Καθόλου δε θα προβληματιστεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, που θα γίνει μέσα στο 2003. Χτες δημοσιοποιήθηκε ένα 12σέλιδο κείμενο του υπουργείου Γεωργίας, του οποίου οι προτάσεις είναι στην ουσία ίδιες με τα νέα αντιαγροτικά σχέδια και τις ολέθριες επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και θα λέγαμε ότι το ελληνικό κείμενο θέσεων είναι «εμπνευσμένο» από το σχετικό κείμενο παρουσίασης της θέσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «για τη διεύρυνση στον τομέα της γεωργίας», που φέρει ημερομηνία 18 Φεβρουαρίου 2002.

Το πνεύμα του κειμένου θέσεων του υπουργείου Γεωργίας διαχέεται από τη γνώριμη υποτέλεια προς τα «αφεντικά» της ΕΕ, την κλασική υποκρισία και κοροϊδία προς τους Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφους και από χαρακτηριστικές αντιφάσεις, ως αποτυχημένο αποτέλεσμα συγκερασμού των δύο προαναφερόμενων διαπιστώσεων. Θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας να επιδείξουν τόλμη απαιτώντας μια φιλοαγροτική πολιτική σε όφελος των Ελλήνων αγροτών με την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων και επιδιώξεων, μια και η Ελλάδα το πρώτο εξάμηνο του 2003 αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ.

Προς μεγάλη απογοήτευση, όμως, δε φαίνεται τίποτα τέτοιο κι ούτε για παράδειγμα θίγονται τα τεράστια προβλήματα που προκύπτουν για βασικές ελληνικές καλλιέργειες, όπως το βαμβάκι, τα καπνά, το λάδι κ.ά. Εδώ αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά η διγλωσσία της κυβέρνησης, όπου σε περιόδους αγροτικών κινητοποιήσεων διαλαλεί στους αγωνιζόμενους αγροτοκτηνοτρόφους πως θα θέσει τα προβλήματά τους και τα αιτήματά τους στην ΕΕ. Βέβαια, όταν έρθει η ώρα ή έχει την ευκαιρία δεν κάνει τίποτα από όσα υπόσχεται και στην πράξη συμφωνεί με τις ολέθριες εντολές της ΕΕ. Ολα αυτά πάντως δε φαίνεται να προβληματίζουν τον υπουργό Γεωργίας Γ. Δρυ, ο οποίος αναφερόμενος στο κείμενο αυτό, που στάλθηκε χτες στην ΕΕ και θα συζητηθεί όπως είπε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, το χαρακτήρισε ρεαλιστικό...

Προφανώς για τον υπουργό Γεωργίας ρεαλιστικό είναι, όπως αναφέρεται στο κείμενο θέσεων, να μην καταργηθεί η ΚΑΠ, όπως και ρεαλιστικό είναι να προσαρμοστεί η ΚΑΠ στις νέες απαιτήσεις των καιρών, δηλαδή στις επιδιώξεις της ΕΕ για κατάργησή της και για μείωση των τιμών και επιδοτήσεων. Αλλά η κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που ψήφισε τη δημοσιονομική πειθαρχία της γραμμής Βερολίνου και την «Ατζέντα 2000», που προδιέγραψαν και το πνεύμα της ενδιάμεσης αναθεώρησης του 2003; Τώρα δηλαδή τι λέει στους Ελληνες αγρότες; Να είναι πολυλειτουργικοί ή αλλιώς να κάνουνε πέντε - έξι δουλιές αν θέλουν να ζήσουν στα χωριά τους; Εισόδημα επιβίωσης από τη γεωργία μπορεί να τους εξασφαλίσει η κυβέρνηση μέσα από όλα αυτά που διαλαλεί; Και τελικά, στα όσα ολέθρια μέτρα σχεδιάζει η ΕΕ, η θέση της κυβέρνησης είναι: «Οι όποιες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν με τρόπο ομαλό»... Δηλαδή τι; Φτώχεια και ξεκλήρισμα με μέτρο;

Εκτός αυτών πρέπει να σημειωθεί και η υποκρισία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας και στο θέμα της διεύρυνσης της ΕΕ. Εδώ η υποτέλεια, στα όσα προστάζει η ΕΕ, συνοδεύεται και από πνεύμα «εκσυγχρονιστικού» μικρομεγαλισμού... Στο κείμενο των θέσεων αναφέρεται πως δεν πρέπει να υπάρξει ΚΑΠ «δύο ταχυτήτων» κι αμέσως μετά γίνεται αναφορά για μεταβατικό στάδιο. Δηλαδή, να ξεκινήσουν οι επιδοτήσεις για τους αγρότες των υπό ένταξη χωρών στην ΕΕ από το 25% και το έτος 2013 να γίνουν ίσες με τις επιδοτήσεις του κοινοτικού επιπέδου. Αν βέβαια τότε υπάρχουν κοινοτικές επιδοτήσεις...