που δόθηκαν, τιμάμε όλους όσοι έδωσαν τη μεγάλη μάχη που κράτησε 33 μέρες και τόσο εύγλωττα περιέγραψε η λογοτέχνης Μέλπω Αξιώτη... "Εδώ είναι η φωνή του ΕΛΑΣ! Οποιος μπορεί να βρει ένα όπλο να το πιάσει! Ο κόσμος τρέχει να βρει ένα ντουφεκάκι. Εδώ είναι η φωνή του ΕΑΜ, συνεργείο για τρόφιμα: Οποιος μπορεί να δώσει για τον λαό μας, να δώσει! Ο κόσμος βγάζει την ψυχή του και τη δίνει. Εδώ η ΕΠΟΝ, συνεργείο του Τύπου: Οποιος μπορεί να γράφει, να μοιράζει, να 'ρθει! Ο κόσμος τρέχει από παντού να βοηθήσει"».

Αναφέρθηκε στα σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Κατοχή στην περιοχή, όπως και στο πώς στις προσφυγικές πολυκατοικίες, κατά τη διάρκεια του Δεκέμβρη του 1944, ταμπουρώθηκαν δυνάμεις του ΕΛΑΣ, καθώς το ύψος τους είχε σημασία για τον έλεγχο της περιοχής, και μαζί τους έμειναν 100 οικογένειες προσφύγων που αρνούνταν να φύγουν και οι περισσότεροι πήραν μέρος δίπλα στους αντάρτες. Στο σημείο που είναι σήμερα το Μέγαρο Μουσικής, η αμερικάνικη πρεσβεία και το Ναυτικό Νοσοκομείο, εκεί ήταν στρατώνες. Ηταν το 1ο και το 34ο Σύνταγμα Πεζικού. Ολη αυτήν την περιοχή την κρατούσαν και την έλεγχαν οι Βρετανοί και οι κυβερνητικές δυνάμεις. Απ' την άλλη πλευρά της λεωφόρου, οι συνοικίες όλες - συμπεριλαμβανομένων και των Προσφυγικών - ήταν στα χέρια του ΕΛΑΣ.

Στο συγκρότημα του ΕΜΠ στην Πατησίων λουλούδια κατέθεσαν οι Οργανώσεις Πανεπιστημίων Αθήνας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς και το Παράρτημα 5ου - 6ου Διαμερίσματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Μίλησε ο Νίκος Φάσας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΠΟ Σπουδάζουσας Αττικής της ΚΝΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στην ξεχωριστή θέση στην ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη που είχε η μάχη του Πολυτεχνείου και συγκεκριμένα στις 5/12, όταν ο ΕΛΑΣ ήλεγχε μεγάλο μέρος του κέντρου και στο Πολυτεχνείο είχε οργανωθεί αμυντικά ο Λόχος των Φοιτητών με εντολή να επιτεθεί την επόμενη μέρα στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών που είχε έδρα σε κτίριο στη γωνία Πατησίων και Στουρνάρη.

Στο Μπλόκο του Φάρου στη Ν. Σμύρνη μίλησε ο Μανώλης Ραπανάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ λουλούδια κατέθεσαν αντιπροσωπείες του Κόμματος, της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Ο Μ. Ραπανάκης αναφέρθηκε στα γεγονότα της εποχής, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως η Ν. Σμύρνη είναι δεμένη με τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 και τις μάχες που δόθηκαν. Στη διαδήλωση στις 4 Δεκέμβρη στο Σύνταγμα, οι δυνάμεις της Καλλιθέας βρίσκονταν στον χώρο μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη και ακολουθούσε η Νέα Σμύρνη μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Το 1ο Τάγμα του ΕΛΑΣ Ν. Σμύρνης αναμετρήθηκε με τους δοσίλογους στου Μακρυγιάννη. Που ενώ είχαν στριμώξει τους ταγματασφαλίτες και τους Χίτες, τελικά αυτοί διασώθηκαν από την επέμβαση των Αγγλων συμμάχων τους...

Οι Νεοσμυρνιώτες συμμετέχουν σε πολλές μάχες και μπλόκα στη διάρκεια του Δεκέμβρη, πολλοί πέφτουν και άλλοι οδηγούνται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ελ Ντάμπα στην Αίγυπτο...».

Στον Βύρωνα, κατέθεσαν λίγα λουλούδια στο μνημείο του Μπλόκου ο Αλέξανδρος Μπουγάς, Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Ανατολικών Συνοικιών του ΚΚΕ, αντιπροσωπείες της ΚΝΕ και του Παρατήματος ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στην ομιλία του ο Αλ. Μπουγάς ανέδειξε ότι τα συμπεράσματα της περιόδου αποτελούν πολύτιμο οδηγό για τις μάχες του σήμερα, ενώ κάλεσε στη μεγάλη εκδήλωση - συναυλία της Τομεακής Οργάνωσης Ανατολικών για τον Δεκέμβρη του 1944 την Κυριακή 15 Δεκέμβρη στις 19.00 στο κλειστό γυμναστήριο Καισαριανής «Γ. Μελισσηνός».

Στον Πειραιά στον Τινάνειο Κήπο λουλούδια κατέθεσαν ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και τα Παραρτήματα Πειραιά της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στην ομιλία του ο Ν. Αμπατιέλος τόνισε πως «στο λιμάνι του Πειραιά, στο σημείο που υπήρχε η καρφωμένη λαμαρίνα σε δέντρο από την εποχή του τρομακτικού βομβαρδισμού τόσο από τους ναζί όσο και από τους "συμμάχους" του Γενάρη του 1944 - που διεκδικούμε να επανατοποθετηθεί» και αναφέρθηκε στα όσα διαδραματίστηκαν τον Δεκέμβρη στον Πειραιά, όπου μεταξύ άλλων στήθηκαν σχεδόν 2.000 οδοφράγματα, ανατράπηκε η απόπειρα απόβασης δυνάμεων, καθηλώθηκαν από το 6ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ ινδικά αποικιακά στρατεύματα, έγινε κατάληψη της σχολής Ναυτικών Δοκίμων αλλά και των ψυγείων του ΦΙΞ όπου φυλάγονταν τα κρέατα για τη διατροφή των Αγγλων και που δόθηκαν στον πεινασμένο λαό του Πειραιά... Με τους Αγγλους να βομβαρδίζουν επανειλημμένα τον Πειραιά και το Τζάνειο.