Οι «Μνήμες» είναι ένα κινηματογραφικό ντοκουμέντο αποτελούμενο από ανεκτίμητα και άγνωστα στην πλειονότητά τους οπτικοακουστικά αρχεία, που καταγράφουν τα γεγονότα από το 1936 και τη δικτατορία του Μεταξά, τον πόλεμο, την Αντίσταση, τον Εμφύλιο, τις διώξεις και τις εξορίες των κομμουνιστών και αγωνιστών μέχρι το 1952. Τα γεγονότα της εποχής είχαν κινηματογραφηθεί από τους Φιλοποίμενα Φίνο, Γιώργο Καβουκίδη και Πρόδρομο Μεραβίδη.
Μπροστά στα μάτια του θεατή θα περάσουν εικόνες από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τις μέρες της Απελευθέρωσης της Αθήνας τον Οκτώβρη του 1944. Η υποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, η υποστολή της σημαίας με τον αγκυλωτό σταυρό μετά από 1.264 μέρες φασιστικής κατοχής και η έπαρση της ελληνικής σημαίας στις 13 Οκτώβρη στην Ακρόπολη από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ, πέντε μέρες πριν έρθει ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Αθήνα. Συγκλονιστικές εικόνες, με έναν ολόκληρο λαό να γιορτάζει. Μπροστά στα μάτια μας περνούν οι παρελάσεις των ΕΛΑΣιτών, των ΕΠΟΝιτών, ο στρατηγός του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης στις ηρωικές φτωχογειτονιές της Αθήνας, τα Αετόπουλα...
Επίσης, θα μεταφερθεί στις 17 Νοέμβρη του 1944 παρακολουθώντας εικόνες από τον εορτασμό των 26 χρόνων του ΚΚΕ στην πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου στον Πειραιά και στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Στην πλατεία Συντάγματος, εκεί που βρίσκεται τώρα το συντριβάνι, είχε στηθεί άγαλμα με έναν νέο και μια νέα να κρατούν το σφυροδρέπανο. Και δίπλα επιτύμβια στήλη με τους νεκρούς ήρωες του λαού. Προλαβαίνουμε να διαβάσουμε: «Δόξα και τιμή στα στελέχη που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για τη λευτεριά και τη λαοκρατία». Και από κάτω αναφέρονται τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ που έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο της Κατοχής.
Το ντοκιμαντέρ «Μνήμες» λειτουργεί συμπληρωματικά με τις «Μαρτυρίες» του ίδιου από το 1974, και ξεδιπλώνει μέσω του εξαιρετικού μοντάζ των Νίκου Καβουκίδη και Γιάννη Τσιολάκη συγκλονιστικές εικόνες, αποτυπωμένες πάνω σε εύφλεκτο αρνητικό 35mm των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών της εποχής, συνδεδεμένες με κείμενα από τους Γιάννη Ρίτσο, Μέλπω Αξιώτη, Ασημάκη Πανσέληνο, Τάσο Λειβαδίτη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργο Σεφέρη, Τίτο Πατρίκιο κ.ά. Παρά τις όποιες παρατηρήσεις, δεν παύει να είναι ένα πολύτιμο κινηματογραφικό υλικό και αποτελεί μια παρακαταθήκη στον λαό για την ιστορική του μνήμη και ένα εργαλείο γνώσης και δράσης.