Ολοι στα μπλόκα του αγώνα, ενισχύεται η συντονισμένη δράση σε κάθε πόλη και χωριό

Κάλεσμα της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων

Σάββατο 18 Γενάρη 2025 - Κυριακή 19 Γενάρη 2025

RIZOSPASTIS

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και με οργανωτές τους τοπικούς Αγροτικούς Συλλόγους και Ομοσπονδίες, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι κλιμακώνουν τον δίκαιο αγώνα επιβίωσής τους, με το στήσιμο μπλόκων και την πραγματοποίηση πολύμορφων και συντονισμένων κινητοποιήσεων σε μια σειρά από περιοχές της χώρας.

Μετά τη μαζική πανελλαδική σύσκεψη στη Νίκαια Λάρισας στις 15 Δεκέμβρη, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι 15 Ομοσπονδιών και άνω των 100 Αγροτικών Συλλόγων, πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες μέρες δεκάδες συσκέψεις, συνεδριάσεις Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών, όπου συζητήθηκαν τα προβλήματα και πάρθηκαν μέτρα για την οργάνωση των κινητοποιήσεων.

Κοινή πεποίθηση των αγροτών που συμμετείχαν σε αυτές τις συσκέψεις είναι ότι μόνο με την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, με τα τρακτέρ στους δρόμους και τον πανελλαδικό συντονισμό τους, τη συμπόρευση με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορούν να αποσπάσουν συγκεκριμένα μέτρα που θα τους δώσουν μια μικρή ανάσα. Υπάρχουν άλλωστε συγκεκριμένες κατακτήσεις που υπήρξαν με τα μπλόκα, όπως το αφορολόγητο το 2016, το ακατάσχετο, η αναστολή αρχικά και η κατάργηση στη συνέχεια του τέλους επιτηδεύματος, η χορήγηση αποζημιώσεων και διαφόρων ενισχύσεων καθώς και η ικανοποίηση τοπικών αιτημάτων.

Γι' αυτόν τον λόγο πέφτουν στο κενό τα ψέματα και οι συκοφαντίες που διαδίδει αισχρά η κυβέρνηση της ΝΔ για να αποτρέψει τη μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και την αλληλεγγύη ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων στον δίκαιο αγώνα των αγροτοκτηνοτρόφων.

Στο κενό πέφτει και η προσπάθεια της κυβέρνησης να συμβιβαστούν οι αγρότες με διάφορα μέτρα - ψίχουλα, με βάση πάντα τις περιβόητες «αντοχές» της οικονομίας και τη «δημοσιονομική σταθερότητα», τα οποία δεν καλύπτουν τις ανάγκες και τα αιτήματά τους. Για παράδειγμα, η επιστροφή των 100 εκατ. ευρώ του ΕΦΚ του αγροτικού πετρελαίου κίνησης δεν ικανοποιεί το αίτημα για αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, όπως αυτό που δίνουν οι κυβερνήσεις σε εφοπλιστές κ.ά. Είναι ένα μέρος του φόρου που καταβάλλουν, που κερδήθηκε ύστερα από την πίεση που ασκήθηκε με τις μεγαλειώδεις περσινές κινητοποιήσεις.

Βγαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας την ίδια τους την επιβίωση

Οπως τονίζει σε νέο κάλεσμά της για τις κινητοποιήσεις η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, «τα κρίσιμα ζητήματα που μας απασχολούν όχι μόνο δεν έχουν λυθεί αλλά βλέπουμε να επιταχύνεται η πολιτική που μας πετάει έξω από την παραγωγή. Το κόστος παραγωγής παραμένει στα ύψη ενώ η κυβέρνηση, κινούμενη όπως και οι προκάτοχοί της στις ράγες της ΚΑΠ, αρνείται να ορίσει εγγυημένες τιμές στα προϊόντα μας, κάνοντας τις πλάτες στα καρτέλ της μεταποίησης και της εμπορίας που αγοράζουν κοψοχρονιά, με "ανοιχτές" τιμές, την παραγωγή μας, για να την πουλήσουν 3, 4, 5 φορές παραπάνω στη λαϊκή κατανάλωση.

Ετσι, φέτος η χρονιά είναι ιδιαίτερα καταστροφική καθώς κανένας αγρότης, κανένας κτηνοτρόφος δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα που έκανε για την καλλιέργεια ή την εκτροφή του. Είμαστε "ξέφραγο αμπέλι" που μπάζει από τις ζωονόσους, όπως η πανώλη και η ευλογιά των αιγοπροβάτων. Μας αφανίζουν οι πλημμύρες, η λειψυδρία και η ξηρασία, οι πυρκαγιές. Ταυτόχρονα, τα προγράμματα της κυβέρνησης για έργα μέσω ΣΔΙΤ όπως και η σύσταση ΑΕ για τη διαχείριση των υδάτων πρόκειται να εκτοξεύσουν το κόστος άρδευσης για τους αγρότες αλλά και της ύδρευσης για τον λαό. Οι κατευθύνσεις του υπουργείου για τον ΕΛΓΑ είναι φανερό ότι οδηγούν σε περαιτέρω μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και σε αύξηση των ασφάλιστρων που καταβάλλουν οι αγρότες. Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι διαχρονικό, με τον παρασιτισμό των Κέντρων Υποβολής Δηλώσεων (ΚΥΔ), τον χορό εκατομμυρίων που στήνουν στις πλάτες μας οι διάφοροι επιτήδειοι παίζοντας με το εθνικό απόθεμα, τις εκτάσεις, τους βοσκότοπους, απομυζώντας αγροτικές επιδοτήσεις.

Με τη συμμετοχή της Ελλάδας στα πολεμικά πεδία κι εμείς πληρώνουμε βαρύ τίμημα, με την απώλεια μεγάλων αγορών για τα προϊόντα μας, όπως αυτή της Ρωσίας, και την εκτόξευση του κόστους παραγωγής για πετρέλαιο, ρεύμα, λιπάσματα, ζωοτροφές, ενώ την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν υπάρχουν λεφτά για την Παιδεία, την Υγεία ή την αγροτική παραγωγή, την ίδια στιγμή δίνονται δισεκατομμύρια για τους ΝΑΤΟικούς πολέμους».

Κάθε παραγωγικό μοντέλο της ΚΑΠ αφορά τα κέρδη των λίγων και όχι την επιβίωση των βιοπαλαιστών

Μέσα σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα επιβίωσης, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν τη δυνατότητα να διακρίνουν πιο καθαρά πλέον ποιοι είναι απέναντί τους, ποιος ευθύνεται για τα μεγάλα προβλήματά τους.

Ολες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων αρνούνται να ικανοποιήσουν τις διεκδικήσεις τους, γιατί - όπως λένε - αυτές βρίσκονται εκτός των «αντοχών της οικονομίας». Την ώρα όμως που οι «αντοχές της οικονομίας» περιορίζουν σε ψίχουλα τα όσα δίνονται στον λαό, δεκάδες δισ. ευρώ δίνονται στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλωστε, τη χρηματοδότηση των δικών τους επενδύσεων πληρώνει ο λαός με την απογείωση του πληθωρισμού και την ακρίβεια στο ρεύμα και στα άλλα βασικά αγαθά.

Απέναντί τους έχουν τους εμποροβιομήχανους, τα μονοπώλια, που εκμεταλλεύονται τον μόχθο τους και κερδοσκοπούν σε βάρος τους, με τις πλάτες και τους νόμους της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ. Αυτούς δηλαδή που πουλούν πανάκριβα τα αγροτικά μέσα και εφόδια και αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, τα οποία όμως φτάνουν πανάκριβα στην κατανάλωση για τις λαϊκές οικογένειες.

Απέναντί τους έχουν τα σχέδια της «ενεργειακής μετάβασης» και της «πράσινης ανάπτυξης», που κάνουν πιο ακριβό το κόστος της Ενέργειας.

Απέναντί τους είναι η ΚΑΠ της ΕΕ, που εντείνει την καταλήστευση του μόχθου τους από τους μεταποιητές, τους διάφορους μεσάζοντες και τις τράπεζες, μέσω του ακόμα μεγαλύτερου ελέγχου της αγροτικής παραγωγής από όλους αυτούς. Το περιεχόμενό της είναι οργανικά δεμένο με τη στρατηγική συνολικά της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, ανεξάρτητα από αποχρώσεις. Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι που η γούνα τους έχει καεί από τις απανωτές αναθεωρήσεις - ειδικά την τελευταία 20ετία - που κατέρριψαν μύθους και προσδοκίες, μπορούν να συνειδητοποιήσουν καλύτερα ότι κάθε παραγωγικό μοντέλο της ΚΑΠ αφορά τα κέρδη των λίγων και όχι την επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών.

Τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ και τις αστικές προτεραιότητες, π.χ. της «εξωστρέφειας της οικονομίας», δηλαδή της ανάπτυξης της παραγωγής με κατεύθυνση όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών αλλά την κερδοφορία, προωθώντας τις εξαγωγές που φέρνουν μεγαλύτερα κέρδη, με την εξασφάλιση υψηλότερων τιμών, τη συνεχή αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με γνώμονα το συμφέρον των ομίλων, πληρώνει συνολικά ο λαός και όχι μόνο οι βιοπαλαιστές αγρότες, που βλέπει να μένουν αναξιοποίητες τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την τροφοδοσία των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι οι αγρότες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν τηρώντας στάση αναμονής απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία υπόσχεται ...καλύτερες μέρες, ούτε όμως απέναντι σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και διάφορους ακροδεξιούς δημαγωγούς, που ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο και εφάρμοσαν ως κυβερνήσεις όλες τις αναθεωρημένες εκδοχές της ΚΑΠ και σήμερα υπόσχονται «λύσεις» χωρίς σύγκρουση με τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.

Στα μπλόκα του αγώνα θα κριθεί το δίκιο

Στα μπλόκα του αγώνα, στους δρόμους της διεκδίκησης θα κριθεί το δίκιο των αγροτών. Κι αυτό θα φανεί ακόμα περισσότερο τις επόμενες μέρες με την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων!

Σε αυτήν τη μάχη οι βιοπαλαιστές αγρότες χρειάζονται δίπλα τους τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Αλλωστε, τους ενώνει η ανάγκη για φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα, που θα εξασφαλίζουν ταυτόχρονα ένα αξιοπρεπές εισόδημα για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Αλλά και τα κοινά βάσανα που τους φορτώνει η αντιλαϊκή πολιτική, όπως η φοροεπιδρομή, οι εγκληματικές ελλείψεις στην Υγεία κ.ά.

Αλλά και γιατί η ελπίδα και η προοπτική βρίσκονται στη συμμαχία των εργαζομένων με τα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης. Στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και το κράτος τους, στη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους την οποία στηρίζουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και όλα τα άλλα κόμματα.